شاید وقتی در خیابان قدم می‌زنید و تیرهای برق و سیم‌كشی‌ها را می‌بینید، از خود بپرسید چرا با پیشرفت فناوری، تغییر خاصی در شیوه برق‌رسانی دیده نمی‌شود؟! برق با همان سیم‌ها و كابل‌هایی توزیع می‌شود كه 50 سال   پیش هم با همان‌ها توزیع می‌شد!
اما واقعیت این است كه این‌طور نیست. متخصصان برق نیز در سال‌های اخیر به پیشرفت‌های جالبی در كار خود دست یافته‌اند. این بار كه در خیابان قدم زدید با نگاهی گذرا به تیرهای برق سطح شهر، احتمالا متوجه كابل‌هایی به رنگ سیاه خواهید شد كه جایگزین شبكه سیمی سابق شده است. این نوارهای سیاه  بی‌خطر، از تاب‌دادن پنج سیم آلومینیومی روكش‌دار به دور یك كابل فولادی نگهدارنده به‌وجود آمده كه دارای مزایای فراوان و معایب اندكی است.
برای مثال از مزایای این سیم‌های جدید اگر بخواهم برایتان بگویم باید به این نكته اشاره كنم در گذشته روكش‌دار نبودن سیم‌ها، خطراتی برای انسان، محیط زیست و حیوانات به‌وجود می‌آورد. در شرایط جوی نامساعد از قبیل بارش باران، وزش باد و رعد و برق با قطعی‌های پیاپی برق مواجه می‌شدیم. همواره هنگام تعمیرات، خطر در كمین سیم‌بانان بود. در مواقعی برای جلوگیری از برخورد شاخه‌های درختان با شبكه سیمی، به‌ویژه در مناطق دارای آب و هوای شرجی، ناگزیر از شاخه‌زنی یا قطع درختان بودیم و پرندگان بزرگ به علت قرار گرفتن میان هادی‌های جریان برق دچار برق‌گرفتگی می‌شدند كه استفاده از كابل‌های خودنگهدار این مشكلات را برطرف كرده است. دورتابیدگی و روكش‌دار بودن این كابل‌ها، امكان انشعاب غیرمجاز (دزدی برق) را به صفر رسانده و همین‌طور در مكان‌هایی كه نصب تیر برق مقدور نیست، می‌تواند روی دیوار اجرا شود. علاوه بر دورهم‌تابیدگی این كابل، جنس آلومینیومی هادی‌ها و قیمت بسیار پایین آن نسبت به مس، امكان سرقت این كابل را برای سارقان بسیار دشوار و از نظر اقتصادی بدون صرفه ساخته است.
اما  این كابل‌ها اشكالات و عیب‌هایی نیز دارند. رسانایی پایین‌‌تر آلومینیوم نسبت به مس، باعث افزایش تلفات شبكه می‌شود و همین‌طور روكش این كابل با گذشت زمان و تغییرات دما، دچار فرسودگی خواهد شد. از طرفی دورهم تابیده بودن سیم‌ها، عیب‌یابی و تعمیرات را در این شبكه با دشواری زیادی مواجه می‌‌کند.