بچه‌های كوره بیشترشان سواد دارند، مدرسه می‌روند اما مدرسه‌هایشان فرق می‌كند، بعضی‌ها می‌روند سمت قاسم‌آباد تهرانچی، بعضی‌ها سمت محمودآباد و خیلی‌ها هم مثل مبینا و طاها و سارینا ... اصلا اهل اینجا نیستند و مدرسه‌شان یك استان دیگر است؛ در استان خراسان رضوی و یكی از شهرهای تربت حیدریه، تربت جام و خواف. همان‌جاها كه خیلی‌ها جز خشت‌زنی حرفه دیگری بلد نیستند و حالا با تعطیلی كوره‌های تربت راهی پایتخت شده‌اند. خانواده متین یكی از همین خانواده‌هاست، مهاجرانی از اكبرآباد تربت حیدریه. متین اما اینجا از خیلی از بچه‌ها سرشناس‌تر است! سال گذشته در بحبوحه جام‌جهانی، متین همان پسركی بود كه اسم علیرضا جهانبخش را پشت لباسش چسباند. عكسی كه در فضای مجازی منتشر شد و جهانبخش را به كوره‌های خاوران رساند. آنقدر كه پیراهن شماره 18 خود را به او بدهد. پیراهنی كه جهانبخش رویش نوشته بود: «تقدیم به متین عزیزم، با آرزوی آینده‌ای روشن!» این پیراهن البته الان دیگر پیش متین نیست. چرایش را كه می‌پرسیم می‌گوید: «اینجا امن نیست فرستادیم خانه عمه‌ام.»
متین هنوز آن دیدار را یادش نرفته: «علیرضا جهانبخش لباسش را داد به من، بعد هم گفت برایم تبلت می‌خرد، قول نداد اما گفت می‌خرد...»
آرزوی متین هم مثل بقیه بچه‌های كوره است، این‌كه تبلت داشته باشد و البته او یك آرزوی دیگر هم دارد، این‌كه خانه‌شان آب داشته باشد، چیزی كه الان ندارد.