خسرو شكیبایی
زنده‌یاد خسرو شكیبایی یكی از محبوب‌ترین بازیگران ایران بود و حتی هنوز هم در محافل سینمایی ذكر خیر او هست. پرسونای عاشقانه و شاعرانه با آن صدای گرم و آرامش‌بخش او خیلی‌ها را شیفته‌وار به تماشای آثارش می‌كشاند و می‌نشاند.
شكیبایی با این‌كه با درخشش در هامون، به نوعی در ادامه و تا پایان كارنامه‌اش، این نقش را با طیف‌های مختلف تكرار كرد، اما چه كسی بود كه از این درجا قدم روی دوست‌داشتنی بدش بیاید؟
شكیبایی با دریافت دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد،
یك سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مكمل مرد و یك دیپلم افتخار، یكی‌از موفق‌ترین بازیگران سینما در جشنواره فیلم فجر است. سیمرغی كه او برای هامون در دوره هشتم دریافت كرد، احتمالا بی بروبرگردترین سیمرغ بازیگری مرد تاریخ جشنواره باشد، حتی اگر رقبای پرقدرتی چون محمدعلی كشاورز (مادر) و فرامرز صدیقی (دندان مار) را درنظر بگیریم.
شكیبایی باوجود این‌كه اغلب در نقش‌هایی شبیه هامون رویت می‌شد، اما هر وقت از این شمایل به شكل درستی خارج می‌شد، بخش دیگری از هنرش را نشان می‌داد.
یكی از بهترین نمونه‌های این بازی متفاوت، حضورش در اكیمیاب است به نقش آزاده‌ای كه پس از رهایی از اسارت و بازگشت به وطن، سراغ دخترش را می‌گیرد. این نقش‌آفرینی همدلی‌برانگیز، شكیبایی را به دومین سیمرغ بلورینش رساند.
یكی دیگر از نقش‌های متفاوت شكیبایی، بازی‌اش در سالاد فصل به نقش عادل مشرقی است كه او را برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مكمل مرد در دوره بیست و سوم جشنواره فیلم فجر كرد. نقش راننده در اتوبوس شب هم یك دپیلم افتخار برای شكیبایی به همراه داشت.
