مرد جوان كه متهم است شوهر معشوقه سابق خود را به ضرب گلوله به قتل رسانده است، پای میز محاكمه ایستاد و اتهامات خود را انكار كرد. متهم در جریان تحقیقات با اعتراف به قتل، جزئیات آن را تشریح كرده بود.
به گزارش خبرنگار جام‌جم، آذرماه سال 95 بود كه خبر تیراندازی به سرنشین یك خودرو در اتوبان نیایش در دستور كار ماموران پلیس قرار گرفت. زمانی كه ماموران پلیس در محل حاضر شدند، راننده كه سروش نام داشت جان خود را از دست داده بود و ضارب مسلح از محل فرار كرده بود.
به این ترتیب تحقیقات برای یافتن ردی از قاتل آغاز شد و بررسی دوربین‌های مداربسته نزدیك محل وقوع جرم یعنی نزدیك بیمارستان عرفان، نشان از آن داشت كه مقتول به‌دلیل پنچر شدن خودروی خود به روشنایی نزدیك بیمارستان می‌آید اما ناگهان مورد هجوم یك راننده پراید قرار گرفته و با شلیك از سوی آن مرد، جان خود را از دست می‌دهد. سپس ضارب و همدستش پا به فرار گذاشتند.
با شناسایی خودروی ضارب، مالك آن به‌سرعت شناسایی و دستگیر شد. ردزنی‌های گوشی تلفن همراه مالك خودرو نیز نشان می‌داد كه او هنگام وقوع جرم در محل وقوع قتل حضور داشته است. این در حالی بود كه متهم در همان برخورد اولیه با پلیس به اتهام خود اعتراف و اظهارکرد، یك رقابت عشقی با مقتول سبب شده كه او نقشه قتل سروش را اجرا كند.
پرونده با صدور كیفر خواست راهی دادگاه كیفری شد و به‌رغم انكار متهم در مرحله محاكمه،دادگاه حكم قصاص را صادر كرد. اما با ایرادات شكلی از سوی دیوانعالی كشور، پرونده راهی دادگاه كیفری یك استان تهران شد و روز گذشته پارسا بار دیگر پای میز محاكمه ایستاد.
در ابتدای این جلسه، اولیای دم تقاضای قصاص در ملأعام را مطرح كردند.
در ادامه اتهام مباشرت در قتل عمدی سروش، حمل و نگهداری سلاح غیرمجاز و ارتباط نامشروع با همسر مقتول به متهم تفهیم شد. او در دفاع از خود در برابر اتهاماتش گفت: «من این اتهامات را قبول ندارم. چند وقت قبل از حادثه من با همسر سروش در تلگرام در ارتباط بودم، اما آن زمان او از همسرش جدا شده بود. بعد كه دوباره به همدیگر رجوع كردند، ارتباط ما با هم قطع شد. اما سروش فهمیده بود كه همسرش با من رابطه داشته و چند باری با من تماس گرفت تا مطمئن شود كه دیگر كاری با همسرش نداشتم. همین تماس‌ها هم باعث شد الان اینجا گرفتار شوم.»
قاضی خطاب به متهم: «در مرحله تحقیقات به قتل اقرار كرده بودی. حتی گفته بودی كه قبل از این‌كه سروش را تعقیب كنی، لاستیك ماشین او را با كاتر مخدوش كردی كه بعد از اعتراف تو این موضوع به تایید ماموران آگاهی هم رسید. اگر كار تو نبود، پس چطور چنین اطلاعات دقیقی در اختیار ماموران قرار دادی؟»
متهم: «من در جریان هیچ چیز نبودم. در آگاهی این‌قدر تحت فشار بودم كه هر چه به من می‌گفتند من تایید می‌كردم.»
قاضی:«شاهد عینی حادثه، اظهار کرده خودروی تو را هنگام فرار از محل دیده و شناسایی كرده. مشخصات خودرو به ثبت دوربین‌های مداربسته هم رسیده است.
 هر چند ضارب هنگام تیراندازی پوشش داشته اما مشخصات به ثبت رسیده در تصویر با ظاهر شما منطبق بوده است.»
متهم: «پلاك خودرو در تصاویر به‌روشنی مشخص نیست و اگر بار دیگر مشخصات ظاهری من را با ضارب تطبیق دهید به نتیجه‌ای خلاف آنچه در پرونده ثبت شده خواهید رسید.»
پس از دفاعیات متهم، قضات برای صدور حكم وارد شور شدند.