شبكه 3  «كتونی زرنگی» می‌پوشد

سریال تازه شبكه 3 به كارگردانی علی ملاقلی‌پور از 12 بهمن روانه آنتن می‌شود

شبكه 3 «كتونی زرنگی» می‌پوشد

«آقام همیشه می‌گه زرنگ ته چاهه... ولی نمی‌دونه اگه من ته چاهم باشم، كفترِ چاهی‌ام، بالاخره می‌پرم!» این خلاصه تازه‌ترین سریال شبكه سه سیماست كه بعد از ایام فاطمیه از 12 بهمن پخش آن شروع می‌شود. این سریال كمدی با نام «كتونی زرنگی» را علی ملاقلی‌پور، كارگاردانی و محمدرضا شفاه، تهیه می‌‍‌كند. محسن ملكی و حسین حقیقی هم فیلمنامه سریال كتونی زرنگی را نوشتند. ملاقلی‌پور تاكنون فیلم‌ سینمایی قندون جهیزیه را نوشته و كارگردانی كرده كه بارها روی آنتن سیما رفته، همچنین مستند راه طی شده را ساخته و در چند فیلم‌ سینمایی بازی كرده است. شفاه هم تجربه تهیه‌كنندگی در سینما را دارد و فیلم‌های بیست و یك روز بعد، دیدن این فیلم جرم است و تیفوسی از آثار اوست. گروه کتونی زرنگی به تازگی آخرین روز تصویربرداری در قشم را به پایان رساندند و ادامه تصویربرداری در تهران صورت می‌گیرد. تدوین و صداگذاری هم به صورت همزمان در حال انجام است. در گفت‌وگو با تهیه‌كننده و دیگر عوامل این سریال، از جزئیات آن پرسیدیم.

تلویزیونی اما با سلیقه سینمایی
محمدرضا شفاه، تهیه‌كننده این سریال پیش از این در سینما فیلم تهیه می‌كرد و به گفته خودش تا كنون تجربه تولید اثر كمدی، آن هم برای تلویزیون را نداشته است. او درباره شكل‌گیری ایده «كتونی زرنگی» و آغاز تولید آن می‌گوید: تقریبا یك سال و نیم نگارش متن این سریال به طول انجامید. ایده اولیه‌اش حول محور دشواری كار تولید در كشور بود. در قالب طنز مشكلات یك كارگاه كوچك را نشان می‌داد. در بازنویسی‌های بعدی مضامین و قصه‌های جنبی دیگری به آن اضافه كردیم كه با تصویب در شبكه سه وارد مرحله اجرا شد. از اردیبهشت امسال پیش تولید را شروع كردیم و تابستان هم وارد فاز تولید شدیم.
آنچنان كه در تیزرهای سریال مشخص است با یك كمدی پرجنب و جوش طرف هستیم كه باید دید در اجرا چقدر موفق از آب درآمده است. شفاه درباره ویژگی «كتونی زرنگی» و تفاوت آن با آثار مشابهش بیان می‌كند: این مدلی از طنز است كه كمتر در تلویزیون كار شده و خیلی پرانرژی، سرزنده و پرتحرك است. ویژگی دوم آن هم این است كه آقای ملاقلی‌پور با سلیقه سینمایی‌اش این سریال را كارگردانی كرده و نوع كار فنی و دكوپاژ سریال تمیزتر از برخی آثار است كه در تلویزیون ساخته می‌شود.




زرنگ ته چاهه
شفاه درباره قصه توضیح می‌دهد: سریال درباره یك خانواده است كه در خانه‌شان یك كارگاه كوچك تولیدی دارند و سعی می‌كنند مشكلاتی كه برای این كارگاه پیش می‌آید را حل كنند. قصه در شهر كوچكی حاشیه تهران می‌گذرد اما نام آن در سریال بیان نمی‌شود. بیشتر بخش‌های سریال در تهران و اطراف آن تصویربرداری شده است و بخشی از آن هم در قشم می‌گذرد.  ملاقلی‌پور هم پیشتر قصه كتونی زرنگی را برای جام‌جم این‌گونه تعریف كرده بود: قصه كتونی زرنگی، شیرین و با نمك است. در این سریال تفاوت و تقابل دو نسل را نشان می‌دهیم و داستان در یك كارگاه مرباپزی اتفاق می‌افتد كه دارد تعطیل می‌شود و متعلق به شخصی به اسم مسعود كیانی است.



چرا ملاقلی‌پور؟
ملاقلی‌پور كارگردانی است كه تجربه كار برای تلویزیون را ندارد. از شفاه در مورد دلیل انتخاب این كارگردان برای ساخت سریال پرسیدیم كه او توضیح می‌دهد: علی ملاقلی‌پور تجربه كمدی موفقی در سینما داشت و استقبال خوبی از آن شد. توانایی او در كار طنز برای ما اثبات شده بود. با مطرح شدن ساخت این سریال دوست داشتم با آقای ملاقلی‌پور مذاكره كنم و او هم بعد از خواندن قصه، كارگردانی مجموعه را پذیرفت و در بخش نگارش هم كمك كرد. در واقع نگارش نهایی با كمك خودشان انجام شد.



