مسؤولیت كار آموزشگاه‌ها با ما نیست
رضا جعفرزاده، سخنگوی سازمان هواپیمایی كشوری نیز مانند كارشناسان حوزه هوانوردی معتقد است تعداد خلبان‌هایی كه در آموزشگاه‌های خصوصی خلبانی درس خوانده‌اند، بیشتر از نیاز امروز نیاز ناوگان هوایی كشور است و به همین علت بسیاری از فارغ‌التحصیلان رشته خلبانی بیكار مانده‌اند. اما او این موضوع را طبیعی می‌داند و می‌گوید: كدام رشته تحصیلی را می‌شناسید كه تعداد تحصیلكردگان آن، با تعداد افرادی كه در آن رشته مشغول به كار شده‌اند، متناسب باشد؟
جعفرزاده همچنین تاكید می‌كند چون هیچ‌كدام از افرادی كه در آموزشگاه‌های خصوصی خلبانی تحصیل و شهریه‌های بالای این آموزشگاه‌ها را نیز پرداخت كرده، مجبور به این كار نبوده‌اند و از طرفی چون در هیچ‌كدام از مدارس خلبانی به كسی تضمین شغلی داده نمی‌شود، بنابراین بیكار ماندن خلبان‌های آموزش‌دیده ظلمی در حق این افراد نیست.
به گفته سخنگوی سازمان هواپیمایی كشوری، وقتی آموزشگاه‌های خلبانی به كسی تضمین شغلی نمی‌دهند و افراد نیز برای ورود به این آموزشگاه‌ها آزاد هستند و از سوی دیگر، همه آموزشگاه‌ها در بخش خصوصی فعالیت می‌كنند، توجیهی ندارد كه سازمان هواپیمایی جلوی گسترش آموزش خلبانی را بگیرد و آموزشگاه‌ها را موظف كند چون فرصت شغلی برای خلبان‌های جدید در صنعت هوانوردی كشور بسیار محدود است، آنها حق ندارند كه از یك تعدادی بیشتر، خلبان تازه‌كار پرورش دهند.
جعفرزاده درباره علت بالا بودن نرخ شهریه مدارس خلبانی توضیح می‌دهد: شهریه آموزشگاه‌ها براساس محاسبات مختلفی از جمله بررسی هزینه‌های خرید، تعمیر و نگهداری هواپیماهای آموزشی، سوخت مصرفی این هواپیماها، دستگاه‌های شبیه‌ساز پرواز و دستمزد استادان خلبانی، تعیین می‌شود. بر این اساس تا وقتی كه همه این هزینه‌ها را در نظر نگیریم، نمی‌توانیم بگوییم شهریه مدارس خلبانی مبلغ گزافی است یا این مدارس متناسب با هزینه‌هایشان شهریه می‌گیرند.
