از روزی كه ربوده شدی بگو .
من بعد از دیدن خانواده‌ام در تهران به شهرستان محمود آباد كه محل زندگی و كارم بود بازگشتم. در حال فروش سبزی بودم كه خودروی پرشیایی مقابلم توقف كرد. سه مرد ایرانی و یك تبعه افغان از خودرو پیاده شدند. آنها نام مرا صدا زدند. مدعی شدند پلیس هستند و باید مرا برای تحقیقات  با خود ببرند. حتی نگذاشتند تلفنی به همسرم خبردهم . آنها مرا به زور داخل خودرو انداختند، چشمان و دست وپایم را بستند و با چاقو مرا به مرگ تهدید كردند. بعد از حدود دو ساعت خودرو مقابل خانه ای توقف كرد . همان موقع برای یك لحظه چشم بند از چشمانم افتاد و توانستم ببینم كه در خانه ویلایی قدیمی در اطراف شهر هستم. آنجا بود كه فهمیدم دروغ گفته اندو پلیس نبودند. آنها مرا به اتاقكی انداخته و مدام كتك می‌زدند، دست و پا و چشمانم بسته بود .

شكنجه شدی؟
ساعت‌ها مرا می‌زدند و صدایم را برای خانواده ام پخش می‌کردند تا آنها زودتر پول آزادی‌ام را بپردازند. درشرایط بدی نگهداری می‌شدم . فقط برای رفتن به دستشویی آن هم روزی یك‌بارپایم را بازكرده و با خودشان می‌بردند و می‌آوردند. غذایم یك تكه نان، مقداری سبزی، یك تكه مرغ و سیب‌زمینی بود. وقتی التماس می‌كردم رهایم كنند، وعده غذایم را قطع می‌كردند.
​​​​​​​
چطور از دست آدم‌رباها نجات یافتی؟
آنها توانسته بودند از خانواده ام 416 میلیون تومان اخاذی كنند، بعد از آن مرا دست و پا بسته رها كردند. توانستم از طریق یك رهگذر تلفنی با برادرم حرف بزنم. او آمدو مرا با خودش برد.