مهم‌ترین سوالی که شاید بشود از خواهرزاده مرحوم بهلول پرسید این است که او درباره جایگاه دایی‌اش چه فکر می‌کند؟ پاسخ یعقوبی این است: خودشان می‌گفتند از دعای خیر پدر و مادرشان به اینجا رسید‌ه‌اند. می‌گفتند: قبل از فاجعه مسجد گوهرشاد، هفت بار مادرم را روی کولم گذاشتم و به کربلا بردم! عامل دیگر هم صداقت و تقید شدید ایشان به نان حلال و نیز استمرار در نماز سر وقت و نماز شب بود. وقتی کسی پیش ایشان می‌آمد و می‌گفت: مشکل دارد، می‌گفتند: نماز شب بخوان، خدا مشکلت را حل می‌کند! ویژگی دیگری که به ایشان منزلت داد، خدمت بی‌دریغ به خلق خدا بود. هیچ چیزی به اندازه خدمت به خلق ایشان را خو شحال نمی‌کرد. می‌گفتند: اگر به من کاخ بدهند خوشحال نمی‌شوم، ولی اگر یک اتاقک کوچک بدهند و امکان خدمت به مردم را برایم فراهم کنند، دیگر آرزویی ندارم! مردم به ایشان هدایای زیادی می‌دادند، ولی ایشان هیچ چیزی را برای خود نگه نمی‌داشتند و همه را صرف فقرا می‌کردند.