حداقل از چرچیل یاد بگیرید
به عبارت دقیق‌تر می‌شود یك ماه و هشت روز قبل كه گزارشی رفتیم از فیلم «تاریك‌ترین ساعات» و به محمدجواد آقای ظریف پیشنهاد كردیم كه به جای تشبیه رابطه ایران و آمریكا به فیلم «50 قرار اول»، فیلم تاریك‌ترین ساعات را هم ببیند و دست و پایی كه نخست‌وزیر وقت انگلیس در برابر هیتلر می‌زند تا از منافع كشور دفاع كند. نخست‌وزیر انگلیس در این فیلم كه بین مذاكره با هیتلر یا تقابل علنی با نازی‌ها مانده در نهایت پناه به تصمیم مردم كشورش می‌برد و در مترو نظر آنها را درباره این موضوع جویا می‌شود: «نظرتان چیست كه همین الان با آقای هیتلر وارد یك قرارداد صلح شویم؟ واكنش مردم جالب است: هرگز! هرگز! حتی اگر شده با دسته جارو با فاشیسم می‌جنگیم!» بامزه این‌كه این فیلم پنجشنبه گذشته روی آنتن شبكه اول سیما رفت و حالا هم ملت توییت و استوری است كه توی شبكه‌های اجتماعی پمپاژ می‌كنند كه عجب این فیلم نعل به نعل وقایع امروز ما با آمریكایی‌هاست.
پمپئو لجش گرفته!
«رهبر ایران و قاسم سلیمانی در حال ضربه‌زدن به منافع ایران هستند... باید این تصمیم گرفته شود كه بهتر است مردم ایران غذا بخورند یا این‌كه ثروت‌شان را در اختیار قاسم سلیمانی قرار دهند تا عامل مرگ و ویرانی شود.» اینها بخش‌هایی از مصاحبه 533 ثانیه‌ای بی‌بی‌سی فارسی با مایك پمپئو، وزیر امور خارجه 55 ساله ایالات متحده است كه با اضافه وزن و كراوت زردرنگ خود جلوی دوربین نشسته. فارغ‌التحصیل سال‌های دور دانشكده نظامی ارتش آمریكا و رئیس سال‌های نزدیك آژانس جاسوسی ایالات متحده به همراه دیگر رفقایش در كاخ سفید، دستش را گذاشته روی درجه تحریم‌ها و مدام آن را بیشتر می‌كند، نه برای آن‌كه ایران درباره مسائل هسته‌ای خودش كوتاه بیاید، مساله این روزهایشان چند قدم جلوتر از مسائل هسته‌ای چند سال قبل است: «سلیمانی باید دست از ماجراجویی‌هایش بردارد!» بین خودمان باشد، اما انگار افسر سابق زرهی نیروی زمینی ارتش آمریكا از ژنرال سلیمانی دل پُری دارد! از نگاه او قاسم سلیمانی یك ماجراجوست؛ چرا؟ خدمت‌تان عرض می‌كنیم. سلیمانی به تعبیر آمریكایی‌ها دوره افتاده توی خاورمیانه؛ چرا دوره افتاده؟! برای آن‌كه خط نبرد را از پشت مرزهای كشور، كیلومترها آن سوتر ببرد و بیخ گوش تكفیری‌ها و داعشی‌ها و دیگر دار و دسته‌های ریز و درشتی اردو بزند تا در منطقه ریشه ندوانند و رسوب‌شان توی ایران سرریز نشود كه یك‌وقت دوباره حمله به مردم بی‌دفاع در قلب پایتخت یا وسط اهواز تكرار نشود و خون عده‌ای بی‌گناه، بریزد روی آسفالت خیابان! حالا این كار به تیریج قبای آمریكایی‌ها برخورده. حضرات كه با پمپاژ بی‌امان دلارهای نفتی سعودی و در كف میدان، حریف سلیمانی و همكارانش نشده‌اند، حالا ایران را بسته‌اند به تحریم و فتیله فشار را بالا برده‌اند و از آن طرف هم دائم سر چوب می‌كنند كه هدف ما حكومت ایران است نه مردم ایران. حالا این سوال كه این وسط قاسم سلیمانی كدام طرف است و مردم ایران كدام طرف هستند و پمپئو كدام طرف، سوال غامضی است كه جناب پمپئو احتمالا جوابی برایش نداشته باشد!
حاجی! نماز صبح بیدارمان كن!
