انتقادات تند یكی از مسؤولان پیشین دفتر نمایش خانگی وزارت ارشاد از محتوای سریال‌های این شبكه
آبشار فاجعه‌های جبران‌ناپذیر
محمدرضا عباسیان از كسانی است كه روزگاری در دفتر نمایش خانگی وزارت ارشاد، مسؤولیت اداره این شبكه را داشت؛ البته در زمان مسؤولیت او هنوز این شبكه، رشد و قدرت چندانی نداشت و مانند امروز وارد حوزه تولید سریال‌های خاص خودش نشده بود. عباسیان حالا و در این روزها انتقادات تندی به وضعیت و مضمون محتواهای شبكه نمایش خانگی دارد. محمدرضا عباسیان با اشاره به این‌كه گفته شده است سازمان سینمایی بخشی از دولت است، اظهار كرد: در خصوص محتوای با برنامه آثار مثالی می‌زنم. در شش ماه گذشته شبكه نمایش خانگی برای اهداف دولت چه كرده است؟ در جواب باید بگوییم هیچ. بزرگ‌ترین دستاورد دولت روحانی برجام بوده است. نمایش خانگی در این باره چه كرده است؟ باز هم باید بگوییم هیچ. در حیطه سریال‌سازی چه قدمی بر داشته شده است؟ دوباره باید بگوییم هیچ. سریال سازی را هم كنار می‌گذاریم آیا مدیران و مسؤولان در حیطه مستندسازی موفق عمل كردند؟ متأسفانه پاسخ همه این سوال‌ها هیچ است. حال باید بررسی كرد چرا چنین اتفاقاتی در عرصه هنر می‌افتد.
مدیر عامل اسبق رسانه‌های تصویری با تاكید بر این‌كه مسؤولان مشكلات جدی در سفارش اثر دارند به ایرنا گفته است: مدیران بودجه‌ای دارند اما راهبرد برای تولید محتوا ندارند. انگار منتظر نشستند تا ببینند دیگران چه می‌كنند. اگر از مسؤولان بپرسید برای سال ۹۸ با توجه به بودجه چه راهبردی در سفارش اثر به كار خواهید گرفت؟ پاسخ منطقی دریافت نمی‌كنید. مدیران به این فكر نمی‌كنند كه در پایان سال ۹۸ آیا می‌توانند از كارنامه كاری خود دفاع كنند.
عباسیان افزود: درگیر چالش‌های جدی در حیطه سفارش دادن اثر هستیم. در نظارت هم به همین شكل است چون مدیران چارچوب اجرایی فكری ندارند حتی وقتی عملا فقط آثار را مورد به مورد بررسی می‌كنند و همین باعث می‌شود كه شاهد فاجعه‌های جبران ناپذیری در شبكه نمایش خانگی باشیم.
محتوای آثار در شبكه نمایش خانگی نگران‌كننده است
وی با تاكید بر این‌كه در شبكه نمایش خانگی موضوع محتوا به شدت رها شده است، اظهار كرد: رها كردن موضوع محتوا در شبكه نمایش خانگی نگران‌كننده است. تولید محتوا نیز مساله دیگری در شبكه نمایش خانگی است كه بحث برانگیز است.
رئیس اسبق صنف نمایش خانگی خاطرنشان كرد: سی سال است سینمای ایران در جهان شناخته شده و محبوبیت كسب كرده است. می‌توان از سینمای ایران به عنوان یك صنعت و هنر بین‌المللی یاد كرد. با این حال هنوز در سینماهای كشور خود به اندازه كافی صندلی نداریم، مخصوصا در شهرستان‌ها. مردم ما وقتی موقعیت فیلم دیدن در سینما را ندارند از طریق شبكه نمایش خانگی این فیلم‌ها را می‌دیدند و می‌بینند اما با تولید محتواهایی شبیه به فیلم‌های گیشه‌ای عرضه محتوای خوب در نمایش خانگی بسته شد.
نمایش خانگی، سینمای ارزشمند
را زمین زد
وی عنوان كرد: سینمای ایران در یك سال صد فیلم تولید می‌كند. از میان این فیلم‌ها فقط 10 درصد پیروز گیشه هستند و 10 درصد دیگر نیز زیان‌ده نیستند. پس می‌توان گفت 80 درصد فیلم‌ها گیشه خوبی نداشته و زیان‌ده بودند كه اتفاقا فیلم‌هایی با محتوای خوب و فاخر جزو همین 80 درصد هستند. قرار بود این فیلم‌های ناموفق در گیشه در سبد خرید مردم قرار بگیرد و مخاطبان برای دیدن فیلم‌هایی كه خوب بودند اما خوب فروش نرفتند در شبكه خانگی هزینه كنند تا این چرخه جریان داشته باشد.
