جشن ازدواج و مراسم عروسی موضوعی است که کاملا به شخصیت زوج ارتباط دارد و عروس و داماد باید بتوانند بهترین تصمیم را برایش بگیرند تا مبادا در آینده، گله‌، نارضایتی، حسرت و یا هر حس ناخوشایند دیگری بر هر دو طرف و به خصوص عروس غلبه کند. این روزها که ویروس کرونا، همه برنامه‌ریزی‌های عروس و دامادها را به هم ریخته‌است، با نمونه‌های زیادی مواجه هستیم که نمی‌دانند چه‌کار کنند و از این اتفاق بسیار ناراحت هستند.
روحیه افراد متفاوت است و نمی‌شود یک نسخه مشخصی برای همه ارائه کرد. در چنین مواقعی، هرکسی باید طبق شناختی که از خودش دارد و بدون رودربایستی با دلش، تصمیم بگیرد؛ آنقدر که در آینده اما و اگری برایش نماند که چرا این کار را نکردم  یا چرا این تصمیم را گرفتم.
‌ تصمیم‌گیری یک فرآیند است و بهتر است در چنین روندی، فواید و معایب تصمیم‌مان را در نظر بگیریم. به هر حال هیچ اتفاقی به طور کامل و صد در صد نیست. در واقع باید ببینیم اولویت‌هایمان چیست؟ شروع زندگی مشترک برایمان در چه درجه‌ای از اهمیت قرار دارد؟ آیا جشن عروسی تنها یک مرحله برای رسیدن به زندگی مشترک است یا خود جشن هم از اهمیت بسیار بالایی برخودار است؟ باید تشخیص بدهیم اگر جشنی نمی‌گیریم، با عادی شدن اوضاع هم به تصمیمی که گرفته‌ایم پایبند هستیم؟ آیا با دیدن و شرکت در جشن‌ها و مراسم دیگر، ته دلمان غم و غصه‌ای وجود نخواهد داشت؟
 موضوع این است که هرکسی باید ‌خصوصیات خود را بداند و ببیند چطور می‌تواند با این اتفاق کنار بیاید و حال خودش را خوب کند. زوج‌های متعددی هستند که با یک خاطره خوب هم راضی می‌شوند و مثلا گرفتن عکس‌های آتلیه‌ای برایشان کفایت می‌کند و همان برایشان حکم آغاز زندگی را دارد و این طوری، شیرینی روز ازدواج را تجربه می‌کنند؛ عده‌ای با یک شام بسیار کوچک در کنار پدر و مادرشان و عده‌ دیگری هم با صرف هزینه مورد نظرشان در امور خیریه این احساس را به‌دست می‌آورند.
 بهتر است اگر کسی با چنین برنامه‌هایی از کرده خودش راضی می‌شود و مطمئن است در آینده پشیمان نخواهد شد، به دنبال چنین اقداماتی باشد و اگر فکر می‌کند عروسی نگرفتن برایش تبعات روحی زیادی دارد، بهتر است راه دیگری را انتخاب کند.  به هر حال این شرایطی است که در آن قرار گرفته‌ایم و هر عروس و دامادی باید خودشان با توجه به شناختی که از خودشان دارند، بهترین تصمیم‌ را برای یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های زندگی‌شان بگیرند.