حمیدرضا طیبی، رئیس‌جهــاد دانشگاهی در برنامه تلویزیونی «دستخط» جزئیات مهمی از عدم خودباوری برخی مسؤولان در اتكا به توانمندی‌ متخصصان داخلی مطرح كرد.
طیبی با بیان این‌كه در شرایط موجود، خیلی فرصت‌ها هست كه از آنها استفاده نمی‌كنیم، بیان كرد: منافع شخصی برخی مدیران باعث می‌شود به‌دلیل عدم اعتمادشان به توانمندی داخلی، از آنها استفاده نكنند. راست و چپ، اصولگرا و اصلاح‌طلب هم ندارد.
وی به عنوان مثال به تولید یكی از قطعات خطوط مترو در جهاد دانشگاهی اشاره كرد و گفت: یكی از این مدیران ارجمند، در نهایت گفت همه نیازهای كشور را از فلان كشور اروپایی بخرید و برای این‌كه حرف رهبری را زمین نزده باشیم، شش قرارداد هم با جهاد دانشگاهی ببندیم. گفتم این شش مورد را قرارداد می‌بندید در انبار می‌گذارید، چون تمام را از خارج می‌آورید.
وی در مثالی دیگر به تولید یكی از تجهیزات مورد استفاده در صنعت نفت توسط جهاد دانشگاهی اشاره كرد و گفت: به ما گفتند شما یك خارجی را كنار خود بیاورید و اسم خارجی را بگذارید. مثلاً جهاد دانشگاهی با فلان شركت كار كرده است. ما هم تحقیق كردیم مثلاً شركتی كه قبل از انقلاب بالای 90 درصد این تجهیزات را تامین كرده، اتفاقاً در انگلیس است و من دكترای خودم را می‌گذراندم و می‌رفتم و می‌آمدم. آن شركت را پیدا كردم و در كمال تعجب دیدم این شركت محصولات خود را از ایتالیا وارد می‌كند و مارك می‌زند. او گفت اگر واقعاً شما تولید كردید من متقاضی خرید شما می‌شوم. مدیر فنی خود را فرستاد اینجا و تایید كرد و به مدیر خود نوشت اینها تكنولوژی را تولید كردند. من با خوشحالی این را به آن مدیر مرتبط ارائه كردم و گفت شما متوجه نیستید من چه می‌گویم؟
گفتم برعكس شده، این خریدار تكنولوژی من شده است. گفت هر كاری می‌كنید باید آن اسم را كنار خود بیاورید تا مدیران صنعت ما استفاده كنند. هر چه به آن خارجی می‌گفتیم، می‌گفت باور نمی‌كنم و در نهایت از نماینده خودش پرسید اینها كه دانش دارند، چرا اصرار دارند اسم من باشد. گفته بود اینها دوست دارند خریدهای خارجی داشته باشند یا با یك خارجی كار كنند و در كمال تاسف گفت اگر این‌طور است من خودم می‌خواهم بفروشم و همان سیستم‌های قدیمی را كه از ایتالیا وارد می‌كرد در یكی از پروژه‌های ایران فروخت.
طیبی زمان این اتفاقات را سال 1380 دانست.
رئیس جهاد دانشگاهی با بیان این‌كه در دولت‌های كارگزاران و اصلاحات، فرصت‌هایمان را در حوزه فناوری از دست دادیم،‌افزود:‌ در كشور ما، فقط رهبری اراده پیشرفت فناوری كشور را دارند. ما 31 طرح فناورانه را خدمت رهبر معظم انقلاب ارائه كردیم و تصویب شد 30 میلیون یورو برای این طرح‌ها از محل صندوق توسعه ملی پرداخت شود. فرمودند سعی كنید ظرف دو سال این فناوری‌ها تولید شود. برای هر سال 15 میلیون یورو بودجه از صندوق ملی توسعه اختصاص دادند و قسط اول این پرداخت شده و ما پروژه‌ها را شروع كرده‌ایم. یقیناً طی دو سه سال آینده جهاد دانشگاهی تحولات بسیار جدی‌تری در حوزه فناورانه خواهد داشت و خدمت بزرگی را به كشور خواهد كرد.
 ماجرای كارشكنی‌ دانماركی‌ها
در پروژه‌های سیمان
طیبی در پاسخ به سوالی درباره اشاره رهبری به بحث ناتوی سیمان در جریان بازدید از نمایشگاه جهاد دانشگاهی در سال 86 گفت: این هم خیلی جالب است كه اتفاق افتاد. اجازه ورود در صنعت را به ما نمی‌دادند. بالاخره با وزیر وقت صنایع صحبت كردیم كه ما را به عنوان پیمانكار ساخت این تجهیزات در نظر بگیرید و به ما الزام كنید با یك شركت معتبر خارجی بیاییم، اصلاً طراحی پایه را او انجام دهد، ساخت داخل را ما انجام دهیم. ایشان پذیرفت و این كار اتفاق افتاد.
