گفت‌وگو با حجت‌الاسلام سید كمال محمدی‌صفت كه وقتش را به آموزش به كودكان مناطق محروم كهگیلویه و بویراحمد اختصاص داده است
این روحانی خاص
در 230 كیلومتری یاسوج، در امتداد رشته‌كوه‌های زاگرس، مدت‌هاست روزهای هفته برای بچه‌های روستاهای شهرستان بهمئی، رنگ و بوی دیگری دارد؛ بچه‌های بوربادی، رود تلخ، سرآسیاب، دوپرنظری، سردخونی، تنگ ابدال، دیشموكی، نرمون و...از كوچك‌ترهای پنج شش ساله گرفته تا بزرگ‌ترهای چهارده پانزده ساله، از طلوع آفتاب لحظه‌شماری می‌كنند تا حجت‌الاسلام سیدكمال محمدی‌صفت، روحانی جهادگر كهگیلویه و بویراحمدی از راه برسد و آنها را ببرد به دنیای پررمز و راز كتاب‌ها و قصه‌ها، دنیای پر از نشاط بازی‌ها و سرگرمی‌ها و یادشان بیاورد كه روزهای كودكی‌شان گره خورده به خنده و شادی. انگیزه‌ای كه باعث شده، این روحانی دهه هفتادی، از صعب‌العبورترین مسیرها و سخت‌ترین جاده‌ها بگذرد و سر وقت خودش را به قرار همیشگی اش با بچه‌هایی كه منتظرش هستند برساند؛ روحانی جوانی كه می‌گوید آمده تا مثل خیلی‌های دیگر نباشد و همین انگیزه باعث شده قسمت زیادی از وقتش را به همراهی با بچه‌ها اختصاص بدهد؛ به نسلی كه می‌گوید آینده‌ساز این كشور هستند و باید برایشان خیلی بیشتر از اینها وقت گذاشت.
به زبان بچه‌ها
همراه با بچه‌ها
حجت‌الاسلام سیدكمال محمدی‌صفت را با این‌كه خیلی‌ها با عنوان روحانی خاص می‌شناسند، اما برای بچه‌های روستاهای محروم شهرستان بهمئی، همان حاج‌آقایی است كه دوست دارند هر هفته به روستایشان بیاید؛ همان روحانی جوانی كه با بچه‌ها به زبان خودشان صحبت می‌كند و معتقد است در روستاهای كشورمان، هزاران هزار استعداد نهفته وجود دارد؛ استعدادهایی كه فرصتی برای كشف‌شدن ندارند و فقط كافی است یك‌نفر پا پیش بگذارد و همراهشان شود تا آنها خودی نشان بدهند. روحانی جوانی كه خودش اهل شهرستان بهمئی است و بیش از هر كس دیگری با كمبودها و نیازهای این منطقه و روستاهایش آشناست و همین آشنایی باعث شده فعالیتش را در این منطقه متمركز كند. او به ما می‌گوید: استان كهگیلویه و بویراحمد جزو استان‌های محروم كشورمان است و با این حال در خود این استان ما روستاهایی داریم كه واقعا شرایط سخت‌تری دارند؛ روستاهایی كه هنوز جاده ندارند، دسترسی به اینترنت ندارند، از كمبود فضای آموزشی رنج می‌برند و از امكانات اولیه زندگی محرومند، علاوه بر همه این مشكلات از فقر مالی و اقتصادی هم رنج می‌برند.
از غذای جسم تا غذای روح
این محرومیت اولین چیزی بود كه به چشم حجت‌الاسلام محمدی‌صفت آمد و نتیجه‌اش نشست‌هایی بود كه او با دوستانش داشت؛ دوستانی كه همگی درس خوانده و دانشگاه دیده بودند و می‌خواستند برای رفع این محرومیت كاری انجام بدهند: در بحث‌هایی كه داشتیم این موضوع مطرح شد كه ما هم مثل خیلی از گروه‌های جهادی و خیرین دیگر با پخش مواد غذایی به رفع محرومیت كمك كنیم، اما رفته رفته كه جلو رفتیم، نیاز دیگری در منطقه دیدیم، نیاز به آموزش و بحث مسائل فرهنگی. همین موضوع باعث شد بعد از مدتی فعالیت، كمك‌های نقدی و مالی را به 10درصد برسانیم و بیشتر توان مان را در جهت آموزش كودكان روستا به كار ببریم.
نتیجه این تصمیم، حالا برگزاری كلاس‌های مختلف آموزشی از نقاشی و كتابخوانی گرفته تا قصه‌نویسی و زبان انگلیسی و.... در بیش از 200روستای محروم این منطقه است؛ حركتی كه هدفش به گفته این روحانی خاص، تنها و تنها شكوفا‌كردن خلاقیت بچه‌ها بوده و رشد فكری آنها: الان كه خوشبختانه مدتی از اجرای این طرح و حضور ما در این روستاها گذشته، وقتی پیشرفت بچه‌ها را در كلاس‌های آموزشی مختلف می‌بینیم، واقعا به آینده مردمان این منطقه و این نسل، امیدوارتر می‌شویم.
