وقایع مختلفی در زندگی انسان‌ها رخ می‌دهد كه می‌تواند اثربخش یا مضر باشد . به دنبال این اتفاقات، افراد واكنش‌های مختلفی از خودشان نشان می‌دهند كه یكی از این نوع واكنش‌ها «نگرانی» و تجربه هیجان «ترس» است.
یكی از هیجاناتی كه افراد به صورت طبیعی تجربه می‌كنند «ترس» است. این هیجان حالتی ناخوشایند است كه زمانی بروز می‌كند كه خطری درونی یا بیرونی فرد را تهدید می‌كند. این حالت با علائم مختلف جسمی و روانی همراه است مانند تپش قلب، تنگی نفس، احساس گرگرفتگی، سرخ شدن صورت، تعریق زیاد، تغییر در تنفس و ....
هیجان ترس به دنبال اتفاقات ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی زودتر بروز می‌كند. اما گاهی فرد به طور مداوم نگران است و این نگرانی باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره فرد می‌شود.
نگران بودن می‌تواند در سطوح مختلف رخ بدهد و عامل مفیدی باشد برای این كه فرد با مشكلات و تهدیدهای زندگی روبه رو شود و انگیزه‌ای باشد كه فرد تلاش خود را افزایش دهد یا تغییراتی در زندگی خود ایجاد كند (مانند ترك سیگار به دلیل نگرانی برای سلامت جسمی) یا (اقدام به كاهش وزن برای افزایش سلامت).
بنابراین چنانچه نگرانی‌ها مسیر سازنده را در پیش بگیرند عامل پیشرفت و تحرك محسوب می‌شوند؛ اما مشكل از جایی شروع می‌شود كه نگرانی افراد حالت بیمارگونه، وسواسی و تكرار شونده به خود می‌گیرد و نه تنها اقدام سازنده‌ای را به دنبال ندارد بلكه باعث می‌شود فرد امور عادی خود را نیز انجام ندهد.
یكی از این نگرانی‌ها ترس از بیمارشدن و نگرانی‌های شدید ناشی از اخبار مربوط به حوزه بیماری‌های واگیر دار و بیماری‌های لاعلاج است.
زمانی كه بیماری‌های واگیردار شیوع پیدا می‌كند انتظار می‌رود افراد میزان آگاهی خود را افزایش دهند و راه‌های مقابله با انتشار بیماری و راهكارهای مفید درمانی را مطالعه و آنها را اجرایی كنند. 
اما افرادی كه دچار وسواس هستند یا ترس‌ها و فوبیاهای مرضی دارند، از لحاظ روانی صدمه می‌بینند و نگرانی‌های آنها محدودكننده می‌شود و حتی ممكن است در قبال اتفاقات ساده واكنش‌های شدید از خود نشان دهند و دلیل آنها نیز ترس شدید از بیمارشدن است كه لازم است درمان‌های روانشناختی در مورد آنها صورت گیرد.