به فکر میگوها باشید
محمدتقی حاجی‌موسی روزنامه‌نگار
مردم در انتخابات موضوع مهمی هستند و تا می‌توانید باید از آنها مایه بگذارید و هرکس گفت این حرف‌های شما عوامفریبی است با دمپایی ابری بزنید توی دهانش؛ چرا که آزادی بیان به معنای آن نیست که هر کی هر چی خواست تو روی شما بگوید بلکه به معنای آن است که شما چی دوست دارید بشنوید. لذا با این مقدمه سراغ قسمت دوم دستورالعمل‌های تبدیل‌شدن به یک رئیس جمهوری درجه یک می‌رویم.
آزاد کنید؛ مهم نیست قانون چه می‌گوید و اینجا کجاست و ما کی هستیم. شما در تبلیغات انتخاباتی خود باید بگویید که همه چیز را آزاد می‌کنید، حتی زندانیان خطرناک را. بعد از انتخابات اما اعلام کنید که حالا ما گفتیم آزاد می‌کنیم ولی خب نه در این حد و اصلا مگر ما ممنوع کردیم که حالا آزاد کنیم؟
این پول هم برای تو؛ الان کشور با تورم 50 درصد دست و پنجه نرم می‌کند و اوضاع اقتصادی یک چیزی شبیه شرایط تیم شموشک نوشهر در لیگ آزادگان است ولی شما باید اعتماد به نفس داشته باشید و به همه بگویید اگر رئیس جمهوری شوید به هر نفر در ماه، 19 میلیون و 368 هزار و 124 تومان می‌دهید و منابع تامین این پول هم مشخص شده و از محل آزادشدن اعتبارات مربوط به طرح تغذیه صبحگاهی میگوهای بندر لنگه است. این‌که میگوها تغذیه صبحگاهی ندارند به کسی ربطی ندارد. این‌که تغذیه میگوها این قدر بودجه ندارد باز هم به کسی ربطی ندارد اما این‌که عدد را رند نگویید باعث می‌شود همه بفهمند که کلی حساب و کتاب کرده‌اید و همه چیز همین طوری ا...بختکی نیست. بعد از رای آوردن اما اگر کسی سراغ پول را گرفت، توی چشمهایش نگاه کنید و از او بپرسید حاضر است گرسنگی بچه میگوهای بندرلنگه را تحمل کند یا نه؟
تورم؟! شوخی می‌کنید؛ علم اقتصاد علم بسیار منعطفی است و بستگی دارد آن را چه جوری نگاه و تفسیر کنید. بنابراین مهم این است که تورم در نگاه شما باشد نه به آنچه می‌نگرید. یعنی چی؟ یعنی این‌که قبل از انتخابات شما مردم را جمع می‌کنید و می‌گویید من اگر رئیس جمهوری شوم، تورم 50 درصد را دوماهه تک‌رقمی می‌کنم. مردم هم با خودشان می‌گویند « اوه! بریم بهش رای بدیم». بعد که رای آوردید و دو ماه گذشت، توی چشم مردم نگاه کنید و بگویید نه! آن تورم که نه. منظورم تورم نقطه به نقطه از ساعت 18دقیقه بامداد 4 مهر تا 18 دقیقه بامداد 5 مهر بوده است. یک کم اقتصاد یاد بگیرید خب!
آزاد کنید؛ مهم نیست قانون چه می‌گوید و اینجا کجاست و ما کی هستیم. شما در تبلیغات انتخاباتی خود باید بگویید که همه چیز را آزاد می‌کنید، حتی زندانیان خطرناک را. بعد از انتخابات اما اعلام کنید که حالا ما گفتیم آزاد می‌کنیم ولی خب نه در این حد و اصلا مگر ما ممنوع کردیم که حالا آزاد کنیم؟
این پول هم برای تو؛ الان کشور با تورم 50 درصد دست و پنجه نرم می‌کند و اوضاع اقتصادی یک چیزی شبیه شرایط تیم شموشک نوشهر در لیگ آزادگان است ولی شما باید اعتماد به نفس داشته باشید و به همه بگویید اگر رئیس جمهوری شوید به هر نفر در ماه، 19 میلیون و 368 هزار و 124 تومان می‌دهید و منابع تامین این پول هم مشخص شده و از محل آزادشدن اعتبارات مربوط به طرح تغذیه صبحگاهی میگوهای بندر لنگه است. این‌که میگوها تغذیه صبحگاهی ندارند به کسی ربطی ندارد. این‌که تغذیه میگوها این قدر بودجه ندارد باز هم به کسی ربطی ندارد اما این‌که عدد را رند نگویید باعث می‌شود همه بفهمند که کلی حساب و کتاب کرده‌اید و همه چیز همین طوری ا...بختکی نیست. بعد از رای آوردن اما اگر کسی سراغ پول را گرفت، توی چشمهایش نگاه کنید و از او بپرسید حاضر است گرسنگی بچه میگوهای بندرلنگه را تحمل کند یا نه؟
تورم؟! شوخی می‌کنید؛ علم اقتصاد علم بسیار منعطفی است و بستگی دارد آن را چه جوری نگاه و تفسیر کنید. بنابراین مهم این است که تورم در نگاه شما باشد نه به آنچه می‌نگرید. یعنی چی؟ یعنی این‌که قبل از انتخابات شما مردم را جمع می‌کنید و می‌گویید من اگر رئیس جمهوری شوم، تورم 50 درصد را دوماهه تک‌رقمی می‌کنم. مردم هم با خودشان می‌گویند « اوه! بریم بهش رای بدیم». بعد که رای آوردید و دو ماه گذشت، توی چشم مردم نگاه کنید و بگویید نه! آن تورم که نه. منظورم تورم نقطه به نقطه از ساعت 18دقیقه بامداد 4 مهر تا 18 دقیقه بامداد 5 مهر بوده است. یک کم اقتصاد یاد بگیرید خب!
ضمیمه نوجوانه
