پس از اخراج پیمانکار و تیم تخصصی مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان سازمان محیطزیست قصد واگذاری حیوانات این مرکز به باغوحشها را دارد
حیاتوحش بدون درمانگاه
تا مدتی پیش اگر حیات وحش کشور در هرنقطهای از طبیعت این سرزمین زخمی میشد، جایی وجود داشت که در آن به حیوانات آسیبدیده رسیدگی میشد و خیلی از آنها نیز بعد از بهبود به طبیعت برگردانده میشدند. جایی در دل پایتخت به نام کلینیک پردیسان که تا آخرین روز ماه اردیبهشت به عنوان تنها مرکز تخصصی بازپروری حیات وحش شناخته میشد، اما به نظر میرسد این مرکز با تصمیم جدید سازمان محیطزیست دیگر نتواند همچون قبل مرهمی بر زخم حیوانات آسیبدیده در طبیعت ایران بگذارد. چراکه مسؤولان، دفتر حیات وحش این سازمان پیمانکار کلینیک پردیسان و تیم تخصصی همراهش را کنار گذاشتند و تعداد پرسنل کلینیک را از 18 نفر به سه نفر کاهش دادند. اتفاقی که خیلیها آن را مقدمهای برای به تعطیلی کشاندن مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان میدانند، اما مدیران دفتر حیات وحش سازمان محیطزیست تاکید دارند چون این کلینیک در سالهای اخیر از یک مرکز درمان حیوانات آسیبدیده به باغ وحشی برای دپوی حیوانات غیرقابل بازگشت به طبیعت تبدیل شده بود، باید تیم مدیریتی آن تغییر میکرد و اساس کارکردش نیز اصلاح میشد. فعلا هم مدیران این دفتر تنها راهحل مشکلات کلینیک پردیسان را در آن میدانند که برای خلوت شدن کلینیک، حیوانات آن را به باغوحشها و باغهای پرندگان واگذار کنند.
از پردیسان به باغوحش
30 اردیبهشت بود که زمزمههایی در میان فعالان محیطزیست درباره تلاش دولت برای به تعطیلی کشاندن تنها مرکز بازپروری حیات وحش در ایران شکل گرفت. فردای آن روز نیز تیتر «تعطیلی کلینیک پردیسان» روی خروجی خبرگزاریها رفت، اما بلافاصله بعد از اعلام این خبر، روابطعمومی سازمان محیطزیست با صدور بیانیهای اعلام کرد این مرکز تعطیل نشده و قرار است با حضور دامپزشکان دفتر مدیریت حیاتوحش به فعالیت خود ادامه دهد. اتفاقی که شهابالدین منتظمی، مدیرکل این دفتر درباره آن به جامجم توضیح میدهد: درمان حیوانات آسیبدیده در طبیعت جزو وظایف حتمی دفتر مدیریت حیات وحش سازمان محیطزیست است، به همین دلیل ما هیچ وقت کلینیک پردیسان را تعطیل نخواهیم کرد و فعالیت آن همچنان ادامه دارد. تنها اتفاق جدیدی هم که افتاده، این است که ما بعد از پایان قرارداد پیمانکار پیشین کلینیک، با ایشان و تیم همراهش قطع همکاری کردیم. امروز هم به جای آن افراد، گروههای دامپزشکی و کارشناسی سازمان در مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان مستقر هستند.
برخی کارشناسان، تحویل حیوانات ارزشمند کلینیک پردیسان به باغوحشها را به نوعی مقدمهچینی برای نابودی حیوانات موجود در این کلینیک تعبیر میکنند. افرادی از جمله محمدعلی یکتانیک که در گفتوگو با جامجم تاکید دارد سازمان محیطزیست کوچکترین نظارتی روی مراکز نگهداری از حیات وحش ندارد و اگر کمترین نوری که به هرکدام از باغوحشها یا باغهای پرندگان تابانده شود، مشخص خواهد شد هیچکدام از آنها ضوابط قانونی برای نگهداری از حیوانات را رعایت نمیکنند.
تصمیم مسؤولان سازمان محیطزیست برای واگذاری حیوانات موجود در مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان به باغوحشها یا باغهای پرندگان نشان میدهد مسؤولان این سازمان به جای این که زیر بار تامین هزینههای کلینیک پردیسان بروند، قصد دارند به نوعی خود را از شر این کلینیک و حیوانات موجود در آن خلاص کنند. این در حالی است که کلینیک پردیسان تنها مرکز دولتی بازپروری حیات وحش در سراسر کشور محسوب میشود و بسیاری از دلسوزان محیطزیست در سالهای گذشته از سازمان متولی حیات وحش ایران درخواست داشتهاند که به جای به تعطیلی کشاندن پردیسان، مراکز مشابهی را نیز در سایر استانها ایجاد کنند. اما دفتر حیات وحش سازمان محیطزیست بدون توجه به این درخواست، آبان 98 نامهای را به ادارات کل استانی سازمان محیطزیست ارسال و از آنها درخواست کرده است حیوانات آسیبدیدهای را که به هر نحوی به آنها تحویل داده میشود، به جای تحویل به کلینیک پردیسان در همان استان بازپروری کنند و در صورت نبود امکان بازگرداندن این حیوانات به طبیعت، آن را به باغوحشها یا باغهای پرندگان همان استان تحویل دهند.
