خانه ما توی یك روستا، حوالی بریستول انگلستان بود. ما از آن خانواده‌هایی داشتیم كه پدر و مادر هر دو مشغول كارند. البته نه این‌كه غر بزنم از نبودنشان بالای سرم؛ چون ما هم وضع مالی خوبی داشتیم و هم از لحاظ عاطفی آنها خیلی حواسشان به من بود. از همان كودكی خوره كتاب بودم. یعنی توی هر جشن تولد؛ چشم می‌دوختم ببینم كی عقلش كار كرده و برای من كتاب هدیه گرفته. آخ كه نمی‌دانید چه كیفی می‌كردم از خواندن و نوشتن. یاد یكی از كتاب‌هایی افتادم كه حسابی توی آن دوران حال و هوایم را عوض كرد: «اسب سفید كوچولو» نوشته الیزابت كوج. اگر هنوز كودك درونتان زنده است بروید بخوانید!