حالوهوای میکسزون بازی انگلیس و ایران
کنعانیزادگان: بازی «ولز»جبران میکنیم
سوت پایان بازی انگلیس و ایران. خبرنگاران هم دیگر نای رفتن به کنفرانس مطبوعاتی یا میکسزون را ندارند. حس بیرمقی. همه با حالتی خموش و پوشیده از مهی سنگین، فقط خدا خدا میکنند از این ورزشگاه لعنتی خارج شوند.
ایرانیها تا عمر دارند ورزشگاه خلیفه را یادشان نمیرود. خبرنگاران ایستادهاند. انگلیسیهای سرخوش خودشان را به آسمان چهل ستاره تشبیه میکنند و تیمملی را به شبی که ماه ندارد. ستارههای خوشحال انگلیس یکییکی میآیند. هری کین با خبرنگاران مصاحبه نمیکند اما در انتهای مسیر میکسزون میایستد و با دو خبرنگار حرف میزند: «خیلی هیجانزده هستم از اولین برد در جامجهانی و حالا فقط به دیدار با آمریکا فکر میکنیم.»
چیزی از ایران نمیگوید و میرود. ساکا، استرلینگ، استونز و کلی ستاره دیگر هم از جمع خبرنگاران رد میشوند اما همه منتظر بازیکنان تیمملی ایران هستند.
گفتوگو با بازیکنان
بیش از یک ساعت بعد انتظار خبرنگاران به پایان میرسد و بازیکنان یکی یکی میآیند. از سردار آزمون تا شجاع خلیلزاده و مهدی طارمی و دیگر بازیکنان. آنها مصاحبه نمیکنند. حتی یکی از بازیکنان تیمملی هم نمیایستد تا به سوالات جواب بدهد اما در انتهای میکسزون، فرصتی کوتاه برای گپ زدن با چند بازیکن تیمملی دست میدهد. شجاع خلیلزاده که همه توقع داشتند در ترکیب باشد، قبل از رفتن میگوید: «این بازی گذشت و آماده میشویم برای بازی بعدی.» کنعانیزادگان که قرار بود مثل او ثابت باشد، میگوید: «تمرکزمان روی بازی با ولز است. انشاا... جبران میکنیم.»
سردار آزمون که فقط دو سه جلسه قبل از بازی با انگلیس تمرین کرده بود از آمادگیاش برای بازی بعد حرف میزند: «خب من زیاد تمرین نکردم ولی خب تیم نیاز داشت. برای بازی با ولز مشکلی ندارم.»
دیگر بازیکنان ترجیح میدهند که اصلا چیزی نگویند. یکی از خبرنگاران خارجی از سعید عزتاللهی میپرسد که نمیخواهد یک جمله هم درباره بازی بگوید؟ پاسخ میدهد: «نه بعد از بازی ولز صحبت میکنم.» درست مثل جهانبخش که همین را به ما میگوید: «بگذارید بازی با ولز تمام شود صحبت کنیم.»
دیداری که برای ایران حکم مرگ و زندگی دارد. مسابقهای حساس، نفسگیر و تعیینکننده. اگر تیمملی میخواهد رویای صعود به دور دوم جامجهانی را زنده نگه دارد باید ولز را شکست دهد اگر نه مجبوریم خیلی زود با جام بیست و دوم خداحافظی کنیم.
چیزی از ایران نمیگوید و میرود. ساکا، استرلینگ، استونز و کلی ستاره دیگر هم از جمع خبرنگاران رد میشوند اما همه منتظر بازیکنان تیمملی ایران هستند.
گفتوگو با بازیکنان
بیش از یک ساعت بعد انتظار خبرنگاران به پایان میرسد و بازیکنان یکی یکی میآیند. از سردار آزمون تا شجاع خلیلزاده و مهدی طارمی و دیگر بازیکنان. آنها مصاحبه نمیکنند. حتی یکی از بازیکنان تیمملی هم نمیایستد تا به سوالات جواب بدهد اما در انتهای میکسزون، فرصتی کوتاه برای گپ زدن با چند بازیکن تیمملی دست میدهد. شجاع خلیلزاده که همه توقع داشتند در ترکیب باشد، قبل از رفتن میگوید: «این بازی گذشت و آماده میشویم برای بازی بعدی.» کنعانیزادگان که قرار بود مثل او ثابت باشد، میگوید: «تمرکزمان روی بازی با ولز است. انشاا... جبران میکنیم.»
سردار آزمون که فقط دو سه جلسه قبل از بازی با انگلیس تمرین کرده بود از آمادگیاش برای بازی بعد حرف میزند: «خب من زیاد تمرین نکردم ولی خب تیم نیاز داشت. برای بازی با ولز مشکلی ندارم.»
دیگر بازیکنان ترجیح میدهند که اصلا چیزی نگویند. یکی از خبرنگاران خارجی از سعید عزتاللهی میپرسد که نمیخواهد یک جمله هم درباره بازی بگوید؟ پاسخ میدهد: «نه بعد از بازی ولز صحبت میکنم.» درست مثل جهانبخش که همین را به ما میگوید: «بگذارید بازی با ولز تمام شود صحبت کنیم.»
دیداری که برای ایران حکم مرگ و زندگی دارد. مسابقهای حساس، نفسگیر و تعیینکننده. اگر تیمملی میخواهد رویای صعود به دور دوم جامجهانی را زنده نگه دارد باید ولز را شکست دهد اگر نه مجبوریم خیلی زود با جام بیست و دوم خداحافظی کنیم.