دفاع مدیر از باغوحشها
در حالی قرار است حیوانات موجود در تنها مرکز تخصصی بازپروری حیات وحش کشور به باغوحشها یا باغهای پرندگان تحویل داده شوند که هر لحظه امکان کشف یک حیوان آسیبدیده در طبیعت وجود دارد و با توجه به این که اساسا امکان بازپروری بخش زیادی از حیوانات زخمیشده وجود ندارد، احتمالا آن حیوانات نیز سرنوشتی بهتر از انتقال به باغوحشها پیدا نخواهند کرد. این در حالی است که تا کنون، بارها تصاویری از باغوحشها یا باغهای پرندگان منتشر شده که وضعیت نامناسب این مراکز در نگهداری از حیوانات را نشان میدهد. نکته مهم دیگر نیز اینجاست که بخش زیادی از حیوانات موجود در کلینیک پردیسان، درجه حفاظتی بالایی دارند و حتی اگر امکان بازگرداندن آنها به طبیعت وجود ندارد، نباید صرفا به دلیل کمبود بودجه زمینه را برای تلف شدن آنها با واگذاریشان به باغوحشها یا باغهای پرندگان فراهم کرد.
مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان محیطزیست البته تاکید دارد مسؤولان ادارت کل استانی این سازمان به تمام این باغوحشها یا باغهای پرندگان نظارت دارند و به صورت دورهای و مستمر این محلها را پایش میکنند. منتظمی البته خود معترف است که انتقادات زیادی به وضعیت نگهداری از حیوانات در باغوحشها و باغهای پرندگان وارد است، او اما میگوید سازمان محیطزیست برای ارتقای وضعیت رفاهی حیوانات در باغوحشها ضربالاجلی را برای این مراکز تعیین کرده و از آنها خواسته است در مهلتی معین استانداردهای تعیینشده را پیاده کنند. اتفاقی که البته از نظر منتظمی در بلندمدت رخ خواهد داد و از این رو، او از فعالان حقوق حیوانات میخواهد به باغوحشها و باغهای پرندگان برای ارتقای ضوابط حفاظتیشان
فرصت دهند.
نکته دیگر این که در سالهای اخیر در سایه نظارت ناکافی مسؤولان سازمان محیطزیست بر باغوحشها یا باغهای پرندگان بستر وقوع انواع تخلفات زیستمحیطی در این مراکز فراهم بوده است و اکنون نیز با رویه جدیدی که این سازمان در مساله بازپروری حیوانات آسیبدیده در طبیعت در پیش گرفته ، باید انتظار داشت که در آیندهای نزدیک همه حیـــــوانـــــات کشــــــفشده از متــــــــخلفان حیاتوحش به بهانههای مختلف به باغوحشها تحویل داده شوند. در این شرایط نیز کافی است باغوحشداران دست خود را با قاچاقچیان و البته دامپزشکان حیات وحش در یک کاسه بگذارند و چرخهای را شکل دهند که از یک سو حیوان موجود در طبیعت بعد از کشف شدن با تایید دستور غیرکارشناسی یک دامپزشک به باغ وحشها تحویل داده شود و قاچاقچیان حیات وحش نیز در سایه غفلت مدیران سازمان محیطزیست،حیوانات آسیبدیده بیپناه را از باغوحشها تحویل بگیرند. شکلگیری این چرخه البته فقط یک فرضیه است و تضعیف روند علمی درمان و بازپروری علمی حیوانات در کلینیک پردیسان راه را برای وقوع آن هموار میکند.
درد بیپولی حیات وحش
مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان تا آخرین روز اردیبهشت 99 با 18 کارگر، کارشناس و دامپزشک اداره میشد. اما آنطور که پیمانکار پیشین این مرکز به جامجم توضیح میدهد، 31اردیبهشت مدیران دفتر حیات وحش عذر 16 نفر از پرسنل مرکز را خواستند و از آن روز به بعد این مرکز فقط با دو نفر از کارگران قبلی به همراه یک نفر از دامپزشکان سازمان محیطزیست اداره میشود.
علی عمارلویی در این باره میگوید، وقتی تعداد پرسنل یک مرکز از 18 به سه نفر کاهش پیدا میکند و دیگر تیمی برای بازپروری حیات وحش در آن حضور ندارد، عملا دیگر کلینیک پردیسان کارکرد اصلیاش را از دست داده و به نوعی رو به تعطیلی رفته است. او همچنین ریشه این اتفاق را نیز در کمبود اعتبارات سازمان محیطزیست برای نگهداری از حیوانات آسیبدیده در کلینیک پردیسان میداند و معتقد است مشکلات مالی، این سازمان را به سمت واگذاری این حیوانات به باغوحشها سوق داده است. این نکتهای است که البته مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان محیطزیست نیز به آن اذعان دارد و توضیح میدهد با تغییر عملکرد مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان، عملا بار مالی ناشی از این کلینیک برای سازمان کمتر خواهد شد. منتظمی حتی میگوید، همین مساله کاهش هزینه یکی از مهمترین علتهای تمدید نکردن قرارداد با پیمانکار پیشین بوده است.