«سفیر قدس» خاطرات مرحوم حسین شیخ‌الاسلام است که در پنج فصل تدوین شده است. در فصل اول به خانواده و تحصیلات و زندگی شخصی وی در دوران تحصیل اقامتش در آمریکا و فعالیت‌های سیاسی وی اختصاص دارد. فصل دوم با پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت او به ایران شده و در ادامه به ماجرای تسخیر لانه جاسوسی، گروگانگیری و واقعه طبس پرداخته است که بخش مهمی محسوب می‌شود و اطلاعات جالبی به خواننده می‌دهد.
در فصل سوم با نقش شیخ‌الاسلام در سازماندهی وزارت‌خارجه جمهوری اسلامی تا شهادت شهیدرجایی آشنا می‌شویم. در این بخش هم خواننده با نظرات راوی درخصوص نوع مناسبات و اختلاف نظرها و کشمکش‌ها در درون حاکمیت در آن زمان آشنا می‌شود. در فصل چهارم که درباره دوران دفاع‌مقدس است، وی را در قامت معاونت سیاسی امور خارجه در حوزه دیپلماسی خارجی و مناسبات داخلی دنبال می‌کنیم. از نکات قابل توجه این فصل، شرح اوضاع حاکم بر سال‌های آخر جنگ تحمیلی و شرایط منجر به قبول قطعنامه است.
اما فصل پنجم که عنوان حزب‌ا... و سوریه را بر خود دارد حاوی اطلاعات ارزشمندی درخصوص تاریخچه روابط جمهوری اسلامی ایران با کشورهای خاورمیانه است. شیخ‌الاسلام خود را نخستین کسی می‌داند که در روند تاسیس حزب‌ا... و حمایت‌های ایران از مقاومت اسلامی نقش ایفا کرده است. در این بخش علاوه بر مختصری از تاریخچه تشکیل نیروهای مقاومت و درگیرهای داخلی آنها، جایگاه و نقش حاکمیت ایران نیز از دید راوی بیان می‌شود.
در آخر این فصل هم به ماجرای سوریه و ظهور داعش و شهادت سردار سلیمانی و دیدگاه راوی در این خصوص پرداخته شده است که متاسفانه با درگذشت ناگهانی او براثر کرونا، کار به نوعی ناتمام مانده است.
کتاب پس از جمع‌آوری و تدوین مصاحبه‌ها، به شیوه اول شخص و من راوی نگاشته شده است و ما همه‌چیز را از زاویه دید او می‌بینیم. این روش گرچه برای خواننده جذاب است اما گاه در آن، مرز میان خاطرات و زندگینامه خودنوشت و دیگرنوشت مخدوش می‌شود.
زیرنویس‌های کافی و خوب یکی از نقاط قوت کتاب است. یک چهارم کتاب را عکس‌ها و اسناد تشکیل می‌دهد و جای یک نمایه نام افراد خالی است. خواندن این کتاب به دلیل داشتن اطلاعات جالبی از تاریخ کشور از دوران قبل از انقلاب تا پس از دفاع‌مقدس و نیز نثر شیرین و دلچسب آن به نسل جوان توصیه می‌شود.

پونه فضائلی - منتقد