فقط بخاطر آینده‌ام!

فقط بخاطر آینده‌ام!

فرنوش یكی از دانشجویان ایرانی است كه با وجود افزایش سه برابری قیمت دلار هنوز به پشتوانه حمایت‌های خانواده‌اش می‌تواند در مجارستان بماند و تحصیل كند. او داروسازی می‌خواند و سال دوم است و از همه چیز بجز وضعیت دلار راضی است. حرف‌هایی كه او در گفت‌وگو با ما زد شاید آیینه تمام نمای انگیزه‌هایی باشد كه در این شرایط سخت هنوز جمعیتی پرتعداد از ایرانی‌ها را در اطراف جهان در تحصیل نگه داشته است.

 در مجارستان دانشجوی ایرانی زیاد است؟
بله، خیلی زیاد. دانشجویان خارجی هم زیاد هستند تقریبا از همه جای جهان.
 شنیده‌ایم ایرانی‌ها در حال بازگشت به كشور هستند.
بله، تعدادشان روز به روز هم بیشتر می‌شود.
 فقط دانشجویان ایرانی برمی‌گردند؟
تا جایی كه من می‌دانم به‌جز چند دانشجوی اسرائیلی كه به‌خاطر ضعف تحصیلی اخراج شدند فقط دانشجویان ایرانی هستند كه به‌خاطر مشكلات اقتصادی در حال بازگشت هستند. كسانی هم كه مانده‌اند دو به شك هستند و امیدوارند اتفاقاتی رخ دهد و مجبور به برگشت نشوند.
 یك دانشجوی داروسازی مثل شما در طول سال چقدر هزینه تحصیل می‌دهد؟
شهریه دانشگاه من سالی 8000  دلار است كه می‌شود ترمی 4000 دلار. این سوای هزینه‌های محل زندگی و خورد و خوراك و رفت و آمد است كه برای من می‌شود ماهی 750 یورو یا 800 دلار.
 این هزینه سنگین است و جوركردنش كار هرخانواده‌ای نیست. فكر می‌كنید درس‌خواندن در مجارستان ارزش این همه هزینه كردن را دارد؟
به نظرم دارد، چون دانشگاه من جزو دانشگاه‌های معتبر است و از این به بعد درهر‌كشور اروپایی كه بخواهم درس بخوانم، هیچ مشكلی ندارم. 
 ویزای شینگن و مُهری هم كه در پاسپورت من می‌خورد پشتوانه‌ای است برای سفرهای من در آینده. من از كیفیت آموزشی و امكانات آزمایشگاهی دانشگاه‌مان هم خیلی راضی‌ام. فكر می‌كنم همه اینها برای ماندنم كافی باشد.