جوابیه
جوابیه آموزش و پرورش به گزارش جام‌جم درباره بی‌توجهی به تربیت دانش‌آموزان در نظام آموزشی
پیرو انتشار گزارشی با تیتر«آموزش و كمی پرورش» در تاریخ 22/02/98 در همین صفحه معاونت پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با ارسال این متن اعلام كرد:به هنگام بررسی و اعلام نظر درخصوص فرایند تربیت‌پذیری نسل جوان، شایسته نیست از نقش نهاد خانواده، رسانه، اجتماع، گروه‌های مرجع و همسالان غفلت گردد، به هر حال، واحدهای مختلف وزارت آموزش و پرورش از جمله واحدهای زیر مجموعه معاونت پرورشی و فرهنگی، در حد توان مشغول انجام وظیفه هستند، در عین حال، با تأكید بر این واقعیت كه این نوع موسیقی‌های مبتذل و نامتعارف، اساساً چون هنر به حساب نمی‌آیند و با فطرت پاك دانش‌آموزان سازگار نمی‌باشند، پس از مدت كوتاهی مطرود خواهد شد و همچنین تأكید بر لزوم ارتقای عملكرد و هوشیاری مدیران ستادی و اجرایی و مدیران مدارس وزارت آموزش و پرورش و همچنین مسؤولان دیگر نهادهای دولتی و حكومتی كه خواسته و یا ناخواسته به شكل مستقیم و غیرمستقیم در فرآیند تربیت‌پذیری و فرهنگ‌پذیری نسل جوان نقش ایفا می‌نمایند، لازم به نظر می‌رسد به ابعاد و مؤلفه‌های گوناگون فرآیند چندوجهی تربیت‌پذیری توجه گردد، كه استلزامات ذیل از آن جمله می‌باشد: تبدیل شدن «فرهنگ اسلامی- ایرانی» به یكی از گفتمان دارای اولویت نظام؛ به نحوی كه از وزارت آموزش و پرورش فقط «انتظار نداشته باشیم»، بلكه به‌عنوان مثال، جایگاه نظام تعلیم و تربیت و وزارت آموزش و پرورش در قانون‌های پنجساله را نیز ارتقا ببخشیم و همچنین در كشور و در قوه مقننه، وزارت آموزش و پرورش را به عنوان یكی از سازمان‌هایی كه بودجه فرهنگی خاص دریافت می‌نمایند، بشناسیم.
عزم جدی مسؤولان در جهت تقویت هویت اسلامی -ایرانی و انقلابی نسل جوان به‌ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان. توجه بیشتر و تمركز اصلی به تربیت حقیقی كه به ویژه موجب می‌شود در فضاهای غیررسمی، زمینه‌ساز بروز رفتار صحیح آگاهانه و دل‌بخواه، برگرفته از ایمان قلبی و تقوا، به واسطه این كه شخص، خدای متعال را حاضر و ناظر می‌داند، می‌گردد.
فاصله گرفتن از اكتفا به ملاك‌های ظاهری در عملكرد برخی واحدهای گزینش و حراست و تمركز بر مصادیق ایمان و تقوای قلبی و شاخصه‌هایی همچون راستگویی و امانت‌داری و به این شكل پرهیز از سوق دادن ناخواسته و غیر مستقیم برخی از مردم به ریا و نفاق و.... شناسایی فاصله بین شیوه زندگی در فضاهای رسمی و غیررسمی و تلاش در جهت به حداقل رساندن این فاصله. تربیت اثربخش و كارآمد همگام با تحولات فرهنگی ایران و جهان را مد نظر قرار دادن. تلاش در جهت جذب نسل جوان و نه طرد آنها (پرهیز از طرد نمودن جوانانی كه ظاهر چندان مناسبی ندارند، اما ایرانی و مسلمان هستند؛ البته مقابله با افراد و جریان‌هایی كه مغرضانه قصد آسیب رساندن به فضای فرهنگی و اجتماعی كشور را دارند، كاملا منطقی و لازم به نظر می‌رسد). توجه بیشتر به برگزاری جشن تكلیف و اهمیت تقلید نسل جوان از مرجع تقلید اعلم پس از سن تكلیف و تقید به انجام واجبات و ترك محرمات، عزم جدی مسؤولان مرتبط در جهت تولید و توسعه انواع هنر و موسیقی انقلابی و همچنین بها دادن به فرهنگ و آداب و رسوم محلی و مصادیق آن همچون جشن‌هایی با قومیت‌های متنوع سراسر ایران، به شكلی كه غالب نیازهای نسل جوان كشور به شادی و تفریح و نشاط با بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود در انواع هنرهای ایرانی اسلامی تأمین گردد.