رقابت اشتباه با تلویزیون
رئیس اسبق مؤسسه رسانه‌های تصویری گفت: تولید و پخش حجم زیاد سریال خیانت به سینمای خوب و بامحتوا است. گفته شده است كه این نگاه سیاسی مدیران است و این‌گونه می‌خواهند رقابت كنند با تلویزیون اما من عقیده دارم انتخاب این راه یك رقابت اشتباه است. اگر سریال‌سازی در نمایش خانگی محدود شود صنعت سریال‌سازی در ایران دچار اختلال نمی‌شود چون محل پخش آن تلویزیون است اما اگر فیلم‌های خوب سینما برای عرضه دچار مشكل جدی شوند دیگر جایی در هیچ كجا ندارد.
عباسیان اظهار كرد: تولید سریال با این حجم در شبكه نمایش خانگی یك آفت جدی برای سینمای ما است. اگر در دنیا سریال گیم اف ترونز ساخته می‌شود برای نمایش به صورت دی‌وی‌دی و اینترنتی ساخته نمی‌شود، بلكه برای پخش در شبكه‌های تلویزیونی ساخته می‌شود. تاكید می‌كنم در مهد اصلی سریال‌سازی كه آمریكاست هم سریال برای پخش به صورت دی‌وی‌دی و اینترنتی ساخته نمی‌شوند.
در دوره‌ای هستیم كه تلویزیون و شبكه نمایش خانگی جداگانه سریال تولید می‌كنند. در تهران كه تازه شهر مرفه‌نشین است یك خانواده در طول هفته چند دی‌وی‌دی می‌خرد؟ حجم سریال‌سازی و پخش در نمایش خانگی باعث می‌شود یك خانواده ترجیح دهند كه سریال ببینند و فیلم‌های سینمای فرهنگی و جشنواره‌ای و هنرتجربه را باز كنار می‌گذارند. زمانی كه سبد یك خانواده را با سریال‌های رنگارنگ پر كردیم نباید انتظار داشته باشیم مخاطب دیگر پولی برای دیدن فیلم‌های سینمای فرهنگی بدهد. رئیس سابق صنف شبكه نمایش خانگی افزود: نكته دیگر كه این روزها باعث عملكرد ضعیف شبكه نمایش خانگی شده این‌كه هر روز تعداد تهیه‌كنندگان بیشتر از پیش می‌شود. هر وقت هر تهیه‌كننده‌ای با هر پولی وارد این حیطه نمایش خانگی كردیم وضعیت می‌شود همین كه می‌بینیم. باید دید چرا حتی كارهای خوب نیمه راه رها می‌شوند قهوه تلخ، ابله و … همه سریال‌هایی بودند كه سرنوشتشان معلوم نشد. دراین میان فقط مخاطب ضربه خورد.
300دقیقه سانسور
عباسیان اظهار كرد: سریالی پروانه ساخت می‌گیرد به نام ممنوعه، با همان پروانه ساخت تولید می‌شود و در نهایت ۳۰۰ دقیقه از سریال سانسور می‌شود. باز هم تنها بیننده جور این مشكل را كشید. خریدار هزینه‌ای برای خرید یك قسمت از سریال را پرداخت می‌كند. یك قسمتی كه بیشتر زمانش برای آنچه در گذشته خواهید دید و آنچه در آینده خواهید دید می‌رود و به تازگی هم كلیپ موسیقی با تصاویر تكراری می‌گذارند تا زمان پر كنند و در قسمت‌های مختلف یك سریال این كلیپ‌ها پخش می‌شود. با این توصیفات بیننده فقط ۱۵ دقیقه مفید و صحنه‌های جدید در این یك قسمت می‌بیند.
چرا استانداردهایی برای شبكه نمایش خانگی نداریم؟
او با اشاره به این‌كه حمایت از حقوق مصرف‌كننده در شبكه نمایش خانگی وجود ندارد، خاطرنشان كرد: ارشاد حتی سوال نمی‌كند كه این چه اثری است كه با برچسب فرهنگی روانه بازار می‌كنید. برای تولید شیر خوراكی و بخاری برقی و هزار و یك مورد دیگر استانداردهایی وجود دارد اما ارشاد هیچ استانداردی برای تولید این آثار در نظر نگرفته است.