ماهیگیری یادشان می‌دهیم
حجت‌الاسلام محمدی در توضیح بیشتر به جام‌جم می‌گوید: مصداق همان ضرب‌المثل قدیمی كه می‌گوید به جای ماهی دادن، ماهیگیری یاد بدهید، ما هم تلاش‌مان بر این بوده كه به بچه‌ها آموزش‌هایی بدهیم كه آنها را برای آینده توانمند كند. برای مثال اگر بعد از دوسال آموزش مستمر نقاشی از بین صد دانش‌آموز این روستاها، ده نفر هم نقاشی را به صورت حرفه‌ای یاد بگیرند و علاقه‌مند باشند كه در آینده هم دنبال كنند، ما به هدفمان رسیده‌ایم.
هدفی كه این كه روحانی جوان از آن صحبت می‌كند، به گفته او نیازی است كه خیلی وقت‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد: همیشه برای من سوال بوده كه چرا خیرین، نیروهای داوطلب و جهادی، كمتر به بحث‌های آموزشی در مناطق محروم توجه می‌كنند؛ آن هم درحالی‌كه بچه‌های این مناطق تشنه آموزش هستند و اتفاقا به امكانات آموزشی هم دسترسی ندارند، البته شاید یكی از دلایل این اتفاق، نیاز به حضور مستمر در این مناطق و برقراری ارتباط باشد كه برای همه میسر نیست، اما همین موضوع انگیزه‌ای شد كه ما در این مسیر قدم برداریم.
مردم برای مردم
او البته در این مسیر تنها نبوده و با اطلاع‌رسانی‌هایش در صفحه اینستاگرامی كه ساخته، افراد نیكوكار زیادی را از شهرهای مختلف پای كار آورده؛ افرادی كه به او اعتماد كرده و در این مسیر همراهش شده اند: در فضای مجازی من هشتگ مردم برای مردم را خیلی دوست دارم؛ مردمی كه فراتر از هرچیزی، فقط به خاطر انسانیت به همدیگر كمك می‌كنند و برای یاری رساندن حد و مرزی نمی‌گذارند و هركاری كه از دستشان برمی‌آید انجام می‌دهند. این دقیقا همان چیزی است كه من برای انجام خیر به آن اعتقاد دارم، این‌كه هركسی در حد توانش قدم جلو بگذارد، اگر كسی می‌تواند كمك نقدی كند، دریغ نكند یا اگر مهارتی دارد، حرفه‌ای بلد است، بیاید آن را آموزش بدهد، بالاخره راه برای كار خیر زیاد است فقط باید مسیر درست را پیدا كنیم.
مردم را بخندانیم
حجت‌الاسلام محمدی‌صفت، به عنوان یك روحانی دهه هفتادی شاید شبیه خیلی از هم‌لباسی‌هایش عمل نكند؛ تفاوتی كه درباره‌اش می‌گوید: خداوند متعال در آیه 43 سوره نجم می‌فرماید: وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَی، یعنی و هم اوست كه (بندگان را) شاد و خندان سازد و غمین و گریان گرداند.
من دیدم ما طلبه‌ها گریاندن را خیلی خوب بلدیم، اما شاید نسبت به خنداندن كم‌لطفی كرده باشیم و این هنری است كه ما باید در آن پررنگ‌تر شویم، به همین دلیل با خودم گفتم حالاكه من در لباس روحانیت هستم، مفاهیم دینی را از این طریق به مردم یاد بدهم، یعنی از راه خنده و نشاط با مردم به‌خصوص نسل جوان‌تر و كوچك‌تر ارتباط برقرار كنم.
این تصمیم و این انتخاب وقتی به مرحله عمل رسیده، حجت‌الاسلام محمدی‌صفت را در پیش رفتن در این مسیر مصمم‌تر كرده است: دید جامعه نسبت به ما روحانی‌ها و طلبه‌ها این بود قشری هستیم كه صرفا با سخنرانی و منبر و روضه آشنایی داریم اما من به نوبه خودم سعی كردم این دید را وسیع تر كنم و ببرم سمت بازی و نشاط و خنده و خوشبختانه با حضورم در روستاها، این تصمیم با استقبال زیادی روبه‌رو شد و به‌خصوص در نسل نوجوان و كودك جواب داد.
