آنچه نامش را نفوذ یا شاید به عبارت دقیق‌تر، عدم تلسط بر محتوا و بیان محتواهای نامتناسب با اهداف و ارزش‌های حاكم بر سازمان صداوسیما می‌گذاریم، دلایلی دارد. یكی از دلایل مهم این اتفاق را وادادگی در مواجهه با افراد شاخص می‌دانم. پدیده‌ای كه متاسفانه در بخش‌هایی از نهادهای فرهنگی - رسانه‌ای مشاهده می‌شود، برجسته شدن زیاد اسم‌ها و افراد برای برخی مدیران است. گاهی این نگاه در بعضی مدیران به وجود می‌آید كه باید به هر شكل و قیمتی شده با یك فرد تعامل خودشان را ادامه دهند. این میزان از اصرار برای كار كردن با یك فرد یا مجموعه منجر به این می‌شود كه آن مدیر یكی یكی از سنگرهای محتوایی عقب‌نشینی می‌كند و آن فرد مسلط و شناخته شده می‌تواند محتوای خود را به دلیل شهرتی كه دارد بر سازمان صداوسیما تحمیل كند. لازمه جلوگیری از این اتفاق، تجدیدنظر در نحوه مدیریت است. درست است كه باید در این رسانه از چهره‌ها استفاده شود، ولی نباید به هر قیمتی باشد. این كار كردن هیچ وقت نباید به معنی این باشد كه ستاره‌ها محتوای خود را به‌طور كامل بر سازمان صداوسیما تحمیل كنند. یكی از عمده‌ترین دلایل تحقق اتفاقاتی شبیه قسمت آخر سریال پایتخت، این است آنجا كه چهره معروف باید در طراحی محتوا مدیریت می‌شده، به دلایل مختلف كه همه آنها را می‌توان ذیل عنوان عدم تسلط محتوایی مدیر مربوط بر آن فرد شناخته‌شده خلاصه كرد، مدیریت نشده است.