پیش از آن كه استقلال به دوحه برود و تا لحظه‌ای كه كریستوفر جیمز بت استرالیایی در سوت خود به نشانه آغاز بازی بدمد، همه گمان می‌كردند 3 امتیاز بازی بی‌دردسر به حساب تیم عربستانی واریز خواهد شد؛ اما نماینده ایران برنده این بازی حساس و بزرگ شد. استقلال سال را خوب آغاز نكرد، دربی را با بدشانسی از كف داد و در آخرین بازی در لیگ برتر ایران مقابل سایپا از یك امتیاز بیشتر نگرفت. همه این عوامل موجب شد هواداران استقلال برای این بازی نسبت به تیم محبوبشان امید زیادی نداشته باشند؛ اما با شروع بازی مشخص شد تیمی كه در برابر مشهورترین تیم عربستان قرار گرفته با پیش‌بینی‌ها فاصله‌ای فراوان دارد. تیمی كه برای همه نقاط زمین برنامه داشت و در همه خطوط دقیق عمل كرد. الهلال در بازی با استقلال عملا هیچ كاری انجام نداد چون بازیكنان استقلال در همه پست‌ها كامل و بی‌نقص عمل كردند. استقلال برای پیروزی بر حریف پرادعا، پرستاره و پولدارش، نیازی به این نداشت كه در همه دقایق مالك توپ و میدان باشد. بازیكنان استقلال در این بازی 187 پاس درست (از مجموع 263 پاس) به هم دادند. این آمار فقط یك معنا داشت. شفر در دستور خاص تاكتیكی خود فقط به یك نكته فكر می‌كرد: دادن بازی به حریف و بستن فضا در نیمه خودی. به این ترتیب الهلال فقط در میانه میدان صاحب توپ بود ونمی‌توانست خطرات جدی ایجاد كند. بازیكنان الهلال 537 پاس به هم دادند كه 464 پاس سالم بود؛ اما این پاس های متوالی و پرتعداد هیچ گاه به گل ختم نشد و تنها گل الهلال هم روی اشتباه عجیب میلاد زكی‌پور به دست آمد.
در حقیقت شفر در این بازی همان راهی را انتخاب كرد كه كی‌روش برای بازی مقابل تیم‌های بزرگ‌تر در تیم ملی انتخاب كرده بود.
استقلال با برد 2 بر یك مقابل الهلال امیدهای خود را برای لیگ برتر و لیگ قهرمانان زنده كرد. دو مربی با نتایجی مشابه به بازی مقابل هم رسیده بودند. هم مامیچ هم شفر موقعیت ممتازشان نزد هواداران را از دست داده بودند و این بازی می‌توانست به ماندن یكی رای بدهد كه قرعه به نام شفر افتاد. حالا هواداران الهلال دو تلاش موازی دارند: تلاش برای بركناری مدیر و سرمربی باشگاه. استقلال در هفته 25 لیگ برتر، جمعه همین هفته باید در اصفهان مقابل سپاهان
 قرار بگیرد. دیداری كه اگر با برد استقلال همراه شود، سپاهان را از گردونه مدعیان خارج و استقلال را دوباره به تیم‌های مدعی لیگ برتر اضافه می‌کند.