آموزش‌های كرونایی در روستاها
این روزها كه بحث شیوع ویروس كرونا نه فقط در صدر اخبار كشورمان كه در صدر خبرهای دنیا قرار دارد، آموزش‌های لازم برای مقابله با این ویروس، مورد توجه این روحانی جوان هم قرار گرفته است؛ موضوعی كه درباره‌اش می‌گوید: خوشبختانه با این‌كه شیوع كرونا در استان ما آمار بالایی ندارد اما این ضرورت احساس شد كه برای پیشگیری از ابتلا به آن اقداماتی انجام بدهیم، از ضدعفونی كردن معابر گرفته تا تهیه ماسك و اقلام بهداشتی در روستاهای محروم و كم‌برخوردار منطقه. اما در این مسیر هم، كما فی‌السابق سعی كردیم در بحث آموزشی هم فعال باشیم و با اطلاع‌رسانی وآگاه‌سازی از ابتلای خانواده‌ها به بیماری پیشگیری كنیم. به‌ویژه با جلب توجه كودكان و نوجوانان كه هدف اصلی برنامه‌های آموزشی ما بوده و هستند.
همراه با بچه‌ها
حجت‌الاسلام سیدكمال محمدی‌صفت را با این‌كه خیلی‌ها با عنوان روحانی خاص می‌شناسند، اما برای بچه‌های روستاهای محروم شهرستان بهمئی، همان حاج‌آقایی است كه دوست دارند هر هفته به روستایشان بیاید؛ همان روحانی جوانی كه با بچه‌ها به زبان خودشان صحبت می‌كند و معتقد است در روستاهای كشورمان، هزاران هزار استعداد نهفته وجود دارد؛ استعدادهایی كه فرصتی برای كشف‌شدن ندارند و فقط كافی است یك‌نفر پا پیش بگذارد و همراهشان شود تا آنها خودی نشان بدهند. روحانی جوانی كه خودش اهل شهرستان بهمئی است و بیش از هر كس دیگری با كمبودها و نیازهای این منطقه و روستاهایش آشناست و همین آشنایی باعث شده فعالیتش را در این منطقه متمركز كند. او به ما می‌گوید: استان كهگیلویه و بویراحمد جزو استان‌های محروم كشورمان است و با این حال در خود این استان ما روستاهایی داریم كه واقعا شرایط سخت‌تری دارند؛ روستاهایی كه هنوز جاده ندارند، دسترسی به اینترنت ندارند، از كمبود فضای آموزشی رنج می‌برند و از امكانات اولیه زندگی محرومند، علاوه بر همه این مشكلات از فقر مالی و اقتصادی هم رنج می‌برند.
از غذای جسم تا غذای روح
این محرومیت اولین چیزی بود كه به چشم حجت‌الاسلام محمدی‌صفت آمد و نتیجه‌اش نشست‌هایی بود كه او با دوستانش داشت؛ دوستانی كه همگی درس خوانده و دانشگاه دیده بودند و می‌خواستند برای رفع این محرومیت كاری انجام بدهند: در بحث‌هایی كه داشتیم این موضوع مطرح شد كه ما هم مثل خیلی از گروه‌های جهادی و خیرین دیگر با پخش مواد غذایی به رفع محرومیت كمك كنیم، اما رفته رفته كه جلو رفتیم، نیاز دیگری در منطقه دیدیم، نیاز به آموزش و بحث مسائل فرهنگی. همین موضوع باعث شد بعد از مدتی فعالیت، كمك‌های نقدی و مالی را به 10درصد برسانیم و بیشتر توان مان را در جهت آموزش كودكان روستا به كار ببریم.
نتیجه این تصمیم، حالا برگزاری كلاس‌های مختلف آموزشی از نقاشی و كتابخوانی گرفته تا قصه‌نویسی و زبان انگلیسی و.... در بیش از 200روستای محروم این منطقه است؛ حركتی كه هدفش به گفته این روحانی خاص، تنها و تنها شكوفا‌كردن خلاقیت بچه‌ها بوده و رشد فكری آنها: الان كه خوشبختانه مدتی از اجرای این طرح و حضور ما در این روستاها گذشته، وقتی پیشرفت بچه‌ها را در كلاس‌های آموزشی مختلف می‌بینیم، واقعا به آینده مردمان این منطقه و این نسل، امیدوارتر می‌شویم.
ماهیگیری یادشان می‌دهیم
حجت‌الاسلام محمدی در توضیح بیشتر به جام‌جم می‌گوید: مصداق همان ضرب‌المثل قدیمی كه می‌گوید به جای ماهی دادن، ماهیگیری یاد بدهید، ما هم تلاش‌مان بر این بوده كه به بچه‌ها آموزش‌هایی بدهیم كه آنها را برای آینده توانمند كند. برای مثال اگر بعد از دوسال آموزش مستمر نقاشی از بین صد دانش‌آموز این روستاها، ده نفر هم نقاشی را به صورت حرفه‌ای یاد بگیرند و علاقه‌مند باشند كه در آینده هم دنبال كنند، ما به هدفمان رسیده‌ایم.
