با ترس کودک همراه شوید
خیلی از ما فکر می‌کنیم که اگر کودک از چیزی می‌ترسد و ما او را در مواجهه با عامل ترسش قرار دهیم، ترس او از بین می‌رود اما باید بدانید که آنچه که می‌ریزد، اعتماد کودک نسبت به ما است. کودک بی‌پناه، تنها ما را ناجی خود می‌شناسد.
ما قرار است دنیای امنی برای فرزندمان مهیا کنیم و وقتی او را در محیط ترسش قرار می‌دهیم او گمان می‌کند که تنها ناجی‌اش او را تنها گذاشته است. بچه‌ها با سه ترس طبیعی به دنیا می‌آیند، ترس از هر پدیده جدید، ترس از صدای بلند و ترس از خالی شدن زیر پا یا ترس از بلندی. وقتی کودکی مدام به این موضوع تاکید دارد که من می‌ترسم، ترس او را نفی نکنید به او نگویید این ترس ندارد یا لوس‌بازی در نیار. این حرف‌ها تنها به کودک این پیام را می‌دهد که شما احساسات او را درک نمی‌کنید به همین دلیل اضطراب به ترس اضافه می‌شود. بچه‌ها تا هفت سالگی بسیار تخیلاتی هستند و مشکل اینجاست که تفاوت میان تخیل و واقعیت را نمی‌دانند. آنها حتی انیمیشن‌ها را هم باور می‌کنند و ممکن است دیدن کارتون یا شنیدن برخی قصه‌ها باعث ترس‌شان شود. در اولین قدم برای حل این معضل، ترس کودک را تایید کنید، قدم بعدی صحبت با کودک است. بگذارید در مورد ترسش با شما صحبت کند. بپرسید چطور می‌توانید به او کمک کنید؟ به کودک اطمینان دهید شما مراقبش هستید. با هم در را قفل کنید. با هم زیر تخت را چک کنید. چراغ اتاق خواب و راهرو را روشن بگذارید. اگر از تنها خوابیدن می‌ترسد، مدتی را کنار تختش بخوابید بدون آن‌که دستش را بگیرید.
ضمیمه نوجوانه
تیتر خبرها
