برای توسعه صنعت گردشگری توصیه‌های زیادی می‌شود؛ یكی از این توصیه‌ها افزایش مدت زمان پیاده‌روی گردشگران در شهرهاست. برای رسیدن به این مهم یكی از راهكارها ایجاد بازارهای اصطلاحاً مكاره است كه از سوی دستفروشان ایجاد می‌شود، بازارهایی كه در مكان و زمان خاص با تمهیدات لازم بر پا می‌شود. ایجاد بازارهای دستفروشی الزاماتی نیز دارد، مثل برقراری امنیت برای فروشنده‌ها، ایجاد نظم و برهم نزدن آرامش شهری، در دسترس بودن و مشخص بودن مكان و زمان ‌. فروشندگان بازارهای مكاره نیز شناسنامه دارند و كالایی كه به فروش می‌رسانند مشخص است. باید توجه داشت دستفروشانی كه در گاری‌ها سبزی می‌فروشند یا كالای قاچاق در بساط شان پیدا می‌شود جزو نظام گردشگری یا بازارهای مكاره قرار نمی‌گیرند. چنین فروشندگانی جذابیت گردشگری ندارند و نكته مثبتی هم برای نظام گردشگری به حساب نمی‌آیند.‌ اگر برای شكل گرفتن این بازارها نكات لازم رعایت شود و نظارت نیز به شكل مناسب صورت بگیرد بازارهای مكاره به رونق اقتصادی كمك می‌كنند. داد و ستد دراین بازارچه‌ها رونق می‌گیرد و در نتیجه بستر لازم برای ‌ آشنایی گردشگران با آداب و رسوم كشورها فراهم می‌شود. ‌در سال‌های اخیر نمونه‌هایی از این بازارها در سطح كشور وجود داشته‌اند. بازارچه‌های مناسبتی در شهرهای شمالی، بازارچه پارك لاله و بازارچه سنتی پاساژ پروانه نمونه‌هایی از این دست هستند. نمونه‌هایی که تقریبا دارای چارچوب هستند و صاحب هویت شده‌اند.  چنین بازارهایی به كسب‌وكارهای خرد و صنعت گردشگری كمك می‌كنند.