هدفی كه این كه روحانی جوان از آن صحبت می‌كند، به گفته او نیازی است كه خیلی وقت‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد: همیشه برای من سوال بوده كه چرا خیرین، نیروهای داوطلب و جهادی، كمتر به بحث‌های آموزشی در مناطق محروم توجه می‌كنند؛ آن هم درحالی‌كه بچه‌های این مناطق تشنه آموزش هستند و اتفاقا به امكانات آموزشی هم دسترسی ندارند، البته شاید یكی از دلایل این اتفاق، نیاز به حضور مستمر در این مناطق و برقراری ارتباط باشد كه برای همه میسر نیست، اما همین موضوع انگیزه‌ای شد كه ما در این مسیر قدم برداریم.
مردم برای مردم
او البته در این مسیر تنها نبوده و با اطلاع‌رسانی‌هایش در صفحه اینستاگرامی كه ساخته، افراد نیكوكار زیادی را از شهرهای مختلف پای كار آورده؛ افرادی كه به او اعتماد كرده و در این مسیر همراهش شده اند: در فضای مجازی من هشتگ مردم برای مردم را خیلی دوست دارم؛ مردمی كه فراتر از هرچیزی، فقط به خاطر انسانیت به همدیگر كمك می‌كنند و برای یاری رساندن حد و مرزی نمی‌گذارند و هركاری كه از دستشان برمی‌آید انجام می‌دهند. این دقیقا همان چیزی است كه من برای انجام خیر به آن اعتقاد دارم، این‌كه هركسی در حد توانش قدم جلو بگذارد، اگر كسی می‌تواند كمك نقدی كند، دریغ نكند یا اگر مهارتی دارد، حرفه‌ای بلد است، بیاید آن را آموزش بدهد، بالاخره راه برای كار خیر زیاد است فقط باید مسیر درست را پیدا كنیم.
مردم را بخندانیم
حجت‌الاسلام محمدی‌صفت، به عنوان یك روحانی دهه هفتادی شاید شبیه خیلی از هم‌لباسی‌هایش عمل نكند؛ تفاوتی كه درباره‌اش می‌گوید: خداوند متعال در آیه 43 سوره نجم می‌فرماید: وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَی، یعنی و هم اوست كه (بندگان را) شاد و خندان سازد و غمین و گریان گرداند.
من دیدم ما طلبه‌ها گریاندن را خیلی خوب بلدیم، اما شاید نسبت به خنداندن كم‌لطفی كرده باشیم و این هنری است كه ما باید در آن پررنگ‌تر شویم، به همین دلیل با خودم گفتم حالاكه من در لباس روحانیت هستم، مفاهیم دینی را از این طریق به مردم یاد بدهم، یعنی از راه خنده و نشاط با مردم به‌خصوص نسل جوان‌تر و كوچك‌تر ارتباط برقرار كنم.
این تصمیم و این انتخاب وقتی به مرحله عمل رسیده، حجت‌الاسلام محمدی‌صفت را در پیش رفتن در این مسیر مصمم‌تر كرده است: دید جامعه نسبت به ما روحانی‌ها و طلبه‌ها این بود قشری هستیم كه صرفا با سخنرانی و منبر و روضه آشنایی داریم اما من به نوبه خودم سعی كردم این دید را وسیع تر كنم و ببرم سمت بازی و نشاط و خنده و خوشبختانه با حضورم در روستاها، این تصمیم با استقبال زیادی روبه‌رو شد و به‌خصوص در نسل نوجوان و كودك جواب داد.
آموزش‌های كرونایی در روستاها
این روزها كه بحث شیوع ویروس كرونا نه فقط در صدر اخبار كشورمان كه در صدر خبرهای دنیا قرار دارد، آموزش‌های لازم برای مقابله با این ویروس، مورد توجه این روحانی جوان هم قرار گرفته است؛ موضوعی كه درباره‌اش می‌گوید: خوشبختانه با این‌كه شیوع كرونا در استان ما آمار بالایی ندارد اما این ضرورت احساس شد كه برای پیشگیری از ابتلا به آن اقداماتی انجام بدهیم، از ضدعفونی كردن معابر گرفته تا تهیه ماسك و اقلام بهداشتی در روستاهای محروم و كم‌برخوردار منطقه. اما در این مسیر هم، كما فی‌السابق سعی كردیم در بحث آموزشی هم فعال باشیم و با اطلاع‌رسانی وآگاه‌سازی از ابتلای خانواده‌ها به بیماری پیشگیری كنیم. به‌ویژه با جلب توجه كودكان و نوجوانان كه هدف اصلی برنامه‌های آموزشی ما بوده و هستند.
ضمیمه قاب کوچک
تیتر خبرها
