نظرخواهی
چرا جام‌جم را ندیدید؟
داوود امیریان - نویسنده
من فقط کتاب عزرائیل نوشته نیمااکبرخانی را خواندم که کار بسیار جذاب و خواندنی‌ای است. من خودم ژانر تریلر، جاسوسی و اکشن را دوست دارم، چون معتقدم برای رمان‌خواندن نوجوان‌ها و آنهایی که می‌خواهند وارد این عرصه بشوند بسیار مهم است.این کار هم بسیار جذاب است. جای تاسف هم این بود که کتاب ویولو‌ن‌زن روی پل خسرو باباخانی نادیده گرفته شد؛ به نظر من حتما باید جزو کاندیداها می‌بود. نمی‌دانم دلیلش چیست و از این کار خیلی حیرت کردم. به نظرم در حق این کتاب بی‌انصافی شد و جایش بسیار خالی است. کتاب‌هایی که در نشر جام‌جم چاپ شده کتاب‌های خوبی است که هیچ‌کدام‌شان حتی کاندیدا هم نشدند. ان‌شاءا... که همه سربلند باشند.
برایم عجیب بود!
نام محفوظ - یک نویسنده از گیلان
در مورد داوری رمان‌ها، سیاگالش برایم عجیب بود. سیاگالش را خواندم و فکر می‌کردم چه چیز خاصی داشت که به چشم من نیامد؟! انتخابش برایم بسیار عجیب بود. در مورد بقیه آثار نظری ندارم.
شوری مردمی ایجاد کنید
مهدی قنبری‌ها - فعال حوزه کتاب
در مورد جایزه جلال الحمدلله به لحاظ توجهات ادبی روی انتخاب اثرها و تاکید روی معیارهای مورد نظر جشنواره کاری‌های اساسی و خوبی شده است اما فکر می‌کنم اکتفا کردن به همین جایگاه و عدم اثرگذاری خاص در فضای ادبیات کشور و در عرصه مردمی، به‌نظرم فایده‌ای اساسی نخواهد داشت.این جشنواره‌ها باید شوری مردمی ایجاد کند و در دیده شدن اثر منتخب و در مخاطبان عمومی و نخبگانی، مهم جلوه کند. اگر از ناشران و نویسندگان که مخاطب نخبگانی ادبیات به حساب می‌آیند، بپرسید کتاب‌های منتخب جشنواره‌های ادبی در چند سال گذشته را نام ببرید، شاید در حد یکی دو مورد را بگویند البته اگر مطالعه کرده باشند. لذا به‌نظر می‌آید هرقدر که در انتخاب و معیارها توجه خاصی می‌شود که باید هم همین‌طور باشد در کنار این، در دیده‌شدن این اثرها هم فعالیت‌های خاصی در طول سال انجام شود تا شوری در عرصه عمومی و نخبگانی در بخش ادبیات ایجاد شود.
نگاهی به چند نامزد جایزه جلال
فاطمه دولتی - نویسنده
سیاگالش: رمان بومی آمیخته با مضامین دینی به نظرم به راحتی می‌تواند در دل مخاطب جا باز کند. دیزگاه به دلیل زیست طلبگی و اصالت تالش و حفظ باورهای دینی در کنار آداب و رسوم بوم خود به خوبی توانسته از پس نوشتن یک کار روان با حرف‌های جدی اما ملموس بربیاید. استفاده از اسطوره‌ها و نمادها در سایه آیات قرآن موجب تمایز کار شده است. اثری شایسته که می‌تواند در ادبیات معاصر ماندگار باشد.
عزرائیل: هیجان و قهرمان گمشده داستان امروز است و عزرائیل هر دو را در کنار هم دارد. اکبرخانی با یک داستان امنیتی-جاسوسی سراغ تاریخ 40 ساله ایران رفته و با صراحت لهجه کم‌نظیرش بدون حاشیه رفتن، حرفش را می‌زند. عزرائیل را دوست دارم چون در کنار هیجان با نفوذ به درون شخصیت‌ها و خلق جهان‌های متفاوت قصد دارد مخاطبش را به سفری تفریحی- ارزشی ببرد.
عقیله: ما از حضرت زینب(س) چه می‌دانیم؟ به احتمال زیاد بتوانیم شنیده‌های منبرهای محرم در مورد این بانو را در چند جمله به زبان بیاوریم اما بیش از آن نه. عقیله اما سراغ منابع دست‌اول رفته و آنچه در مورد حضرت زینب(س) وجود داشته گلچین کرده‌است. سپس زندگی حضرت، تاریخ اسلام، واقعه عاشورا و... را در ظرف داستان ریخته و تقدیم مخاطب کرده‌است. نقطه قوت عقیله این است که تمام جنبه‌های شخصیتی حضرت، یعنی شخصیت سیاسی، اجتماعی، علمی و حضور ایشان در خانواده را در کتاب گنجانده‌است.
