ایلان پاپه استاد دانشگاه، مخالف حکومت اسرائیل و از مهم‌ترین مورخان ماجرای اسرائیل و فلسطین است. او در این کتاب که سال2014 منتشرشده سراغ نقش ایدئولوژی صهیونیسم در آموزش، رسانه‌ها و فیلم‌های اسرائیلی می‌رود.
«اسرائیل روی یک ایده بناشده که از زمان جنگ 1948 فلسطین و تاسیس دولت اسرائیل در 70سال گذشته تغییرکرده است.» نویسنده کتاب سه روایت و سه دوره‌ای را که در این 70سال وجود دارد، بررسی کرده است. روایت اول که صهیونیسم کلاسیک نامگذاری می‌شود این بوده: سرزمین بی‌مردم برای مردم بی‌سرزمین. در این روایت اساسا خبری از مردم فلسطین نیست یا اگر هم باشد نباید جلوی مهاجران بایستد. روایت دوم به پساصهیونیسم معروف است. سه چهار دهه بعد از تاسیس اسرائیل گروهی کوچک از دانشگاهی‌ها و اهل‌فرهنگ با توجه به آرشیوهایی مطالعاتی که در این زمینه هست با این روایت روبه‌رو می‌شوند که قومی در این سرزمین بوده و ما آن را پاک کردیم. در روایت سوم که نئوصهیونیسم است یک جریانی راه می‌افتد که دیگر منکر فلسطین و روایت فلسطینی‌ها نمی‌شود اما احساس گناه ندارد و به گذشته خودش افتخار می‌کند.
نویسنده که خودش از گروه دوم (پساصهیونیسم) بوده معتقد است سرگذشت این ایده خیلی مهم است چون روایت مسلط در جامعه و در نتیجه سیاست اسرائیل اثر‌می‌گذارد. از ایلان پاپه قبلا کتاب پاکسازی قومی فلسطین منتشرشده و در آن توضیح می‌دهد که چطور 700هزار فلسطینی از 900هزار نفری که ساکن مناطق اشغالی بودند مجبور به ترک سرزمین‌شان می‌شوند.