این وسط هر قدر ملت با چرچیل‌بازی گردی اولدمن در تاریك‌ترین ساعات حال كرده‌اند، اما آن طرف قضیه تعدادی از سینماگران و هنرمندان ایرانی هم ترجیح دادند یك متن كلی بنویسند و اسمی از ترامپ نیاورند و با حفظ بی‌طرفی كامل تبرئه از سیاست و سیاستمدارانِ دو طرف، بگویند كه ما اصولا فرهنگی هستیم و تن به سیاست نداده‌ایم و سیاستمداران می‌آیند و می‌روند و این وسط مردم هستند كه از این تحریم‌ها ضربه می‌خورند: «خام‌اندیشانه است بپنداریم كه نتیجه اعمال این تحریم‌ها دستیابی به حقوق شهروندی و حقوق بشر، بهره‌مندی از مواهب آزادی و بهبود شرایط زندگی برای ملت ایران است. ملت ایران، تنها تاوان این تحریم‌ها را خواهد داد. سیاست‌گذاران دیر یا زود می‌روند، اما فجایع حاصل از عملكرد غلط آنها جهانی را می‌سازد كه ما و شما و فرزندان‌مان در طول تاریخ پیش رو، دست به گریبانِ كابوسِ آن خواهیم بود.» این را از ما نشنیده بگیرید، ولی تابناك خبر داد كه بعضی از هنرمندان از امضای همین اعتراض نیم‌بند هم خودداری كرده‌اند كه یك‌وقت یاور گرین‌كارت و اقامت‌شان استاد نشود!
واقعیتش را بخواهید این نامه ما را یاد نامه‌ای انداخت كه همین چند وقت قبل آیت‌ا... محقق داماد، رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم به پاپ فرانسیس، رهبر كاتولیك‌های جهان نوشته و از جناب پاپ درخواست كرده بود كه ترامپ را نصیحت كند كه به‌عنوان رئیس‌جمهور یك كشور بزرگ مسیحی، دست از دشمنی با ایرانی‌ها بردارد. می‌گویند پاپ بعد از خواندن نامه زنگ زده به ترامپ و او را نصیحت كرده و ترامپ هم بعد از شنیدن نصایح پاپ از او خواسته كه برای نماز صبح، بیدارش كند! این را هم درگوشی می‌گوییم و بین خودمان بماند؛ جناب گری اولدمن که در همین فیلم در نقش چرچیل ظاهر شده در بخشی از فیلم و در پاسخ به یكی از سیاستمداران انگلیسی كه خواهان مذاكره با هیتلر است جواب باحالی می‌دهد: «وقتی سرت تو دهن بَبره نمی‌تونی باهاش منطقی صحبت كنی!»
دریبل خوردن مجری بی‌بی‌سی
وسط این دعواها خبر رسید فیلم جدید هاتف علیمردانی به نام «كلمبوس» هم قرار است در ینگه دنیا روی پرده برود. حضرت هاتف برای اكران فیلم جدیدش در ایالات متحده به سر می‌برد. همین هم شد كه بی‌بی‌سی فارسی رفت سراغش غافل از این‌كه سركنگبین انگلیسی‌شان صفرا خواهد فزود بدجور! علیمردانی برخلاف سینماگرانی كه نامه بالا را منتشر كردند ترجیح داد حرفش را خیلی رك و راست و صریح و پوست‌كنده بزند فارغ از ملاحظات خیر گرین كارتی و ویزایی و اقامتی و این چیزها. هاتف آنقدر رو بازی كرد كه مجری بی‌بی‌سی اول قضیه تصور می‌كرد او دارد به مسؤولان ایرانی بدوبیراه می‌گوید و فحش و فضیحت‌هایش این طرف را نشانه گرفته: «در راس این حكومت دروغگوترین آدم‌ها قرار گرفته.» حالا بگذریم بعد از اندك زمانی دو زاری‌اش افتاد كه توپ و تشرهای علیمردانی مسؤولان آمریكایی را نشانه رفته: «این صحبت‌ها كه تحریم‌های آمریكا، معیشت مردم را هدف قرار نداده، دروغ محض است... این روزها خواهد گذشت و ایران هم این روزها را پشت سر خواهد گذاشت اما ننگ آن بر دامن كسانی باقی خواهد ماند كه از سال 32 تا الان این بلاها را بر سر ملت ایران آوردند... امروز معیشت مردم سرزمین تحت تاثیر تصمیم رئیس‌جمهوری قرار گرفته كه اشتباهاتی را انجام می‌دهد كه در گذشته، بارها و بارها تكرار شده است.»
