ششمین نمایشگاه سالانه تبادل چاپ دستی دو تحول و دستاورد بزرگ را نشان می‌دهد؛ اول این‌كه چطور نسل‌های جوان سال به سال بیشتر مجذوب كار چاپ دستی می‌شوند و در هر نمایشگاه تازه واردهای جوان‌تری به این نمایشگاه‌ها راه پیدا می‌كنند. دوم این‌كه چطور دسترسی به امكانات و وسایل كار، بهتر به یاد‌گیری و كاربرد تكنیك‌ها و شیوه‌های مختلف این فن زیبا كمك كرده است. به نحوی كه در این نمایشگاه كه حدود 150 كار روی دیوار رفته است، كمتر كاری را دچار ضعف و نابلدی تكنیكی می‌بینیم. گرچه ممكن است تكنیك‌ها ساده باشند اما خطای چشمگیری ندارند. از طرف دیگر نظم و پیگیری نگارخانه لاله در برگزاری سالانه و منظم این نمایشگاه نیز یكی از عوامل تشویق و پیشبرد این كار است‌. اما برای من عجیب است كه چطور مجموعه‌داران با خرید این كارهای بسیار متنوع و كم‌قیمت و گاه هنرمندانه مشاركت چندانی در تشویق و گرم كردن بازار چاپ دستی ندارند‌. بسیاری از همین چا‌پگران تازه‌كار امروز با تشویق به موقع می‌توانند به استادكاران و هنرمندان سطح بالای فردا تبدیل شوند. هرچند ناگفته نباید گذاشت كه هنوز ضعف اصلی این نمایشگاه‌ها كمبود ایده‌های جدید تصویری و شخصیت هنری كارهاست. در حالی كه برای هنرمند بودن باید ابتدا صاحب ایده و زبان شخصی و طراحی قوی بود و برای چاپگر خوب بودن آشنایی با تكنیك‌های چاپ و اجرای بی‌نقص كارها لازم است و این هردو تنها بر اثر پیگیری و ممارست در كار طراحی و چاپ و برگزاری نمایشگاه انفرادی چاپ دستی ممكن می‌شود. به همین علت جدا از كیفیت تكنیكی خوب همه كارهای این نمایشگاه، من كارهای معدودی را پسندیدم كه حس و حال هنری بیشتری داشتند و امیدوارم چاپگران آنها در آینده راه ویژه خود را دنبال كنند و با دست پُرتر به میدان بیایند تا كار چاپ دستی را به سطوح عالی هنری برسانند.