معنای پرورش و رشد اعمال چیست؟
مثل نهال که رشد می‌کند، نقش اعمال نیک و بد در نفس مسلمان و کافر رشد کرده و او را به بهشت یا جهنم می‌کشد و رسیدگی به این کار با امام علیه‌السلام است و ملائکه کاتب اعمال، از منشیان امام علیه‌السلام هستند و این امام است که خداوند درباره او می‌فرماید: و بگو: [هر کار می‌خواهید] بکنید، که به‌زودی خدا و پیامبر او و مؤمنان در کردار شما خواهند نگریست. که مقصود از «الْمُؤْمِنُونَ» امام علیه‌السلام است.
همچنین می‌فرماید:«یوْمَ نَدْعُو کلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ»روزی که هر گروه از مردم را با امام‌شان می‌خوانیم. یعنی در عالم محشر از راه امام، دعوت می‌شوند و او افراد امت را حاضر می‌کند و این امام علیه‌السلام است که در صراط به جهنم می‌فرماید:«هذا عَدُوّی خُذیه» و این دشمن من است، پس او را بگیر. این امام علیه‌السلام است که میزان اعمال است و این امام علیه‌السلام است که شفاعت می‌کند؛ البته پیغمبر اکرم صلی‌ا... علیه و آله و سلم نیز مقام امامت را داراست و مسأله نبوت مربوط به تبلیغ است. نتیجه این‌که: هر شخص به‌واسطه نقش‌هایی که در اثر اعمال در نفس او پدید می‌آید، رشد و سیر می‌کند و نتایج خیر و شر اعمال و نعمت یا نقمت و عذاب را امام علیه‌السلام بِاذن‌ا... به او عنایت می‌کند. و در عین حال «إنَّمَا الْأَمْرُ إِلَى ا... تَعالی»؛ کار تنها به دست خداوند متعال است. کتاب در محضر علامه، ص۹۲
ضمیمه قاب کوچک
تیتر خبرها