داوود امیریان - نویسنده
من فقط کتاب عزرائیل نوشته نیمااکبرخانی را خواندم که کار بسیار جذاب و خواندنی‌ای است. من خودم ژانر تریلر، جاسوسی و اکشن را دوست دارم، چون معتقدم برای رمان‌خواندن نوجوان‌ها و آنهایی که می‌خواهند وارد این عرصه بشوند بسیار مهم است.این کار هم بسیار جذاب است. جای تاسف هم این بود که کتاب ویولو‌ن‌زن روی پل خسرو باباخانی نادیده گرفته شد؛ به نظر من حتما باید جزو کاندیداها می‌بود. نمی‌دانم دلیلش چیست و از این کار خیلی حیرت کردم. به نظرم در حق این کتاب بی‌انصافی شد و جایش بسیار خالی است. کتاب‌هایی که در نشر جام‌جم چاپ شده کتاب‌های خوبی است که هیچ‌کدام‌شان حتی کاندیدا هم نشدند. ان‌شاءا... که همه سربلند باشند.
برایم عجیب بود!
نام محفوظ - یک نویسنده از گیلان
در مورد داوری رمان‌ها، سیاگالش برایم عجیب بود. سیاگالش را خواندم و فکر می‌کردم چه چیز خاصی داشت که به چشم من نیامد؟! انتخابش برایم بسیار عجیب بود. در مورد بقیه آثار نظری ندارم.
شوری مردمی ایجاد کنید
مهدی قنبری‌ها - فعال حوزه کتاب
در مورد جایزه جلال الحمدلله به لحاظ توجهات ادبی روی انتخاب اثرها و تاکید روی معیارهای مورد نظر جشنواره کاری‌های اساسی و خوبی شده است اما فکر می‌کنم اکتفا کردن به همین جایگاه و عدم اثرگذاری خاص در فضای ادبیات کشور و در عرصه مردمی، به‌نظرم فایده‌ای اساسی نخواهد داشت.این جشنواره‌ها باید شوری مردمی ایجاد کند و در دیده شدن اثر منتخب و در مخاطبان عمومی و نخبگانی، مهم جلوه کند. اگر از ناشران و نویسندگان که مخاطب نخبگانی ادبیات به حساب می‌آیند، بپرسید کتاب‌های منتخب جشنواره‌های ادبی در چند سال گذشته را نام ببرید، شاید در حد یکی دو مورد را بگویند البته اگر مطالعه کرده باشند. لذا به‌نظر می‌آید هرقدر که در انتخاب و معیارها توجه خاصی می‌شود که باید هم همین‌طور باشد در کنار این، در دیده‌شدن این اثرها هم فعالیت‌های خاصی در طول سال انجام شود تا شوری در عرصه عمومی و نخبگانی در بخش ادبیات ایجاد شود.
نگاهی به چند نامزد جایزه جلال
فاطمه دولتی - نویسنده
سیاگالش: رمان بومی آمیخته با مضامین دینی به نظرم به راحتی می‌تواند در دل مخاطب جا باز کند. دیزگاه به دلیل زیست طلبگی و اصالت تالش و حفظ باورهای دینی در کنار آداب و رسوم بوم خود به خوبی توانسته از پس نوشتن یک کار روان با حرف‌های جدی اما ملموس بربیاید. استفاده از اسطوره‌ها و نمادها در سایه آیات قرآن موجب تمایز کار شده است. اثری شایسته که می‌تواند در ادبیات معاصر ماندگار باشد.
عزرائیل: هیجان و قهرمان گمشده داستان امروز است و عزرائیل هر دو را در کنار هم دارد. اکبرخانی با یک داستان امنیتی-جاسوسی سراغ تاریخ 40 ساله ایران رفته و با صراحت لهجه کم‌نظیرش بدون حاشیه رفتن، حرفش را می‌زند. عزرائیل را دوست دارم چون در کنار هیجان با نفوذ به درون شخصیت‌ها و خلق جهان‌های متفاوت قصد دارد مخاطبش را به سفری تفریحی- ارزشی ببرد.
عقیله: ما از حضرت زینب(س) چه می‌دانیم؟ به احتمال زیاد بتوانیم شنیده‌های منبرهای محرم در مورد این بانو را در چند جمله به زبان بیاوریم اما بیش از آن نه. عقیله اما سراغ منابع دست‌اول رفته و آنچه در مورد حضرت زینب(س) وجود داشته گلچین کرده‌است. سپس زندگی حضرت، تاریخ اسلام، واقعه عاشورا و... را در ظرف داستان ریخته و تقدیم مخاطب کرده‌است. نقطه قوت عقیله این است که تمام جنبه‌های شخصیتی حضرت، یعنی شخصیت سیاسی، اجتماعی، علمی و حضور ایشان در خانواده را در کتاب گنجانده‌است.
