یک- به یاد ماندنی ترین سریال‌های تلویزیون در این سه‌چهار دهه، کدام است؟ به غیر از سریال‌های مذهبی مثل امام علی و مختارنامه، بیشتر ما هنوز خاطره شیرین تماشای پدرسالار، همسران، خانه سبز، روزگار جوانی و کمی جلوتر خانه به دوش، متهم گریخت، پایتخت و چندین و چند سریال دیگر را به یاد داریم. سریال‌هایی که قشر متوسط و رو به پایین جامعه (که اکثریت جامعه را تشکیل می‌دهید) می‌توانست در آن خودش را ببینید. کاراکترها، آدمهایی از جنس خود ما بودند و دغدغه‌ها و مشکلاتشان از جنس همان چیزهایی بود که ما درگیرشان بودیم. یک بار که با بیژن بیرنگ گفت و گو می‌کردم او هم روی همین نکته تاکید داشت که مردم توی تلویزیون می‌خواهند خودشان را ببینند.
دو –   از سال 89 که اولین فصل از سریال قلب یخی در شبکه نمایش خانگی عرضه شد، اوضاع در این بخش جدی تر شد. از آن موقع تا کنون هر سال یکی دو سریال خارج از تلویزیون ساخته و پخش می‌شود و بنا به کیفیت و تبلیغات و بازیگران شان مورد استقبال قرار می‌گیرند. سریال‌هایی که مجبور به رعایت چارچوب‌های تلویزیون نیستند و دست نویسنده و کارگردان و گریمور و طراح صحنه و لباس برای نشان دادن (تقریبا) هر چیزی باز است.
سه –  پسر خوشتیپ خوشگل خوش صدای خوش برخورد پولدار سیگاری. دختر زیبای پولدار همه چیز تمام سیگاری. زن مجرد  مسن کارآفرین پولدار خوشتیپ مغرور سیگاری. مرد مسن متاهل خیانتکار پولدار خوشتیپ بی اعصاب غیرتی سیگاری. رفقای باحال ورزشکار اهل موسیقی دارای ویلای استخردار با خودروهای شاسی بلند و کروک و سانروف دار که اهل هر ریسکی هستند و مرام از سر  و رویشان می‌ریزد و به جنس مخالف نگاه خواهر و برادری دارند و سیگاری. پدر و مادرهای عقب مانده (فکری) که به جز نصیحت کاری نمی‌کنند و همین که می‌دانند فرزندانشان چه می‌کنند برایشان کافی است و وقتی بچه هایشان در بیمارستان بستری می‌شوند دست به دعا برمی دارند و پدران در مواقع ناراحتی سیگار می‌کشند. افراد شرور پولدار که توی جیب ساعتی شان کوکائین وجود دارد و هر خلافی را انجام می‌دهند و ال چاپو انگشت کوچک شان هم نیست و سیگار نمی‌کشند چون به فکر سلامتی شان هستند و سیگار خیلی سوسول بازی است. خانه‌های دوبلکس و تریبلکس و پنت هاوس و خودروهای میلیاردی و خانواده‌هایی که همه برج ساز و کارخانه دار هستند و شرکت‌های بین المللی دارند و فقط با اتریش و لوکزامبورگ مراودات مالی دارند. مهمانی‌های پر از نور و موسیقی و فشن شو و خنده و سیگار و البته نوشیدنی‌هایی که رنگی هستند و تقریبا همه کاراکترها از آن می‌نوشند. جمله ای در ابتدا، انتها یا روی بسته دی وی دی که به ما خاطر نشان می‌کند مصرف سیگار و الکل و داشتن روابط افلاطونی کار بسیار بد و قبیحی است و ما نباید آنها را تکرار کنیم.
چهار – موارد یک و دو را یک بار دیگر بخوانید. نگاهی به سریال‌های شبکه نمایش خانگی بیندازید و این سوال را از خودتان بپرسید که این سریال‌ها دقیقا برای چه کسانی ساخته می‌شود؟ پاسخ پیچیده ای ندارد.
 پنج -  نقد سریال‌های نمایش خانگی به این معنی نیست که سریال‌های تلویزیون بی‌عیب و نقص هستند. برخی از مشکلات شبکه نمایش خانگی شامل حال سریال‌های تلویزیونی هم می‌شود که در جای خود به آنها پرداخته و خواهیم پرداخت .