زود، دیر می‌شود

زود، دیر می‌شود


دیروز اولین روز از آخرین دوره مدیریتی علی مرادی در فدراسیون وزنه‌برداری بود. برای پیروزی در انتخابات وعده‌های زیادی داده شد و حالا آغاز فصل مطالبات است. اتفاقا بزرگ‌ترین وعده انتخاباتی مجمع روز یكشنبه از زبان علی مرادی مطرح شد، جایی كه گفت: «من در این چهار سال، 31 خانه وزنه‌برداری در 31 استان می‌سازم.» و باز تاكید كرد: «هر استان یك خانه وزنه‌برداری!»
حالا حتی میز و صندلی‌های نونوار سالن فارسی آكادمی ملی المپیك هم گواهی می‌دهند آنچه را گفته شد و شنیدند. اعضای مجمع و حاضران در سالن كه دیگر جای خود.
این‌بار نمی‌خواهیم بدبین باشیم، گرچه می‌دانیم علی مرادی تا همین امروز 16 سال رئیس فدراسیون بوده و حتی یك خانه وزنه‌برداری هم در سال‌های ریاستش ساخته نشده است. در همین چهار سال اخیر هم، سهم خیلی از استان‌ها از فدراسیون، حتی یك ست میله و صفحه وزنه‌برداری نبود.
با این حال بدبینی را كنار می‌گذاریم. اگر قرار باشد 31 خانه وزنه‌برداری در چهار سال ساخته شود، یعنی حداقل باید در هر سال كار ساخت هشت خانه وزنه‌برداری آغاز شده باشد. پس با یك حساب ساده، در هر یك ماه و نیم، یك بار باید كلنگ ساخت یك خانه وزنه‌برداری در یكی از استان‌های كشور به زمین خورده باشد. یعنی هر 90 روز یك كلنگ  و بعد هم شروع ساخت و سازها.
تازه اگر همین زمان‌بندی رعایت شود و ساخت هر خانه وزنه‌برداری یك سال به طول بینجامد، در پایان دوره چهار ساله علی مرادی، 24 خانه وزنه‌برداری باید به بهره‌برداری رسیده باشد و كار هفت پروژه دیگر هم در حال انجام باشد كه البته همین هم می‌تواند یك دستاورد بزرگ باشد. پس برای اولین كلنگ ساخت خانه وزنه‌برداری 90 روز منتظر می‌مانیم و بعد 90روز‌های بعدی...