عزم جدی مسؤولان در جهت شناساندن مضرات گرایش به فرهنگ غرب (مادی‌گرایی، لذت‌گرایی، آزادی‌گرایی، فردگرایی و خودمحوری، خشونت طلبی،...) و همچنین مشكلات اجتماعی گوناگون غرب به‌ویژه آمریكا در حوزه مسائل فردی و اجتماعی از جمله بی‌بند و باری‌های اخلاقی و از هم گسیختگی نهاد خانواده. عزم جدی مسؤولان در جهت پیاده‌سازی عدالت اجتماعی. عزم جدی مسؤولان در جهت مبارزه با فساد و مفسدین. عزم جدی مسؤولان در جهت ارتقای سواد رسانه‌ای آحاد مردم ( دانش‌آموزان، اولیا، فرهنگیان و...) به ویژه با رویكرد فرهنگی و تربیتی؛ به نحوی كه پخش یك كلیپ مبتذل، موجب تشویش اذهان عمومی نگردد. شناسایی ویژگی‌ها و ذائقه فرهنگی نسل جوان و تلاش همه‌جانبه مسؤولان حكومتی و دولتی در جهت پاسخگویی به نیازهای مشروع نسل جوان به نحو مطلوب و در زمان مناسب، به نحوی كه میل و گرایشی به ابتذال پیدا نكند. توسعه و گسترش ورزش در بین نسل جوان و به ویژه دانش‌آموزان. توسعه و گسترش هنر در بین نسل جوان و به ویژه دانش‌آموزان. توسعه و گسترش مهارت‌آموزی در بین نسل جوان و به ویژه دانش‌آموزان. تلاش در جهت اشتغالزایی و حل معضل بیكاری. كمك به رشد و شكوفایی و پرورش فطرت خداجوی نسل جوان. توجه و تمركز بر لزوم همسویی ارزش‌ها و هنجارهای فرهنگی حاكم بر جامعه با باورهای بنیادین مذهبی. توجه ویژه به نقش محوری گروه‌های مرجع و نخبگان در فرهنگ‌سازی. همچنین می‌توان به موارد ذیل نیز اشاره كرد: 1ـ تیتر و محتوای صفحه موردنظر روزنامه جام‌جم، به برخی خلاهای پرورشی و فرهنگی موجود در مدارس، همچون كمبود مربیان آگاه و مسلط به مسائل پرورشی و فرهنگی، توجه بیشتر مدارس به امور آموزشی و كمبود منابع مالی در مدارس می‌پردازد، مطالبی كه فارغ از هرگونه تعصب، ضروری به نظر می‌رسد که نسبت به رفع آنها اقدامات لازم صورت پذیرد.
2ـ آسیب‌شناسی مسائل فرهنگی و رفع آنها نیاز به تلاشی مستمر و همه‌جانبه دارد و اتفاق اخیر نیز حاصل كم‌توجهی به پرورش سلایق و ذائقه موسیقایی این دانش‌آموزان در فضای عمومی و خانوادگی است. این بی‌توجهی سبب شده تربیت سلایق و ذائقه شنیداری برخی از فرزندانمان را ماهواره‌ها و فضای مجازی شكل دهند، اصلاح این ذائقه و سلیقه به همكاری بلندمدت و جدی و چندجانبه میان خانواده و مدرسه، ارتقای سطح فرهنگ عمومی جامعه، برنامه‌ریزی هدف‌دار تمام دستگاه‌های فرهنگی اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت آموزش‌وپرورش، صداوسیما و... نیاز دارد و البته تأثیر كمبود بودجه وزارت آموزش‌وپرورش را در شكل‌گیری این‌گونه اتفاقات نیز نمی‌توان نادیده انگاشت.
