حساسیت به آفتاب یك مشكل سلامت گسترده است كه 20 درصد مردم از آن رنج می‌برند. این مشكل كه در پایان بهار و شروع فصل تابستان شیوع بیشتری دارد، معمولا چهره‌هایی با رنگ روشن و زنان را در سنین قبل از یائسگی درگیر می‌كند.
با قرار گرفتن در معرض آفتاب در پوست جوش‌های دردناك با خارش شدید، كهیر و پوسته پوسته شدن پوست ایجاد می‌شود؛ جوش‌ها حدود ده روز ماندگار هستند، اما با گذشت زمان و عادت كردن پوست به آفتاب شدید از بین می‌روند. بعد از اولین دوره بروز جوش‌ها مشكل به صورت فصلی و سالانه بروز می‌كند.
علت ایجاد آلرژی به آفتاب
سازوكار ایجاد حساسیت به آفتاب مشخص نیست. پزشكان می‌گویند قرار گرفتن در معرض آفتاب باعث تولید ماده آلرژی‌زا در بدن می‌شود و بروز جوش‌ها، واكنشی آلرژیك است كه بدن به این ماده نشان می‌دهد. علاوه بر نور مستقیم آفتاب، پرتوهای فرابنفش (UV)، حتی تابش پرتوهای فرابنفش مصنوعی، هم می‌توانند این واكنش آلرژیك را ایجاد كنند. استفاده از ضدآفتاب و ماندن در محیط‌های بسته نیز نمی‌تواند از بروز مشكل جلوگیری كند.
بیشتر ضد آفتاب‌ها پوست را درمقابل پرتوهای UVB كه 5 درصد پرتوهای UV را تشكیل می‌دهند و شدیدترین و آسیب‌رساننده‌ترین پرتوها هستند محافظت می‌كنند. اما آلرژی به آفتاب در اثر پرتوهای UVA كه پرتوهای ضعیف‌تری هستند هم ایجاد می‌شود. این پرتوها به‌راحتی از شیشه و برخی ضد آفتاب‌ها عبور می‌كنند.
درمان و پیشگیری
آلرژی به آفتاب مشكلی جدی‌ نیست و درمان آن كه با هدف كاهش درد و تحریك جوش‌ها صورت می‌گیرد شامل كرم كورتیزون و آنتی‌هیستامین‌هاست. رعایت نكات ایمنی زیر در مقابل نور آفتاب هم احتمال بروز مشكل را كاهش می‌دهد:
 دور ماندن از نور خورشید از 10 صبح تا 2 بعد از ظهر.
پوشاندن نقاطی از بدن كه عادت به نور شدید خورشید ندارند.
 استفاده از ضد‌آفتاب طیف وسیع با اس‌پی‌اف 30 یا بیشتر كه پوست را از هردو نوع تابش UVA و UVB  محافظت می‌كند.
منبع: ba-bamail.com