عباسیان ادامه داد: از همه این موضوعات كه بگذریم می‌رسیم به بحث جدی در خصوص این‌كه سریال‌سازان ما در شبكه نمایش خانگی اصلا چه محتوایی را روانه بازار می‌كنند؟ اگر به كارها نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم محتواهای بیشتر آثار سرشار از خشونت است و فیلمنامه‌ها پراست از شخصیت‌های نا امید و پرخاشگر.
وی اظهار كرد: مصرف مواد و مشروب و روابط خارج از عرف به شكل غیرقابل باوری در حال عادی‌سازی شدن است. زمانی كه می‌گوییم اثری پروانه ساخت از وزارت ارشاد دارد یعنی نباید این مسائل را در سریال ببینیم؟ ای كاش حداقل بگویند پروانه ساخت از وزارت ارشاد نداریم. سازمان سینمایی در چند سال اخیر ضربه زیادی به خاطر همین مسائل خورد. باید راهكارهای جدیدی انتخاب كرد و به استانداردهایی در این حیطه رسید تا اگر اثری خلق می‌شود محتوای خوبی داشته باشد و بتواند به سازمان سینمایی كمك كند نه این‌كه تیشه به ریشه خود بزند.
عباسیان افزود: درگیر چالش‌های جدی در حیطه سفارش دادن اثر هستیم. در نظارت هم به همین شكل است چون مدیران چارچوب اجرایی فكری ندارند حتی وقتی عملا فقط آثار را مورد به مورد بررسی می‌كنند و همین باعث می‌شود كه شاهد فاجعه‌های جبران ناپذیری در شبكه نمایش خانگی باشیم.
محتوای آثار در شبكه نمایش خانگی نگران‌كننده است
وی با تاكید بر این‌كه در شبكه نمایش خانگی موضوع محتوا به شدت رها شده است، اظهار كرد: رها كردن موضوع محتوا در شبكه نمایش خانگی نگران‌كننده است. تولید محتوا نیز مساله دیگری در شبكه نمایش خانگی است كه بحث برانگیز است.
رئیس اسبق صنف نمایش خانگی خاطرنشان كرد: سی سال است سینمای ایران در جهان شناخته شده و محبوبیت كسب كرده است. می‌توان از سینمای ایران به عنوان یك صنعت و هنر بین‌المللی یاد كرد. با این حال هنوز در سینماهای كشور خود به اندازه كافی صندلی نداریم، مخصوصا در شهرستان‌ها. مردم ما وقتی موقعیت فیلم دیدن در سینما را ندارند از طریق شبكه نمایش خانگی این فیلم‌ها را می‌دیدند و می‌بینند اما با تولید محتواهایی شبیه به فیلم‌های گیشه‌ای عرضه محتوای خوب در نمایش خانگی بسته شد.
نمایش خانگی، سینمای ارزشمند
را زمین زد
وی عنوان كرد: سینمای ایران در یك سال صد فیلم تولید می‌كند. از میان این فیلم‌ها فقط 10 درصد پیروز گیشه هستند و 10 درصد دیگر نیز زیان‌ده نیستند. پس می‌توان گفت 80 درصد فیلم‌ها گیشه خوبی نداشته و زیان‌ده بودند كه اتفاقا فیلم‌هایی با محتوای خوب و فاخر جزو همین 80 درصد هستند. قرار بود این فیلم‌های ناموفق در گیشه در سبد خرید مردم قرار بگیرد و مخاطبان برای دیدن فیلم‌هایی كه خوب بودند اما خوب فروش نرفتند در شبكه خانگی هزینه كنند تا این چرخه جریان داشته باشد.
رقابت اشتباه با تلویزیون
رئیس اسبق مؤسسه رسانه‌های تصویری گفت: تولید و پخش حجم زیاد سریال خیانت به سینمای خوب و بامحتوا است. گفته شده است كه این نگاه سیاسی مدیران است و این‌گونه می‌خواهند رقابت كنند با تلویزیون اما من عقیده دارم انتخاب این راه یك رقابت اشتباه است. اگر سریال‌سازی در نمایش خانگی محدود شود صنعت سریال‌سازی در ایران دچار اختلال نمی‌شود چون محل پخش آن تلویزیون است اما اگر فیلم‌های خوب سینما برای عرضه دچار مشكل جدی شوند دیگر جایی در هیچ كجا ندارد.
