با افزایش حضور راستگرایان افراطی در انتخابات پارلمان‌های اروپا از جمله در كشورهای فرانسه، بریتانیا و ایتالیا و دستیابی این جریان بر قدرت سیاسی در این كشورها و از سوی دیگر، حضور پررنگ گروه جدیدی از نمایندگان عرب و مسلمان در پارلمان‌های ملی برخی كشورهای اروپایی، تنش میان این دو جریان بالا گرفته است. از این رو گروه‌ها و احزاب اعتدال‌گرا در قاره سبز، برخی موضوعات را كه طی سالیان درازی محل بحث و مناقشه در قاره اروپا بوده، در دستور كار مجدد قرار داده‌اند؛ از جمله تقویت جایگاه اروپاییانی كه دارای ریشه‌های عربی و اسلامی بوده و افزایش جایگاه سیاسی و اجتماعی آنان و همچنین بحث درباره عضویت تركیه در اتحادیه اروپا كه همواره مورد مناقشه و بحث میان كشورهای اروپایی بوده است.
آنچه اكنون ملاحظه می‌شود، نقش‌آفرینی اعراب در امور قانون‌گذاری و سیاسی قاره سبز نیست؛ بلكه مساله امكان پیوستن تركیه به اتحادیه اروپاست. تركیه به‌ویژه پیش از كودتای ناموفق سال ۲۰۱۶ همواره از الگوی اروپا در نظام سیاسی و شهروندی‌اش بهره می‌جست و موضوعاتی همچون حقوق بشر، اقلیت‌های قومی، چگونگی ارتباط با موضوع یونان و قبرس، دور نگاه داشتن نظامیان از سیاست و ... به تاسی از غرب در تركیه دنبال می‌شد. اما به‌راستی چرا تاكنون با عضویت تركیه به اتحادیه اروپا مخالفت شده است؟ آیا به دلیل حقوق بشر یا مساله دموكراسی است؟
اگر چنین است پس چرا كشورهای اروپای شرقی به‌سادگی به عضویت اتحادیه اروپا درآمده و مانع جدی برابرشان وجود نداشت؟ بسیاری از این كشورها (به گزارش سازمان ملل) سیاست‌هایی برخلاف حقوق بشر در پیش گرفته‌اند. آنچه در برخی كشورهایی اروپایی همچون بلغارستان، چك، صربستان و ... روی داده است، نمونه‌های روشنی از هتك حقوق بشر و نادیده انگاشتن حقوق اقلیت‌ها محسوب می‌‌شود. در استونی بیش از صد‌هزار نفر از روس‌های ساكن در آن منطقه از اعطای شهروندی این كشور محروم بوده و در برخی كشورهای دیگر اروپای شرقی نیز قوانین بین‌المللی زیر پا نهاده شده و حقوق اقلیت‌های دینی و نژادی نادیده انگاشته شده است؛ اما این كشورهای اروپای شرقی با وجود این نژادپرستی آشكار نه تنها از سوی اتحادیه اروپا طرد نشده‌اند بلكه با آغوش باز و روی گشاده پذیرفته شده و به عضویت آن درآمده‌اند. اما تركیه از عضویت این اتحادیه محروم شده است. چرا با وجودی كه تركیه هم‌پیمان وفاداری برای اروپا و غرب بوده، از عضویت در اتحادیه اروپا باز مانده است؟ تركیه در زمینه اجرای معاهدات بین‌المللی از بسیاری اعضای كنونی اتحادیه اروپا جلوتر بوده و از منظر اقتصادی نیز طی سالیان گذشته به پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای دست یافته است.
 تركیه در حال حاضر قدرت شانزدهم اقتصادی در سطح جهان است و پنجمین شریك تجاری اتحادیه اروپا محسوب می‌شود. حجم تجارت میان تركیه از یك سو و كشورهای اتحادیه اروپا از سوی دیگر به طرز فزاینده‌ای رو به افزایش است و در سال ۲۰۱۷ به بیش از ۱۵۴ میلیارد یورو رسید و پیش بینی می‌شود در سال‌های آینده افزایش بیشتری یابد و حتی به مرز ۵۰۰میلیارد یورو نزدیك شود. تركیه همچنین یكی از اعضای پیمان آتلانتیك شمالی (ناتو) از زمان تاسیس آن تاكنون بوده و در همكاری‌های نظامی با اعضای اتحادیه اروپا نیز مشاركت کرده و در بخش‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی و حقوقی تراز قابل قبولی از نگاه اتحادیه اروپا به‌دست آورده است. اما چرا نتوانسته است اعتماد اتحادیه اروپا را برای پذیرش خود در این اتحادیه به دست آورد؟
به نظر می‌رسد علت اصلی مخالفت اتحادیه اروپا با پذیرش تركیه در عضویت این اتحادیه را باید در سخنان یكی از رهبران اروپایی جست‌وجو كرد. وی اظهار كرد: تركیه مسلمان هیچ جایگاهی در اتحادیه اروپا كه باشگاهی مسیحی است، نخواهد داشت!
منبع: روزنامه الصباح چاپ عراق