امبولو در نشست خبری پیش از بازی می‌گوید: «کامرون برای من خاص است. زادگاهم است؛ جایی که پدر و مادر و خانواده‌ام از آن آمده‌اند. پس این، یک بازی ویژه برای من و خانواده‌ام است... اما از همه مهم‌تر این موضوع است؛ اینجا جام‌جهانی است و من به حضور در آن افتخار می‌کنم و از این بابت خوشحالم. پس مقابل کامرون به میدان می‌روم و فوتبال بازی می‌کنم.» 
 
ریشه‌هایی که انکار نمی‌شوند 
امبولو در روزهایی که دیگر شهروند سوئیس محسوب می‌شود، به وبسایت بوندس‌لیگا گفته است: «حالا احتمالا شصت، هفتاد درصد من سوئیسی‌ است، حتی بیشتر از این که آفریقایی باشم.» امبولو به گفته خودش، هر چه در تحصیل و فوتبال دارد، از بازل و سوئیس دارد.  مهاجم ٢۵‌ساله تیم‌ملی سوئیس، متولد یائونده، پایتخت کامرون است. مادر او، پس از جدایی از همسرش در جست‌وجوی آینده‌ای که معتقد بود، در آفریقا برای پسرانش وجود ندارد، وطن را ترک و به فرانسه مهاجرت کرد. پس از ازدواج با همسر سوئیسی‌اش، به بازل رفت. شهری که بریل از پنج سالگی در آن بزرگ و فوتبالیست شد. بریل امبولو از سال ۲۰۱۴ تابعیت سوئیس گرفت و تا به حال، ۵۹ بازی‌ برای تیم‌ملی کشور دومش انجام داده است. با این وجود، وقتی اولین گل زندگی‌اش را در جام‌جهانی قطر به ثمر ‌رساند، دست‌هایش را به نشانه احترام به رقیب بالا ‌برد. دست‌هایی که می‌گفت من شاد نیستم! مگر می‌شود ریشه‌ها را انکار کرد؟! 
بریل اعتقاد دارد، فوتبال کمک کرده با سبک زندگی سوئیسی کنار بیاید؛ او برای نوجوانان اف‌سی نورداسترن بازی کرد و از طریق اولد بویز بازل به جوانان بازل پیوست. در تیم بازل همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد؛ سال ٢٠١۴ برای اولین‌بار در تیم اول بازی کرد. چند ماه بعد، به شالکه پیوست اما مصدومیت‌‌های جدی‌، او را ۶٠۴ روز از فوتبال دور کرد. با این وجود وقتی به میدان بازگشت، نظر بورسیا مونشن‌گلادباخ را جلب کرد. بعد از مدتی سال ٢٠١۵ به بازل رفت، حاشیه‌ها را کنار گذاشت و روی کار تمرکز کرد. در یورو ٢٠١۶ جوان‌ترین بازیکن ترکیب سوئیس بود. در همین مسابقات بود که پل پوگبا او را تحسین کرد و تماشاگران برایش ترانه می‌خواندند. عملکرد خوب او در جام‌جهانی روسیه با این‌که گلی به ثمر نرساند، مقدمات انتقالش از شالکه به مونشن گلادباخ را در سال ٢٠١٩ فراهم کرد. 

 سرکش و محبوب
با وجود رفتارهای خارج از عرف و سرکشی‌های بیرون زمینش به ویژه در سال‌های گذشته، امبولو قلب بزرگی دارد. او از ١٨ سالگی بنیادی برای کمک‌ به پناه‌جویان در سوئیس و کودکان و نوجوانان محروم کامرون و پرو تأسیس کرده است.
بریل تنها بازیکنی است که هواداران سوئیسی نامش را صمیمانه صدا می‌زنند. با وجود این‌که، پسر کامرونی، ماجراجویی‌ و رسوایی کم نداشته اما در قلب آن‌ها جا باز کرده است. هیچ بازیکن دیگری در سوئیس سرود مخصوص به خود نداشته؛ آن‌ها برایش «اوه امبولو، اوه امبولو» را با آهنگ ترانه مشهور «شیر امشب می‌خوابد» می‌خوانند. در بخشی از این ترانه هواداران هم‌خوانی می‌کنند: «در تیم ‌لی سوئیس، خانه‌ای برای امبولو وجود دارد.»