یك زوج كمدی
عیلرضا جعفری، بازیگری است كه از كودكی‌اش تا كنون او را در فیلم‌ها و سریال‌هایی مثل مهمان مامان و متهم گریخت دیده‌ایم. جعفری در كتونی زرنگی نقش محسن را بازی می‌كند كه در كنار ساسانی (ایفاگر نقش دایی) از بازیگران محوری سریال هستند و یك زوج كمدی را تشكیل می‌دهند. شفاه درباره نقش محسن و دایی می‌گوید: این‌ها یك زوج كمدی هستند. علیرضا جعفری را بسیاری می‌شناسند و مصطفی ساسانی هم در سینما بوده اما تا كنون به این شكل از این دو بازیگر استفاه نشده است. بار اصلی قصه روی دوش این دو نفر است و به همین دلیل می‌توان گفت زوج آنها با این سریال معرفی می‌شود.



«كتونی زرنگی»‌پوش‌ها
به‌گفته تهیه‌كننده سریال، كتونی زرنگی یك بازیگر نقش اصلی ندارد و قصه مجموعه‌ای از آدم‌ها را روایت می‌كند. هدایت هاشمی، افسانه چهره‌آزاد، برزو ارجمند، علیرضا جعفری، ملیكا شریفی‌نیا، علی سلیمانی، محمود جعفری، مصطفی ساسانی، سحر ولدبیگی، جواد پورزند و شاپور كلهر از بازیگران اصلی مجموعه و رادمهر رزمجوی و عماد شعبانی هم بازیگران خردسال كتونی زرنگی هستند.



بی‌خیال و سرخوش
مصطفی ساسانی بیش از سینما و تلویزیون، سابقه تئاتری دارد اما احتمالا غالب مخاطبان این بازیگر را با نقش متفاوت ایرج برادر عطا در فیلم قندون جهیزیه به خاطر می‌آورند. از قضا نام او در این سریال هم ایرج است. این بازیگر درباره نقش دایی ایرج به ما می‌گوید: قبلا با آقای ملاقلی‌پور كارگردان فیلم قندون جهیزیه كار كرده بودم و به‌واسطه ایشان برای این نقش انتخاب شدم. یكی دو ماه طول كشید تا مطمئن شدند این نقش را من بازی كنم. تمرین می‌كردیم تا ببینیم مناسب این نقش هستم یا نه. با چند بازیگر و به شكل‌های مختلف اتود می‌زدند تا از این‌كه من این نقش را بازی كنم، اطمینان حاصل كردند. ساسانی درباره ویژگی‌های شخصیت ایرج بیان می‌كند: مهم‌ترین ویژگی این شخصیت، بی‌خیالی اوست. ایرج نگاه سرخوشانه‌ای به جهان دارد. دنیا را به مسخره گرفته است و حتی در تراژیك‌ترین و سخت‌ترین لحظات زندگی‌اش هم خیلی جهان را جدی نمی‌گیرد. تركیب بلاهت، حماقت و یك خرده زرنگی در شخصیت او وجود دارد. با این تعریف به نظر می‌رسد شخصیت كه كتونی زرنگی به پا دارد و نام سریال برگرفته از اوست، همین ایرج باشد. ساسانی در این‌باره می‌گوید: قدیم آدم‌های خلافكار كتونی زرنگی می‌پوشیدند چون همیشه در حال فرار و رفتن از این نقطه به آن نقطه بودند. شخصیتی كه من و آقای جعفری بازی می‌كنیم هم مدام در حال خرابكاری در موقعیت‌های مختلف و فرار كردن با همین كتونی زرنگی هستند.
این بازیگر همكاری با ملاقلی‌پور را سخت و شیرین توصیف می‌كند و می‌گوید: كار با ایشان بسیار سخت، طاقت‌فرسا اما شیرین است. فكر می‌كنم فقط در قبر بازی نكردیم. تمام لوكیشن‌هایی كه در 20 سال اخیر یك بازیگر می‌تواند بازی كند، ما در این سریال داشتیم. در گاوداری، هلدینگ، زیر ماشین، 30 كیلومتر وسط دریا، زیر لنج، هواپیما و... بودیم، یكسری از آنها هم هنوز مانده است. دكوپاژهایی كه آقای ملاقلی‌پور می‌دهد برای بازیگران بسیار مشكل است اما چون سال‌هاست با یكدیگر كار می‌كنیم به یك زبان مشترك رسیدیم، حرف هم را خوب می‌فهمیم. ممكن است بازیگری كه به‌تازگی با ایشان كار می‌كند گارد داشته باشد ولی آنها هم بعد از مدتی متوجه می‌شوند و به لذت‌بخش بودن كار با این كارگردان پی می‌برند.
ساسانی درباره جذابیت‌های این سریال و پیش‌بینی‌اش برای ارتباط مخاطب با كتونی زرنگی بیان می‌كند: به نظرم اگر شرایط خوب پیش برود این سریال یكی از بهترین كمدی‌های سال‌های اخیر تلویزیون می‌شود و فكر می‌كنم حتی به كمدی‌های 30 - 20 سال اخیر سینمای ایران هم طعنه می‌زند. دكوپاژهای سریال كاملا سینمایی است و اصلا شكل تلویزیونی ندارد.