رمضان بهاری، همزمانی
ماجرا از آنجا آغاز شد که به علت همزمانی عید نوروز با ماه مبارک رمضان، مقصد مسافرت ما ازترکیه به‌سوی تزکیه تغییر پیدا کرد. نوروز زمان بار دیگر بازگشتن بهار و شکوفایی درختان است وچه زیباست که درکنار طبیعت،ما نیز بار دیگر روح و تن‌مان را پاک گردانیم.
بهاری که باردیگر پرده سفید زمستان را ازتن جهان برمی‌دارد و زمینی که دیگر سفیدپوش نخواهد بود این‌بار میزبان سبزه و شکوفه‌ها می‌شود. و مایی که نه‌فقط به مهمانی بهار بلکه بر سفره مهمانی بزرگ خداوند خواهیم نشست و بار دیگر به زندگی خود خواهیم اندیشید و رمضانی که نه‌فقط درپی سوزاندن گناهان بلکه به‌دنبال آب کردن آخرین برف‌های باقیمانده از زمستان است.بوی عیدی و بوی کاغذرنگی این‌بار آمیخته به عطر شله‌زرد نذری همسایه جلوه‌گر صحنه‌ای نو از برپایی سنت‌های دیرین ایرانی ــ اسلامی است. هرچند در این میان با دیدن آجیل اما نخوردن آن چالش تازه‌ای برای حفظ خلوص‌نیت خود در هنگام روزه‌داری داریم. اما باید بگویم چه حیف! خویشاوندی که سالی دومرتبه به بهانه نوروز و رمضان می‌دیدیم راامسال با زدن یک تیر و دو نشان تا سال بعد دیگر نخواهیم دید؛ هرچند اگر دید و بازدید‌های‌مان محدود به همین مناسبات خاص شده است، جای تامل در آن باقی است. این‌بار درک تازه‌ای از زندگی نیازمندان خواهیم داشت. این‌بار بیش از پیش همدلی عمیق‌تری ازخود نشان خواهیم دادچراکه درپس کاهش قدرت خریدقشر قابل‌توجهی از جامعه بیشتر به یاد دست‌گیری ازنیازمندان خواهیم افتاد.نذرهای متعدد ماه مبارک اجازه نخواهند داد تا کودکی نوروزش پیروز نباشد و تنها بماند.
آروشا شیرزاد - خوزستان