یاد بگیریم
هاتف اینها را با شور و حرارت می‌گفت. اشتباهاتی كه سال‌هاست آمریكایی‌ها دارند آن را تكرار می‌كنند. این حرف‌ها شباهت زیادی با دیالوگ‌های اولدمن داشت وقتی كه خطاب به یكی از هموطنانش كه خواهان گفت‌وگو با هیتلر بود با حرارت می‌گفت: «باید به چند دیكتاتور امتیاز بدهیم تا امثال تو كار یاد بگیرند!»
«رهبر ایران و قاسم سلیمانی در حال ضربه‌زدن به منافع ایران هستند... باید این تصمیم گرفته شود كه بهتر است مردم ایران غذا بخورند یا این‌كه ثروت‌شان را در اختیار قاسم سلیمانی قرار دهند تا عامل مرگ و ویرانی شود.» اینها بخش‌هایی از مصاحبه 533 ثانیه‌ای بی‌بی‌سی فارسی با مایك پمپئو، وزیر امور خارجه 55 ساله ایالات متحده است كه با اضافه وزن و كراوت زردرنگ خود جلوی دوربین نشسته. فارغ‌التحصیل سال‌های دور دانشكده نظامی ارتش آمریكا و رئیس سال‌های نزدیك آژانس جاسوسی ایالات متحده به همراه دیگر رفقایش در كاخ سفید، دستش را گذاشته روی درجه تحریم‌ها و مدام آن را بیشتر می‌كند، نه برای آن‌كه ایران درباره مسائل هسته‌ای خودش كوتاه بیاید، مساله این روزهایشان چند قدم جلوتر از مسائل هسته‌ای چند سال قبل است: «سلیمانی باید دست از ماجراجویی‌هایش بردارد!» بین خودمان باشد، اما انگار افسر سابق زرهی نیروی زمینی ارتش آمریكا از ژنرال سلیمانی دل پُری دارد! از نگاه او قاسم سلیمانی یك ماجراجوست؛ چرا؟ خدمت‌تان عرض می‌كنیم. سلیمانی به تعبیر آمریكایی‌ها دوره افتاده توی خاورمیانه؛ چرا دوره افتاده؟! برای آن‌كه خط نبرد را از پشت مرزهای كشور، كیلومترها آن سوتر ببرد و بیخ گوش تكفیری‌ها و داعشی‌ها و دیگر دار و دسته‌های ریز و درشتی اردو بزند تا در منطقه ریشه ندوانند و رسوب‌شان توی ایران سرریز نشود كه یك‌وقت دوباره حمله به مردم بی‌دفاع در قلب پایتخت یا وسط اهواز تكرار نشود و خون عده‌ای بی‌گناه، بریزد روی آسفالت خیابان! حالا این كار به تیریج قبای آمریكایی‌ها برخورده. حضرات كه با پمپاژ بی‌امان دلارهای نفتی سعودی و در كف میدان، حریف سلیمانی و همكارانش نشده‌اند، حالا ایران را بسته‌اند به تحریم و فتیله فشار را بالا برده‌اند و از آن طرف هم دائم سر چوب می‌كنند كه هدف ما حكومت ایران است نه مردم ایران. حالا این سوال كه این وسط قاسم سلیمانی كدام طرف است و مردم ایران كدام طرف هستند و پمپئو كدام طرف، سوال غامضی است كه جناب پمپئو احتمالا جوابی برایش نداشته باشد!
حاجی! نماز صبح بیدارمان كن!
