اگر یک مسیحی حضرت‌علی (ع) را بشناسد، چقدر ممکن است عاشق شخصیت ایشان بشود؟ فراتر از آن چقدر ممکن است در زندگی‌اش عاشق و عارف بشود؟ اگر این مسیحی آدم روشن‌بینی مثل جبران خلیل جبران» باشد، پاسخ این است: به‌طرز حیرت‌آوری خیلی زیاد.
به گزارش فارس، او سال ۱۸۸۳ میلادی در لبنان به دنیا آمد و چون خانواده‌اش بی‌پول بود، مدرسه نرفت. در دوره نوجوانی با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد و آنجا تازه مدرسه رفت و کتاب خواند و جانش شیفته شد. بعدها وارد دنیای هنر هم شد و نقاشی کرد و عربی و فرانسه را آموخت و شعر هم گفت و عاشق شد؛ عاشق اسلام و شخصیت حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) و عاشق نهج‌البلاغه.
درباره علی (ع) چه بگوید خوب است؟ ببینید چقدر شیفتگی و شناخت خود از آن بزرگوار دوران‌ها را به رخ کشیده‌است: «به عقیده من، علی‌بن ابیطالب (ع) [پس از پیامبر] نخستین مرد از قوم عرب است که وجودش همه فضایل کامل‌بودن را در قوم خویش دمید و آهنگ آن را به گوش مردمی رسانید که پیش از آن مانند آن را نشنیده‌بودند و در بین تاریکی‌های جاهلیت از روش روشن او متحیر ماندند... دو طایفه شیفته روش علی بودند: یکی خردمندان پاکدل و دیگری نیکوسرشتان با ذوق. علی‌بن ابیطالب (ع) شهید عظمت خویش شد. او از دنیا رفت؛ در حالی که نماز بر زبانش جاری و دلش از شوق خدا لبریز بود.»
جبران مسیحی و شیفته فضایل انسانی بود و از ستایش شخصیت پیامبر اسلام و حضرت علی (ع) پروایی نداشت. جبران درباره حضرت علی (ع) معتقد بود که خیلی زودتر از زمانه‌اش به دنیا آمده‌است و البته این را حکمت و راز خداوند می‌دانست؛ «مردم عرب، حقیقت مقام او را درک نکردند تا گروهی از مردم کشور همسایه آنها [ایران] برخاسته، این گوهر گرانبها را تشخیص داده و او را شناختند.» علاوه بر آن معتقد بود مقام و شأن علی (ع) در بصیرت و بینایی چون پیغمبران، مختص شهر، بلد، قوم، زمان و مکان نبوده و آن حضرت، شخصیتی بین‌المللی داشت.
جبران که عاشق بود و قلمش لطیف بود و ذوق و درکش عارفانه بود و گنجی بود برای بشر و برای عالم ادبیات، عاقبت ۱۰آوریل سال ۱۹۳۱ در ۴۸ سالگی درگذشت و خیلی‌ها گمان کردند که‌ای دریغ، کاش بیشتر می‌ماند و بیشتر می‌نوشت. خودش رفت، اما کتاب‌هایش ماند و میراث بشری شد؛ میراثی که چراغی است پیش روی دل‌ها برای دیدن حقیقت و دریافتن روح والای خلقت.
کتاب «پیامبر» جبران احتمالا پس از انجیل پرفروش‌ترین کتاب در آمریکا در قرن بیستم بوده است. در واقع، کتاب پیامبر از سال ۱۹۲۳ که منتشر شد همچنان هر سال تجدید چاپ می‌شود و به بیش از ۵۰زبان دنیا ترجمه شده است. این کتاب، سروده‌هایی عاشقانه و عارفانه است از شخصیتی به نام «المصطفی» که برگرفته از شخصیت پیامبر اسلام (ص) تلقی می‌شود.
جبران «جملات قصار» فراوانی دارد که سرشار از روشن‌بینی و حقایق عارفانه و شعرگونه هستند. برخی‌هایشان هم بسیار معروفند، ولی کسی نمی‌داند گوینده‌شان جبران بوده است. یک نمونه: «ارزشِ هر انسان به چیزی که به آن دست می‌یابد، نیست، بلکه به هدفی است که میلِ رسیدن به آن دارد.»