دكترعلیرضا چابكرو/ كارشناس فضای مجازی 
حالا كه عده‌ای گمانه‌زنی كرده‌اند كه شاید اینترنت مشمول تحریم‌های آمریكا علیه ایران شده و ارتباط سایبری كشورمان با جهان قطع شود، مایلم بگویم این اتفاق رخ نمی‌دهد چون آمریكا برای پیشبرد اهدافش علیه جمهوری اسلامی به اینترنت نیاز دارد و اگر بخواهد این امكان را از خودش بگیرد در واقع خودزنی كرده است. یادمان باشد كابل بزرگ انتقال اطلاعات به غرب آسیا نیز از ایران و از بندر جاسك می‌گذرد پس از نظر فنی هم امكان ندارد كه اینترنت مشمول تحریم شود.
با این حال نخستین كاری كه باید در اولویت برنامه‌های دولت قرار گیرد تقویت اینترنت داخلی یا اینترانت است تا اگر روزی تهدید شكل گرفت امورات كشور مختل نشود. البته تقویت اینترانت باید خیلی زودتر از اینها انجام می‌شد و از چهار سال پیش كه مطرح شد چرا اینترنت ملی راه نمی‌افتد و باید این كار در صدر برنامه‌ها قرار می‌گرفت. گرچه گفته می‌شود برخی از فازهای شبكه ملی اطلاعات رونمایی و بهره‌برداری شده، ولی كار آن‌طور كه لازم است با جدیت دنبال نمی‌شود.
 در واقع ما درحوزه فضای سایبری نیز همانند درگاه‌های شبكه‌های اجتماعی عمل می‌كنیم كه هرطور شده شروعی داریم، ولی اراده‌ای برای به اتمام رساندن كار نداریم. همان‌طور كه همگان دیدند در ارتباط با شبكه‌های اجتماعی به جای تقویت این شبكه‌ها از هر طریق شبكه‌ای فیك به نام تلگرام طلایی ساختیم كه بعد از حیاتی موقتی، گوگل آن را به مثابه یك ویروس معرفی و حذف كرد. مشكل این است كه ما درازمدت فكر نمی‌كنیم و پیرامون منافع ملی مان تفكر آینده‌پژوهی نداریم، بلكه به صورت مقطعی به این حوزه می‌پردازیم تا فعلا درد را تسكین دهیم تا درد بعدی. ما باید براساس منافع ملی‌مان تصمیم بگیریم، كاری كه كشورهای اروپا و چین انجام دادند بعد از آن كه آمریكا موافقت نكرد اینترنت و سایبر تحت اختیار سازمان ملل قرار گیرد و همچنان مصر بود كه از این فضاها به مثابه یك سلاح نظامی استفاده كند.