حفظ باغ با رضایت مالك
باغ‌های تهران در مناطق بكری بود و این امكان وجود داشت كه با روش‌های متفاوت، هم باغات حفظ شود و هم مالكان منتفع شوند. زمانی كه مصوبه برج باغ به تصویب رسید مالكان وسوسه شدند باغ‌های خود را به سودآوری برسانند؛ حتی آنها كه متراژهای كوچك‌تری داشتند باغات خود را تجمیع كردند تا بتوانند از مزایای تجمیع استفاده كنند و طبقات بیشتری به دست آورند. در این زمان وقتی در یك معبر یك برج باغ مرتفع ساخته می‌شد، ساختمان‌های مجاور هم این امكان را به‌دست می‌آوردند كه تعداد طبقات بگیرند.
منبع درآمد شهرداری هم از همین تراكم فروشی‌ها تامین می‌شد و در نهایت بافت ارگانیك تهران را به‌خصوص در مناطق یك و 3 از بین بردیم و با آن بافت ارگانیك دست
به نوسازی زدیم و بافت‌های ناكارآمد شهری ایجاد كردیم و از لحاظ سیما و منظر شهری به نظام شهرسازی تهران آسیب زدیم. وقتی برج باغ ساخته می‌شد بتونی كه برای ساخت و ساز وارد باغات می‌شد به شدت برای درختان آسیب‌زا بود و مالكانی وجود داشتند كه درختان باغ‌های خود را
به عمد خشك می‌كردند تا بتوانند آنها را قطع كنند.
در مصوبه برج باغ برای تمام باغات یك دستورالعمل مشخص تعیین شده بود، این در حالی است كه قبل از هر گونه ساخت و ساز باید وضعیت درختان مورد بررسی قرار می‌گرفت؛ نباید برای همه باغات یك حكم صادر می‌شد و به همه 30 درصد سطح اشغال تعلق می‌گرفت؛ در واقع این دستورالعمل حكم اشتباهی برای همه باغات شهر تهران بود. در دوران تحریم قبلی ساخت و ساز در تهران ناگهان رونق پیدا كرد و به یكی از راه‌های درآمدزایی تبدیل شد و طی چند سال قسمت اعظمی از تهران به كارگاه‌های ساختمانی تبدیل شد و ساختمان‌هایی ساخته شده كه با هویت معماری ایرانی هیچ‌سنخیتی ندارد. اگرچه در شورای دوره گذشته براساس مصوبه‌ای تهیه پیوست‌های زیست‌محیطی را اجباری كردند اما این مصوبه تنها شامل پروژه‌های بزرگ مقیاس می‌شد و در طرح تفصیلی به پیوست‌های محیط‌زیستی توجه نشده است.
به‌عنوان مثال مجوزهای برج باغی كه در منطقه 22 صادر شده به بحران‌های زیست‌محیطی تهران بسیار دامن زده است؛ تمام برج‌های این منطقه در مسیر ورودی باد غالب تهران ایجاد شده‌اند و امروز تهران به یك شهر از دست رفته تبدیل شده كه مدیریت آن بسیار دشوار است؛ اگر بخواهیم از ادامه نابودی تك باغات تهران جلوگیری كنیم باید طرح‌هایی را در سطح مدیریت شهری اجرا كنند كه برای صاحبان باغات تشویقی باشد تا حس نكنند متضرر شده‌اند. استفاده از طرح‌های انتقال توسعه، ارائه كاربری‌های فرهنگی و ورزشی تا آنجا كه بازدهی اقتصادی داشته باشد می‌تواند هم مالكان را راضی كند و هم به حفظ باغات كمك می‌كند.
