او تهدید را تبدیل به فرصت کرد و همان باخت سنگین را بهانه‌ای کرد برای بازسازی روانی تیم‌ملی. بازیکنان تیم‌ملی از همان دقیقه اول نشان دادند که آمده‌اند جبران کنند و می‌خواستند نشان دهند که باخت روز اول چیزی بود که فراموش نکرده‌اند اتفاقا و اتفاقا آمده‌اند آن خاطره تلخ را با خاطره‌ای خوب جبران کنند.
کار خوب کارلوس کی‌روش از نظر ساختن روان بازیکنان تیم ملی را در مثال می‌توان در یک چهره دلیل آورد. حسین حسینی دروازه‌بانی که در بازی اول شش گل خورده بود. در این بازی حتی یک اشتباه نداشت و بسیار مسلط بازی کرد. همین نشان می‌دهد که  تیم در فاصله بازی انگلستان تا ولز، چگونه یک تیم روحش را ترمیم کرده است. کارلوس کی‌روش تیم ایران را از نظر روانی بازسازی کرد و این تنها کاری نبود که کرد. کی‌روش از نظر فنی هم تیمش را از نوساخت. تغییراتی که در تیم داد. باعث شد تیمش در بازی دوم برتری فنی بهتری داشته باشد. 
ولز هیچ گاه تیم بهتر زمین نبود و تمام بازیکنان کلیدی این تیم هم مهار شدند، در این زمینه هم اگر مثال می‌خواهید می‌توانید از خودتان بپرسید که گرت بیل و آرون رمزی شاخص‌ترین بازیکنان ولز در زمین چه کردند؟
ماموریت تیم‌ملی در نیمه دوم، زدن ضربه به تیم ملی ولز بود. دقیقه51 بازی می توانست نتیجه را قبل از ده نفره شدن حریف تمام کند اما گویا قرار بود فوتبال یکی از آن شعبده بازی‌های خاص خود را رو کند و نتیجه بازی را کسی تغییر دهد که در بازی اول متهم اول شکست سنگین تیم‌ملی ایران بود. شوت روزبه چشمی امضایی بود برای امید به صعود تیم‌ملی ایران. حالا ما در بازی آخر این شانس را داریم که به مرحله دوم رقابت‌های جام‌جهانی صعود کنیم. بردن ولز یکی از پیروزی‌های خوب تاریخ فوتبال ایران بود، از آن بردهای تاریخی فوتبال ایران؛ یک روز«به» برای فوتبال ایران.