عباسیان اظهار كرد: تولید سریال با این حجم در شبكه نمایش خانگی یك آفت جدی برای سینمای ما است. اگر در دنیا سریال گیم اف ترونز ساخته می‌شود برای نمایش به صورت دی‌وی‌دی و اینترنتی ساخته نمی‌شود، بلكه برای پخش در شبكه‌های تلویزیونی ساخته می‌شود. تاكید می‌كنم در مهد اصلی سریال‌سازی كه آمریكاست هم سریال برای پخش به صورت دی‌وی‌دی و اینترنتی ساخته نمی‌شوند.
در دوره‌ای هستیم كه تلویزیون و شبكه نمایش خانگی جداگانه سریال تولید می‌كنند. در تهران كه تازه شهر مرفه‌نشین است یك خانواده در طول هفته چند دی‌وی‌دی می‌خرد؟ حجم سریال‌سازی و پخش در نمایش خانگی باعث می‌شود یك خانواده ترجیح دهند كه سریال ببینند و فیلم‌های سینمای فرهنگی و جشنواره‌ای و هنرتجربه را باز كنار می‌گذارند. زمانی كه سبد یك خانواده را با سریال‌های رنگارنگ پر كردیم نباید انتظار داشته باشیم مخاطب دیگر پولی برای دیدن فیلم‌های سینمای فرهنگی بدهد. رئیس سابق صنف شبكه نمایش خانگی افزود: نكته دیگر كه این روزها باعث عملكرد ضعیف شبكه نمایش خانگی شده این‌كه هر روز تعداد تهیه‌كنندگان بیشتر از پیش می‌شود. هر وقت هر تهیه‌كننده‌ای با هر پولی وارد این حیطه نمایش خانگی كردیم وضعیت می‌شود همین كه می‌بینیم. باید دید چرا حتی كارهای خوب نیمه راه رها می‌شوند قهوه تلخ، ابله و … همه سریال‌هایی بودند كه سرنوشتشان معلوم نشد. دراین میان فقط مخاطب ضربه خورد.
300دقیقه سانسور
عباسیان اظهار كرد: سریالی پروانه ساخت می‌گیرد به نام ممنوعه، با همان پروانه ساخت تولید می‌شود و در نهایت ۳۰۰ دقیقه از سریال سانسور می‌شود. باز هم تنها بیننده جور این مشكل را كشید. خریدار هزینه‌ای برای خرید یك قسمت از سریال را پرداخت می‌كند. یك قسمتی كه بیشتر زمانش برای آنچه در گذشته خواهید دید و آنچه در آینده خواهید دید می‌رود و به تازگی هم كلیپ موسیقی با تصاویر تكراری می‌گذارند تا زمان پر كنند و در قسمت‌های مختلف یك سریال این كلیپ‌ها پخش می‌شود. با این توصیفات بیننده فقط ۱۵ دقیقه مفید و صحنه‌های جدید در این یك قسمت می‌بیند.
چرا استانداردهایی برای شبكه نمایش خانگی نداریم؟
او با اشاره به این‌كه حمایت از حقوق مصرف‌كننده در شبكه نمایش خانگی وجود ندارد، خاطرنشان كرد: ارشاد حتی سوال نمی‌كند كه این چه اثری است كه با برچسب فرهنگی روانه بازار می‌كنید. برای تولید شیر خوراكی و بخاری برقی و هزار و یك مورد دیگر استانداردهایی وجود دارد اما ارشاد هیچ استانداردی برای تولید این آثار در نظر نگرفته است.
عباسیان ادامه داد: از همه این موضوعات كه بگذریم می‌رسیم به بحث جدی در خصوص این‌كه سریال‌سازان ما در شبكه نمایش خانگی اصلا چه محتوایی را روانه بازار می‌كنند؟ اگر به كارها نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم محتواهای بیشتر آثار سرشار از خشونت است و فیلمنامه‌ها پراست از شخصیت‌های نا امید و پرخاشگر.
وی اظهار كرد: مصرف مواد و مشروب و روابط خارج از عرف به شكل غیرقابل باوری در حال عادی‌سازی شدن است. زمانی كه می‌گوییم اثری پروانه ساخت از وزارت ارشاد دارد یعنی نباید این مسائل را در سریال ببینیم؟ ای كاش حداقل بگویند پروانه ساخت از وزارت ارشاد نداریم. سازمان سینمایی در چند سال اخیر ضربه زیادی به خاطر همین مسائل خورد. باید راهكارهای جدیدی انتخاب كرد و به استانداردهایی در این حیطه رسید تا اگر اثری خلق می‌شود محتوای خوبی داشته باشد و بتواند به سازمان سینمایی كمك كند نه این‌كه تیشه به ریشه خود بزند.
ضمیمه نوجوانه
تیتر خبرها