3ـ در یادداشت روزنامه آمده است: « اگر به مسائل تربیتی در مدارس توجه می‌شد، شاهد انتشار این آهنگ‌ها در مدارس نبودیم.» در پاسخ باید گفت: قطعاً به مسائل تربیتی در مدارس توجه شده و می‌شود و باید به این نكته توجه کرد كه دانش‌آموزان صرفاً حداكثر شش ساعت رسمی در روز در اختیار مدرسه هستند كه با برنامه‌های منسجم آموزشی و پرورشی مشخص و مدیریت‌شده سپری می‌شود، لكن در طول شبانه‌روز دانش‌آموزان به‌عنوان یك شهروند در اختیار خانواده و اجتماع هستند كه مسائل گوناگون درست یا غلط پیرامون آنها وجود دارد. پرسش كلیدی اینجاست كه مقابله با ماهواره‌ها و فضای مجازی كه روزانه ساعت‌ها برنامه‌هایی در این خصوص دارند، وظیفه چه ارگانی است؟
4ـ همچنین لازم به ذكر است وزارت آموزش‌وپرورش قبلاً جهت ساماندهی چنین برنامه‌هایی ازجمله سرود در مدارس، شیوه‌نامه‌های مستند و متقنی را صادر کرده كه در صورت رعایت آنها ضمن ایجاد شور و نشاط در مدارس، آسیبی متوجه دانش‌آموزان نخواهد بود.
عزم جدی مسؤولان در جهت تقویت هویت اسلامی -ایرانی و انقلابی نسل جوان به‌ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان. توجه بیشتر و تمركز اصلی به تربیت حقیقی كه به ویژه موجب می‌شود در فضاهای غیررسمی، زمینه‌ساز بروز رفتار صحیح آگاهانه و دل‌بخواه، برگرفته از ایمان قلبی و تقوا، به واسطه این كه شخص، خدای متعال را حاضر و ناظر می‌داند، می‌گردد.
فاصله گرفتن از اكتفا به ملاك‌های ظاهری در عملكرد برخی واحدهای گزینش و حراست و تمركز بر مصادیق ایمان و تقوای قلبی و شاخصه‌هایی همچون راستگویی و امانت‌داری و به این شكل پرهیز از سوق دادن ناخواسته و غیر مستقیم برخی از مردم به ریا و نفاق و.... شناسایی فاصله بین شیوه زندگی در فضاهای رسمی و غیررسمی و تلاش در جهت به حداقل رساندن این فاصله. تربیت اثربخش و كارآمد همگام با تحولات فرهنگی ایران و جهان را مد نظر قرار دادن. تلاش در جهت جذب نسل جوان و نه طرد آنها (پرهیز از طرد نمودن جوانانی كه ظاهر چندان مناسبی ندارند، اما ایرانی و مسلمان هستند؛ البته مقابله با افراد و جریان‌هایی كه مغرضانه قصد آسیب رساندن به فضای فرهنگی و اجتماعی كشور را دارند، كاملا منطقی و لازم به نظر می‌رسد). توجه بیشتر به برگزاری جشن تكلیف و اهمیت تقلید نسل جوان از مرجع تقلید اعلم پس از سن تكلیف و تقید به انجام واجبات و ترك محرمات، عزم جدی مسؤولان مرتبط در جهت تولید و توسعه انواع هنر و موسیقی انقلابی و همچنین بها دادن به فرهنگ و آداب و رسوم محلی و مصادیق آن همچون جشن‌هایی با قومیت‌های متنوع سراسر ایران، به شكلی كه غالب نیازهای نسل جوان كشور به شادی و تفریح و نشاط با بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود در انواع هنرهای ایرانی اسلامی تأمین گردد.
