اما و اگرهای بیمهای محمدرضا
محمدرضا فهیمی البته با همان روحیه شاد و مثالزدنی از وضعیت بیمه درمانیاش گلایههای زیادی دارد و دربارهاش به ما میگوید: الان دوسال است كه بیمه من قطع شده و به من میگویند كه تا وقتی تو در آیسییو باشی، بیمه دیگر تو را پوشش نمیدهد و باید از آیسییو بروی بیرون كه دوباره تحت پوشش بیمه قرار بگیری، به خاطر همین در این دوسال نزدیك به 600 میلیون تومان به بیمارستان بدهكار هستم.
ما برای پیگیری شرایط محمدرضا با دكتر حسین مسكار، متخصص بیهوشی و آیسییو بیمارستان امامخمینی ساری هم صحبت میكنیم و این پزشك متخصص درباره شرایط بیمار ویژهاش میگوید: محمدرضا به علت ضایعه نخاعی توانایی حركت دست و پایش را ندارد و حتی موبایل را هم ما كنار گوشش میگذاریم تا صحبت كند، در تمام این سالها هم به كمك لوله تراكئوستومی و دستگاه ونتیلاتور (تنفس مصنوعی) نفس میكشد، البته او برخلاف بقیه بیماران بخش آیسییو، هوشیاری كامل دارد و به همین خاطر هم مثل هر آدم هوشیاردیگری هر آن نگران خودش است كه اگر از آیسییو بیرون برود و مثلا اكسیژنش تمام بشود، یا راه تنفسیاش بسته بشود و كسی نتواند ترشحات او را ساكشن كند چه اتفاقی برایش میافتد؟! با تمام این تفاسیر، از نظر پزشكی زندگی محمدرضا خارج از اتاق آیسییو امكان پذیر است اما در شرایط خیلی خوب و مراقبتهای خیلی ویژه، مثلا یك پرستار تمام وقت داشته باشد، یك دستگاه خیلی خوب داشته باشد و... كه البته فراهم كردن همه اینها هم برای او دشوار است.