روزنامه واشنگتن‌پست در مقاله‌ای به قلم پل والدمن توضیح داد كه سیاست در آمریكا چه معنا و مفهومی دارد‌. او در این مقاله به ماجرای اخیر ایلهان عمر، نماینده زن مسلمان مجلس نمایندگان آمریكا می‌پردازد كه اظهاراتش تاكنون خشم محافل صهیونیستی را برانگیخته و در نتیجه فشارهایی را علیه او تحمیل كرده است‌. این فشارها نه‌تنها از سوی جمهوریخواهان كه از سوی دموكرات‌ها نیز به طور یكسان اعمال شد و این نماینده مسلمان را مورد نكوهش قرار دادند.
به گزارش مهر، در مطلب واشنگتن‌پست چنین آمده است: در اتهامی كه مطمئنا ننگین‌ترین اتهام برای نانسی پلوسی خواهد بود، او گفته است زمان آن رسیده كه مجلس نمایندگان آمریكا، ایلهان عمر را به خاطر عقاید و گفته‌هایش توبیخ كند. البته برای عقایدی كه حقیقت نداشته و حرفی كه در حقیقت نگفته است. به عبارتی دیگر نانسی پلوسی و دیگر دموكرات‌هادر  تلاشند یك‌سری مفاهیم اشتباه را درباره ضد‌یهودی بودن، ضد‌اسرائیل بودن و بحث‌های سیاسی رواج دهند.
من خودم در یك خانواده به‌شدت صهیونیست بزرگ شده‌ام كه تعلق خاطر آن به اسرائیل ریشه‌ای عمیق دارد و در عین حال مانند بسیاری از یهودیان آمریكا، نه‌تنها به‌دلیل تحولات اسرائیل بلكه به خاطر آن‌كه ما چگونه در آمریكا درباره آن حرف می‌زنیم دچار شوك شده‌ام. ایلهان عمر در سخنانی در تالار شهرداری پیرامون سیاست‌های آمریكا نسبت به اسرائیل گفته بود: من می‌خواهم درباره نفوذ سیاسی در این كشور صحبت كنم كه مردم را به وفاداری به كشور دیگری
وا می‌دارد. این نظر ناگهان توسط اعضای كنگره و بسیاری دیگر به خاطر ضد‌یهودی بودن محكوم شد. الیوت انگل آن را یك ننگ خائنانه توصیف كرد‌. به دنبال او نانسی پلوسی اعلام كرد، مجلس نمایندگان آمریكا قطعنامه‌ای صادر خواهد كرد. سرانجام قطعنامه صادر شد و هشدارهایی را مطرح كرد.
من در اینجا به بحث وفاداری دوجانبه و ارتباط یا عدم ارتباط آن با نظر ایلهان عمر می‌پردازم. سال‌ها یهودیان به خاطر وفاداری دو‌جانبه یا وفاداری همزمان به دو كشور آمریكا و اسرائیل متهم بودند كه آیا مانند یك آمریكایی واقعی می‌توان در سپردن پست‌های مهم و حساس امنیتی به آنها اعتماد كرد یا نه‌. این اتهام ضد‌یهودی تلقی می‌شد، چرا كه هر یهودی‌ای را زیر‌سؤال می‌برد. فرض این فكر بر آن بود كه یهودیان چون احساس عمیقی به كشور دیگری دارند، نمی‌توانند یك آمریكایی واقعی باشند.
حال به بحث ایلهان عمر برگردیم. واقعیت این است: هدف اصلی قطعنامه دموكرات‌ها این است كه این وفاداری دوجانبه را نه در بین یهودیان، بلكه در بین اعضای كنگره اشاعه دهند تا مطمئن باشند هر انتقادی از اسرائیل به علنی‌ترین شكل ممكن محكوم می‌شود.
وفاداری دوجانبه دقیقا چیزی است كه «كمیته روابط عمومی آمریكا و اسرائیل» می‌خواهد. این خواسته‌ای از یهودیان نیست، بلكه خواسته‌ای از همه اعضای كنگره و حتی از هر سیاستمداری است كه در سیاست خارجی تعیین‌كننده است‌. نمونه این تاثیرها موجی از قوانینی است كه با جنبش بایكوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل مخالفت می‌كردند. در بعضی موارد این قوانین از توافق‌كننده می‌خواستند متعهد شوند هیچ تحریمی را علیه اسرائیل نپذیرند.
در واقع فشارها علیه ایلهان عمر هشداری برای همه سیاستمداران آمریكایی است‌. با این پیام كه: بهتر است در راستای منافع اسرائیل گام بردارید. بهتر است كمیته روابط عمومی آمریكا و اسرائیل را زیر سؤال نبرید. بهتر است درباره این كه سیاست آمریكا در قبال اسرائیل چگونه طراحی و اجرا می‌شود سؤالی نپرسید. چون اگر چنین كاری انجام دهید به همین نتیجه خواهید رسید.