پنجشنبه یعنی همان روزی که گفتیم بزرگداشت نظامی گنجوی است، مصادف شده با روز مبعث پیامبرمان حضرت محمد(ص) که پیام‌آور اخلاق و مهربانی است. نظامی تا حدی پیامبر را دوست دارد که در تمام منظومه‌هایش بخشی را به نعت او و سفر معراج اختصاص داده و همواره پس از مناجات با خدا او را ستوده است. در ادامه چند بیت از هر مجموعه را که در وصف خاتم انبیاست، با هم مرور می‌کنیم تا ببینیم روزگاری داستان عاشقانه را هم حتی هم بی‌نعت رسول آغاز نمی‌کرده‌اند:
مخزن‌الاسرار
کنت نبیا چو علم پیش برد
ختم نبوت به محمد سپرد
مه که نگین دان زبرجد شدست
خاتم او مهر محمد شده‌ست

خسرو و شیرین
محمد کافرینش هست خاکش
هزاران آفرین بر جان پاکش
چراغ افروز چشم اهل بینش
طراز کار گاه آفرینش
سرو سرهنگ میدان وفا را
سپه سالار و سر خیل انبیا را

هفت‌پیکر
نقطه خط اولین پرگار
خاتم آخر آفرینش کار
...
کیست جز خواجه مؤید رای
احمد مرسل آن رسول خدای
شاه پیغمبران به تیغ و به تاج
تیغ او شرع و تاج او معراج

لیلی و مجنون
ای شاه سوار ملک هستی
سلطان خرد به چیره‌دستی
ای ختم پیمبران مرسل
حلوای پسین و ملح اول

اقبال‌نامه:
فرستاده خاص پروردگار
رساننده حجت استوار
گرانمایه‌تر تاج آزادگان
گرامی‌تر از آدمیزادگان
محمد کازل تا ابد هر چه هست
به آرایش نام او نقش بست
چراغی که پروانه بینش به دوست
فروغ همه آفرینش بدوست