وی افزود: یك روز در دفترم بودم و دیدم مهندس مربوط گفت من می‌دانم شما چه كار می‌كنید و نباید این كار را می‌كردید. من فكر كردم مثلا بی‌احترامی به او شده است. هر چه می‌گفتم چه كار كردیم، نمی‌گفت. عجله داشت به فرودگاه برود و رفت. تا این‌كه قرار شد كار در عراق پیش بیاید. به هر حال سقوط صدام بود و از ما دعوتی شد تا كارخانجات سیمان عراق را بازسازی كنیم و علاقه‌مند بودیم. حدس می‌زدیم. اینها زودتر از ما می‌روند و با اینها مشكل پیدا كنیم. بنابراین به آنها گفتیم چنین كاری را می‌خواهیم و به شدت ناراحت شدند و برخورد لفظی هم شد. قرار شد به آن كشور خارجی برویم و آنجا صحبت كنیم. وقتی رفتیم گفت شما همان‌طور كه حق ندارید غنی‌سازی كنید، حق ندارید طراحی بكنید! شما نفت دارید، ما باید طراحی را انجام دهیم و تجهیزات را ما بدهیم.
طیبی در پاسخ به اصرار مجری برای ذكر نام این كشور گفت:‌ دانمارك بود. می‌گفتند باید از ما بخرید. شما نه تنها این كار را نكردید وارد طراحی شدید و هایتك‌ترین قسمتی را كه ما آن را قسمت اصلی تكنولوژی خود می‌دانیم، ارتقا دادید. كار ما را ارتقا دادید و حالا می‌خواهید سراغ ما بیایید و رقیب ما شوید؟ به همین صراحت این حرف‌ها را بیان كرد كه فكر می‌كنید ما عاشق عراقی‌ها بودیم كه دانمارك سرباز در عراق بفرستد؟ گفتند می‌خواهیم پروژه را با سه‌برابر قیمت برنده شویم و شما می‌خواهید آنجا با قیمت پایین‌ بروید. خوشبختانه یك گروهی از بچه‌های شیعه در عراق شركتی داشتند و از بستگان آنها مدیران ارشد صنعت سیمان عراق بودند، البته با سختگیری كامل به لحاظ مباحث مهندسی و قیمتی، ما آنجا برنده شدیم و پروژه را گرفتیم و همین شركت پیشنهاد كرده بود زیر قیمت اینها حاضر هستیم كار را انجام دهیم، برای این‌كه پای ما به آنجا باز نشود. البته آن كار را با موفقیت انجام دادیم.
 حاشیه‌های جهاد دانشگاهی در دوره احمدی‌نژاد
وی در پاسخ به سوالی درباره دلیل كنار گذاشته‌شدنش از ریاست جهاد دانشگاهی در سال 89 گفت: فكر می‌كنم مشكلی كه داشتیم، بیشتر سر مدیریت ایسنا بود. آقای احمدی‌نژاد شخصاً با من مشكلی نداشت، ولی از همان روز اول كه به عنوان رئیس جهاد انتخاب شدم یادداشتی دادند كه گفتند فلانی را ایسنا بگذارید. نمی‌دانم واقعاً آن یادداشت كار آقای دكتر بود یا خیر. توصیه كردند فلانی مدیرعامل و رئیس ایسنا شود. نظر من بود كه دولت به طور كلی، اگر باب این باز شود -فرق نمی‌كند چه دولت اصلاح‌طلب باشد و چه دولت اصولگرا باشد- دولت نباید در داخل جهاد به ویژه برای ایسنا دخالت كند و مدیر بگذارد، چون اگر این كار اتفاق بیفتد دولت بعد هم انجام می‌دهد.
طیبی گفت: من بارها می‌گفتم حامی دولت هستیم. آن الزامات دولت را رعایت می‌كنیم و كردیم. بهترین ارتباط را با بدنه دولت آقای احمدی‌نژاد داشتیم. آقای احمدی‌نژاد را در فرصت‌هایی كه می‌خواستیم، می‌دیدیم و بحث‌ها را با ایشان مطرح می‌كردیم، ولی اواخر به نظرم آن بنده خدای معروف اصراری داشت كه حتماً مدیرعامل ایسنا را تعیین كنند و ما هم اصرار داشتیم كه نباید این كار انجام شود و از بیرون هم توصیه می‌شد این كار نباید اتفاق بیفتد. به جایی رسیدیم كه نشد. من هم گفتم اگر نمی‌شود، كنار می‌روم.
 خودمان هم در بخشی از ماجراهای اخیر مقصریم
وی درباره حوادث اخیر پس از گرانی بنزین گفت: من، خودمان را در بخشی از این جریانات مقصر می‌دانم. اگر ما نتوانیم برای جوانی كه با آرزوهای زیاد تحصیل كرده و نیاز به شغل دارد، كار و شغل ایجاد كنیم طبیعی است ضدانقلاب روی این موضوع سوار می‌شود.
رئیس جهاد دانشگاهی با بیان این‌که در این موارد خوب عمل نكردیم، گفت: البته خودم شخصاً معتقد هستم برای حل مشكلات اقتصادی كشور به صورت بنیادی‌تر، نیاز است درباره برخی مسائل تعیین تكلیف كنیم. می‌خواهیم انقلابی باقی بمانیم و می‌خواهیم پیشرفت كنیم. انقلابی ماندن هم تبعاتی دارد و آن را به خوبی می‌توانیم مدیریت كنیم.