روی مبل جلوی تلویزیون لم دادید و دارید کانال‌های تلویزیونی رو جابه جا می‌کنید. یک لحظه آدمی که خیلی دوستش داشتید و به آن مدیونید رو می‌بینید. آدمی که به او یک سری قول‌ها داده‌اید و هنوز بهشان عمل نکرده‌اید... خبر بد چیست؟ این‌که او به یک بیماری عجیب و غریب و سخت مبتلا شده و البته که چند هفته بیشتر زنده نمی‌ماند. برای همین است که با او مصاحبه کردند. می‌دانم تا همین‌جایش هم کار برای شما خیلی سخت می‌شود اما بدتر از همه چیز این است که کار و بار و زندگی هم به آدم خیلی فشار آورده باشد.
میچ آلبوم، نویسنده آمریکایی و روزنامه‌نگار ( که اساسا مثل زبل خان همه جا پیداش می‌شود) یک روز که جلوی تلویزیون لم داده بود خودش را دقیقا توی همین موقعیت دید. سه‌شنبه‌ها با موری کتابی با داستان واقعی است که بین غذاخوردن‌ها به ما درس زندگی می‌دهد. یکی‌اش این که مردمان عارف‌مسلک، هم بلند می‌خندند و خیلی شکمو هستند. میچ و موری مردهای سه‌شنبه‌اند. مثل ما که آدم‌های پنجشنبه‌ایم.