این بازی‌ها در دو مرحله برگزار شد؛ در مرحله اول در شش گروه دو تیم اول به مرحله بعد صعود کردند. در مرحله بعد تیم‌های اول گروه به مرحله بعد رفتند و  بعد از آن تیم‌های برنده به فینال و تیم‌های بازنده برای تعیین تیم سوم با هم بازی کردند. 
این دوره از جام‌جهانی هم دربرگیرنده یکی از برترین دیدارهای تاریخ جام بود، دیدار بین برزیل و ایتالیا در مرحله گروهی؛ برزیل با توجه به تفاضل گل بهتر، در صورت تساوی هم صعود می‌کرد. 
پنج دقیقه از بازی گذشته بود و هنوز بسیاری از تماشاگران در بارسلونا در ورزشگاه مستقر نشده بودند که پائولو روسی با ضربه سر، سانتر زیبای کابرینی را وارد دروازه برزیل کرد.
برزیل کمی بعد با گل سوکراتس جبران کرد، اما دوباره در دقیقه۲۵ ایتالیا گل زد، باز هم توسط روسی. برزیلی‌‌ها در ادامه در دقیقه ۶۸ با شوت فالکائو بازی را به تساوی کشاندند. 
نتیجه ۲بر۲ همان نتیجه‌ای بود که برزیل برای صعود نیاز داشت. اما در کمتر از پانزده دقیقه به پایان بازی، روسی پاس عمقی به محوطه جریمه برزیل را تبدیل به گل سوم خود و ایتالیا کرد. کمی بعد داور سوت پایان مسابقه‌ای را زد که در برزیل برای همیشه از آن به عنوان «تراژدی» یاد می‌شود.
برزیلی‌ها هرگز با این شکست کنار نیامدند، از جمله سوکراتس که تا واپسین روزهای مرگش هم راضی نشد درباره آن مسابقه صحبت کند. او فقط یکبار گفت: «فوتبالی که می‌شناختیم، در آن روز مرد.»
اما از دیدار برزیل و ایتالیا که بگذریم به یکی از بدترین حواشی جام می‌رسیم، جایی که نیمه‌نهایی بین فرانسه و آلمان برگزار شد. خطای وحشتناک هارولد شوماخر، دروازه‌بان تیم آلمان روی پاتریک باتیستون، بازیکن فرانسه منجر به بیهوش شدن او شد. 
پزشکان مجبور شدند در زمین بازی به او اکسیژن بدهند. ولی چارلز کورور، داور مسابقه خطا که نگرفت که توپ را هم به تیم آلمان داد. خونسردی شوماخر نسبت به این اتفاق باعث ایجاد تنفر عمومی نسبت به او شد. 
دیگر حاشیه این جام در دیدار فرانسه و کویت رقم خورد. برای اولین‌بار در تاریخ جام‌جهانی، داور در بازی کویت و فرانسه نظر خود را با دخالت رئیس فدراسیون فوتبال کویت که پس از گل فرانسه به نشانه اعتراض وارد زمین شده بود، پس گرفت.