این وسط هر قدر ملت با چرچیل‌بازی گردی اولدمن در تاریك‌ترین ساعات حال كرده‌اند، اما آن طرف قضیه تعدادی از سینماگران و هنرمندان ایرانی هم ترجیح دادند یك متن كلی بنویسند و اسمی از ترامپ نیاورند و با حفظ بی‌طرفی كامل تبرئه از سیاست و سیاستمدارانِ دو طرف، بگویند كه ما اصولا فرهنگی هستیم و تن به سیاست نداده‌ایم و سیاستمداران می‌آیند و می‌روند و این وسط مردم هستند كه از این تحریم‌ها ضربه می‌خورند: «خام‌اندیشانه است بپنداریم كه نتیجه اعمال این تحریم‌ها دستیابی به حقوق شهروندی و حقوق بشر، بهره‌مندی از مواهب آزادی و بهبود شرایط زندگی برای ملت ایران است. ملت ایران، تنها تاوان این تحریم‌ها را خواهد داد. سیاست‌گذاران دیر یا زود می‌روند، اما فجایع حاصل از عملكرد غلط آنها جهانی را می‌سازد كه ما و شما و فرزندان‌مان در طول تاریخ پیش رو، دست به گریبانِ كابوسِ آن خواهیم بود.» این را از ما نشنیده بگیرید، ولی تابناك خبر داد كه بعضی از هنرمندان از امضای همین اعتراض نیم‌بند هم خودداری كرده‌اند كه یك‌وقت یاور گرین‌كارت و اقامت‌شان استاد نشود!
واقعیتش را بخواهید این نامه ما را یاد نامه‌ای انداخت كه همین چند وقت قبل آیت‌ا... محقق داماد، رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم به پاپ فرانسیس، رهبر كاتولیك‌های جهان نوشته و از جناب پاپ درخواست كرده بود كه ترامپ را نصیحت كند كه به‌عنوان رئیس‌جمهور یك كشور بزرگ مسیحی، دست از دشمنی با ایرانی‌ها بردارد. می‌گویند پاپ بعد از خواندن نامه زنگ زده به ترامپ و او را نصیحت كرده و ترامپ هم بعد از شنیدن نصایح پاپ از او خواسته كه برای نماز صبح، بیدارش كند! این را هم درگوشی می‌گوییم و بین خودمان بماند؛ جناب گری اولدمن که در همین فیلم در نقش چرچیل ظاهر شده در بخشی از فیلم و در پاسخ به یكی از سیاستمداران انگلیسی كه خواهان مذاكره با هیتلر است جواب باحالی می‌دهد: «وقتی سرت تو دهن بَبره نمی‌تونی باهاش منطقی صحبت كنی!»
دریبل خوردن مجری بی‌بی‌سی
وسط این دعواها خبر رسید فیلم جدید هاتف علیمردانی به نام «كلمبوس» هم قرار است در ینگه دنیا روی پرده برود. حضرت هاتف برای اكران فیلم جدیدش در ایالات متحده به سر می‌برد. همین هم شد كه بی‌بی‌سی فارسی رفت سراغش غافل از این‌كه سركنگبین انگلیسی‌شان صفرا خواهد فزود بدجور! علیمردانی برخلاف سینماگرانی كه نامه بالا را منتشر كردند ترجیح داد حرفش را خیلی رك و راست و صریح و پوست‌كنده بزند فارغ از ملاحظات خیر گرین كارتی و ویزایی و اقامتی و این چیزها. هاتف آنقدر رو بازی كرد كه مجری بی‌بی‌سی اول قضیه تصور می‌كرد او دارد به مسؤولان ایرانی بدوبیراه می‌گوید و فحش و فضیحت‌هایش این طرف را نشانه گرفته: «در راس این حكومت دروغگوترین آدم‌ها قرار گرفته.» حالا بگذریم بعد از اندك زمانی دو زاری‌اش افتاد كه توپ و تشرهای علیمردانی مسؤولان آمریكایی را نشانه رفته: «این صحبت‌ها كه تحریم‌های آمریكا، معیشت مردم را هدف قرار نداده، دروغ محض است... این روزها خواهد گذشت و ایران هم این روزها را پشت سر خواهد گذاشت اما ننگ آن بر دامن كسانی باقی خواهد ماند كه از سال 32 تا الان این بلاها را بر سر ملت ایران آوردند... امروز معیشت مردم سرزمین تحت تاثیر تصمیم رئیس‌جمهوری قرار گرفته كه اشتباهاتی را انجام می‌دهد كه در گذشته، بارها و بارها تكرار شده است.»
یاد بگیریم
هاتف اینها را با شور و حرارت می‌گفت. اشتباهاتی كه سال‌هاست آمریكایی‌ها دارند آن را تكرار می‌كنند. این حرف‌ها شباهت زیادی با دیالوگ‌های اولدمن داشت وقتی كه خطاب به یكی از هموطنانش كه خواهان گفت‌وگو با هیتلر بود با حرارت می‌گفت: «باید به چند دیكتاتور امتیاز بدهیم تا امثال تو كار یاد بگیرند!»