عزم جدی مسؤولان در جهت شناساندن مضرات گرایش به فرهنگ غرب (مادی‌گرایی، لذت‌گرایی، آزادی‌گرایی، فردگرایی و خودمحوری، خشونت طلبی،...) و همچنین مشكلات اجتماعی گوناگون غرب به‌ویژه آمریكا در حوزه مسائل فردی و اجتماعی از جمله بی‌بند و باری‌های اخلاقی و از هم گسیختگی نهاد خانواده. عزم جدی مسؤولان در جهت پیاده‌سازی عدالت اجتماعی. عزم جدی مسؤولان در جهت مبارزه با فساد و مفسدین. عزم جدی مسؤولان در جهت ارتقای سواد رسانه‌ای آحاد مردم ( دانش‌آموزان، اولیا، فرهنگیان و...) به ویژه با رویكرد فرهنگی و تربیتی؛ به نحوی كه پخش یك كلیپ مبتذل، موجب تشویش اذهان عمومی نگردد. شناسایی ویژگی‌ها و ذائقه فرهنگی نسل جوان و تلاش همه‌جانبه مسؤولان حكومتی و دولتی در جهت پاسخگویی به نیازهای مشروع نسل جوان به نحو مطلوب و در زمان مناسب، به نحوی كه میل و گرایشی به ابتذال پیدا نكند. توسعه و گسترش ورزش در بین نسل جوان و به ویژه دانش‌آموزان. توسعه و گسترش هنر در بین نسل جوان و به ویژه دانش‌آموزان. توسعه و گسترش مهارت‌آموزی در بین نسل جوان و به ویژه دانش‌آموزان. تلاش در جهت اشتغالزایی و حل معضل بیكاری. كمك به رشد و شكوفایی و پرورش فطرت خداجوی نسل جوان. توجه و تمركز بر لزوم همسویی ارزش‌ها و هنجارهای فرهنگی حاكم بر جامعه با باورهای بنیادین مذهبی. توجه ویژه به نقش محوری گروه‌های مرجع و نخبگان در فرهنگ‌سازی. همچنین می‌توان به موارد ذیل نیز اشاره كرد: 1ـ تیتر و محتوای صفحه موردنظر روزنامه جام‌جم، به برخی خلاهای پرورشی و فرهنگی موجود در مدارس، همچون كمبود مربیان آگاه و مسلط به مسائل پرورشی و فرهنگی، توجه بیشتر مدارس به امور آموزشی و كمبود منابع مالی در مدارس می‌پردازد، مطالبی كه فارغ از هرگونه تعصب، ضروری به نظر می‌رسد که نسبت به رفع آنها اقدامات لازم صورت پذیرد.
2ـ آسیب‌شناسی مسائل فرهنگی و رفع آنها نیاز به تلاشی مستمر و همه‌جانبه دارد و اتفاق اخیر نیز حاصل كم‌توجهی به پرورش سلایق و ذائقه موسیقایی این دانش‌آموزان در فضای عمومی و خانوادگی است. این بی‌توجهی سبب شده تربیت سلایق و ذائقه شنیداری برخی از فرزندانمان را ماهواره‌ها و فضای مجازی شكل دهند، اصلاح این ذائقه و سلیقه به همكاری بلندمدت و جدی و چندجانبه میان خانواده و مدرسه، ارتقای سطح فرهنگ عمومی جامعه، برنامه‌ریزی هدف‌دار تمام دستگاه‌های فرهنگی اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت آموزش‌وپرورش، صداوسیما و... نیاز دارد و البته تأثیر كمبود بودجه وزارت آموزش‌وپرورش را در شكل‌گیری این‌گونه اتفاقات نیز نمی‌توان نادیده انگاشت.
3ـ در یادداشت روزنامه آمده است: « اگر به مسائل تربیتی در مدارس توجه می‌شد، شاهد انتشار این آهنگ‌ها در مدارس نبودیم.» در پاسخ باید گفت: قطعاً به مسائل تربیتی در مدارس توجه شده و می‌شود و باید به این نكته توجه کرد كه دانش‌آموزان صرفاً حداكثر شش ساعت رسمی در روز در اختیار مدرسه هستند كه با برنامه‌های منسجم آموزشی و پرورشی مشخص و مدیریت‌شده سپری می‌شود، لكن در طول شبانه‌روز دانش‌آموزان به‌عنوان یك شهروند در اختیار خانواده و اجتماع هستند كه مسائل گوناگون درست یا غلط پیرامون آنها وجود دارد. پرسش كلیدی اینجاست كه مقابله با ماهواره‌ها و فضای مجازی كه روزانه ساعت‌ها برنامه‌هایی در این خصوص دارند، وظیفه چه ارگانی است؟
4ـ همچنین لازم به ذكر است وزارت آموزش‌وپرورش قبلاً جهت ساماندهی چنین برنامه‌هایی ازجمله سرود در مدارس، شیوه‌نامه‌های مستند و متقنی را صادر کرده كه در صورت رعایت آنها ضمن ایجاد شور و نشاط در مدارس، آسیبی متوجه دانش‌آموزان نخواهد بود.
