طبیعتا هرقدر برنامه‌های تلویزیون ما به‌روز، خلاقانه و جذاب‌تر باشد، آمار مخاطبان بالاتر خواهد رفت. این رسالت بزرگ و سنگینی است كه تلویزیون باید انجام دهد.
قطعا ما به لحاظ قصه، كارگردانی، بازیگری، چهره‌پردازی و حتی در دیگر عوامل پشت صحنه كه بسیار تخصص دارند، خیلی حرف برای گفتن داریم و اگر از همه اینها به‌خوبی استفاده كنیم، شك نكنید هرگز بیننده جذب شبكه‌های خارجی نخواهد
شد.
ما بهترین سرمایه‌های انسانی را در این زمینه داریم و این خود بزرگ‌ترین نعمت است. به جرات می‌توانم بگویم در همه زمینه‌ها از همسایگان غنی‌تر هستیم و در حال حاضر واجب و لازم است از همه این قابلیت‌های خدادادی، بهره ببریم.
در بهره‌برداری از استعدادهایی كه باید به سمع و نظر بینندگان برسد قوت صدا بسیار مهم است. باید بازیگرانی را به كار گمارد كه زبان مادری را بشناسند.
باید از مجریانی استفاده كرد كه دایره واژگانی زبان فارسی‌شان گسترده و متنوع باشد.
 در حیطه تخصصی خودم كه دوبله است نیز زبان است كه حس و حال محصول را به مخاطب متبادر می‌كند.
اگر می‌بینید دوبله‌های ماهواره‌ای به دل نمی‌نشیند ولی دوبله‌های وطنی جلب توجه می‌كند، به دلیل شناخت زبان معیار و استفاده به‌جا از آن است.
خیلی‌ها گمان دارند بازیگر خوبی‌اند یا دوبلور خوبی هستند ولی نمی‌دانند در حرف زدن فارسی الكن هستند و فقط یك سری واژگان را حفظ و تكرار می‌کنند.
در حرفه دوبله گوینده‌هایی كه برای این کار می‌آیند باید سنشان زیر 30 سال باشد كه تست صدا بدهند چون كار دوبلوری كار پرمشغله و سختی است و كسانی كه می‌خواهند گوینده فیلم شوند باید توانایی بالایی داشته باشند تا بتوانند بیاموزند و بخوانند تا بر زبان مادری مسلط
باشند.
بارها جوانانی را دیده‌ام كه به گمان خوش‌صدایی وارد كار دوبله شده‌اند ولی چون نتوانستند خود را به‌لحاظ دانش زبانی و بیانی ارتقا دهند بعد از مدتی خسته شدند و قید دوبلوری را زدند.
در بازیگری هم همین است یعنی اگر بازیگر همه فن حریفی باشید و در زبان ضعیف باشید، كاری از پیش نمی‌برید.
باید كاری كرد كه در تولیدات رسانه ملی چه محصولات نمایشی اصلی و چه محصولات دوبله زبان فارسی درست بیان شود تا حتی آنها كه كم و كاستی در ادبیات فارسی دارند برای رفع كمبود به محصولات رسانه ملی رجوع كنند.