نَقد

نَقد


   بعد از اتفاقاتی كه در برنامه سلام صبح به خیر به دنبال صحبت‌های حسین كلهر افتاد، عصر ایران درباره این‌كه مجری‌ تلویزیونی حق دارد كری بخواند یا نه نوشت:
هرچه فوتبال در دنیا «خبر» دارد اینجا سرشار از «حاشیه» است؛    حاشیه‌هایی كه مهم‌ترین دستاورد آن خلق و تولید فحش‌های آبدار و بازتولید و تكثیر نفرت‌های تازه است!
   حسین كلهر، مجری برنامه تلویزیونی «سلام صبح بخیر» در واكنش به خبر توقیف لوگوی باشگاه استقلال ادبیات نامناسبی به كار برد.
   قابل انتظار بود كه در فضای پراحساس هواداری این حرف‌ها با واكنش همراه شود. در جامعه‌ای كه بسیاری از جوانان سرگرمی و دل‌خوشی‌ ندارند، فوتبال جایگاهی فراورزش پیدا كرده و به سبكی از زندگی تبدیل شده است.
   این نخستین‌ بار نیست كه هواداران فوتبال به چنین ادبیاتی واكنش نشان می‌دهند.
   هر چقدر هواداران فوتبال به واسطه شبكه‌های اجتماعی صاحب رسانه و شبه‌رسانه می‌شوند كار مجریان تلویزیون دشوارتر می‌شود.
   این فشارها باعث شده تا عموم مجریان، گزارشگران و كارشناسان از ترس نقدها و هجمه‌ها دست به نوعی ریاكاری بزنند و بگویند طرفدار هیچ تیمی نیستند. مثل این می‌ماند كه به آب بگویید: خیس نباش!
   اما نكته اینجاست كه عموم هواداران وقتی به خشم می‌آیند كه احساس كنند كسی از تریبون رسمی و ملی برای اعمال سلیقه و اعلام نظر خود استفاده كرده و آنها امكان پاسخگویی در آن ابعاد را ندارند. آن وقت به میدان می‌آیند و با هر چه در آستین و دامنه لغت دارند فضا را به غوغاكده‌ای تبدیل می‌كنند.