گام بعدی؛ زبالههای كاغذی
جمعآوری درهای پلاستیكی در شهر به یك رفتار عمومی بدل شد و درست در همین زمان، صفورا به فكر برداشتن گام بعدی افتاد؛ حركتی كه از اردیبهشت 96 آغاز شد و هدفش تفكیك و بازیافت زبالههای كاغذی در شهر بندرانزلی بود: اپروژه تفكیك زباله در مبدا توسط شركتهای پیمانكار به دلایلی در شهر متوقف شده بود و من میدیدم زبالههای كاغذی پس از اینكه دور ریخته میشوند، به دلیل قرار گرفتن در كنار زبالههای تر، دیگر قابل تفكیك و بازیافت نیستند؛ پس باز هم از مدارس شروع كردم و از همكارانم خواستم، با اطلاعرسانی در این باره، زبالههای كاغذی جمعآوری شود. در این فقره نیز همچون مورد قبل، یكی دیگر از همكارانم كه مدیر یك مدرسه خصوصی بود، انبار مدرسهاش را در اختیار ما قرار داد و ما موفق شدیم بعد از سه ماه یك تن كاغذ بازیافتی داشته باشیم.ب
صفورا در این پروژه باز خود مسؤولیت بستهبندی و انبار كاغذها را بهعهده گرفت و در زمان تفكیك و بستهبندی، كتابها و برگههای سفید را جدا میكرد و در اختیار مدارس و كتابخانهها قرار میداد.
این بانوی اهل بندر انزلی اما برای فروش كاغذها در ابتدا با مشكل مواجه میشود؛ چرا كه یكی از كارخانههای دولتی كه او در ابتدا مایل بود زبالههای كاغذی را به آنها بفروشد، خریدار این كاغذها نشد: اروابط خاص حاكم در این كارخانههای بزرگ شفاف نبود و من هم ترجیح دادم وارد این مسائل نشوم؛ چرا كه شفافیت از همه چیز برای من مهمتر و رمز اعتماد و همراهی مردم با من و فعالیتهایی بود كه در سطح شهر انجام میدادیم.ب در ادامه اما یك شركت تولید شانههای تخم مرغ، زبالههای كاغذی را از صفورا میخرد و او تصمیم میگیرد، پول حاصل از فروش این كاغذها را به امور فرهنگی اختصاص دهد.