در گزارش تحقیق و تفحص مجلس ظاهرا روی شما هم تمرکز کرده‌اند. در این‌باره صحبتی دارید؟
بنده بارها به دادگاه رفته‌ام و درباره همه قراردادها و مسائل مالی توضیح داده‌ام. سر مساله زمین‌های شمال هم که می‌گفتند، خدا را شکر دادگاه به نفع بنده رای داد و مشخص شد اتهاماتی که زده می‌شد درست نبود. در ماجرای بدهی‌های استقلال هم مشخص شد اگر ما بدهی هم داشتیم، شوخی بوده. خودتان وضعیت الان را نگاه کنید. در گزارش تحقیق و تفحص مشخص شد ادعای بعضی از دوستان کذب بوده است. تنها 4 مورد به بنده مربوط می‌شود ولی بالای 40 مورد مربوط به مدیران دیگر است. بنابراین مشخص شد که در این سال‌ها یک عده حرف‌های نادرستی زده بودند که بنده آنها را به خدا واگذار می‌کنم.
این درست است که استقلال مدام پول می‌گیرد و بابت‌شان ضرر می‌دهد ؟دوره شما هم انگار از این چیزها بوده است.
دوره ما یکی از دوستان لطف کرد و به باشگاه پول قرض داد. خودتان می‌دانید که آن موقع بودجه ما چقدر کمتر از حالا بود. یک بخشی از بودجه را وزارت ورزش تامین می‌کرد که متاسفانه به تعهدات‌شان عمل نکردند. ما هم از دوستی پول قرض گرفتیم که ایشان یک ریال ضرر نمی‌خواهد و فقط می‌گوید پولم را بدهید. الان ولی پول قرض گرفته‌اند و برای هر روز باید 50 میلیون ضرر دیرکرد بدهند. بعد می‌گویند مدیریت فتح‌ا...زاده. خدا را شکر در این ماجراها خیلی چیزها
ثابت شد.
شما از جیب خود هزینه می‌کردید؟
بنده کلی چک دادم از دسته چک خودم. چرا؟ چون استقلال را دوست داشتم. هوادار توقع داشت فلان ستاره را نگه داریم یا فلان ستاره را بگیریم. بنده از دسته چک خودم دادم و الان هم مسدود شده و دیگر نمی‌توانم چک بگیرم. چندین و چند بار به خاطر استقلال حساب‌های من مسدود شده. بنده این کارها را با جان و دل کردم. هوادار توقع داشت. شما ببینید فتح‌ا...زاده با چقدر بودجه آن‌همه قهرمانی در استقلال آورد و بعد دوستان با چقدر بودجه حتی به فینال جام‌حذفی نرسیده‌اند و یک جام نگرفته‌اند! متاسفانه فقط به ما گیر می‌دهند. به دوستان خودشان که در راس باشگاه اینقدر هزینه کرده‌اند، کاری ندارند!
یادمان هست ماشین خودتان را به امیرحسین صادقی دادید.
بله، از این اتفاق‌ها که زیاد می‌افتاد. بازیکن می‌آمد و می‌گفت پول ندارم و تا پول نگیرم از اتاق بیرون نمی‌روم. می گفتم چه کنم؟ هر چیز دم دستم بود می‌دادم. از موبایلم بگیرید تا تلویزیون و ماشینم را. لکسوسم را به امیرحسین صادقی دادم. البته بعدا گفت سپر ماشین خورده. گفتم هر کارشناسی بگویی ماشین را می‌بریم. عمرا سپر خورده باشد. خودم شب ماشین نداشتم به خانه بروم. منصوریان هم آمد و گفت حاجی پول بده. گفتم ندارم. تلویزیون اتاقم را دید و گفت می‌خواهم برای خانه تلویزیون بخرم. گفتم چرا بخری؟ همین را ببر. تلویزیون را با هم بردیم داخل ماشینش. بنده می‌گفتم این چیزها برای من نیست. برای استقلال است و خدا را شکر می‌کنم که در دوران مدیریت ما اتفاقاتی افتاد که هوادار را خوشحال می‌کرد. الان هر روز یک اتفاق بد می‌افتد.
این پرونده‌های خارجی هم چقدر داستان شده.
بله، استقلال در چند پرونده محکوم شده و به زودی باید پول‌های زیادی پرداخت کند. می‌شد که این پرونده‌ها را بهتر مدیریت کرد که کار به اینجا نرسد. البته می‌دانید که بعضی دوستان پتانسیل آن را دارند این پرونده‌ها را هم گردن بنده بیندازند. مثلا بازیکنی بود که استقلال را محکوم کرد. دیدم گفته‌اند مربوط به دوران بنده بوده. هر چه فکر کردم دیدم دوران من او جذب نشده بود. بعد گفتم نکند روح من به باشگاه رفته و قرارداد بسته! سر ماجرای جی‌لوید ساموئل هم شلوغ کردند که استقلال کلی بدهی به او داشته. بنده روزی که رفتم نامه زدیم به کنفدراسیون فوتبال آسیا که 200 هزار دلار طلب‌مان را به جی‌لوید بدهید ولی دوستان بعد نامه زدند که نخیر، پول را بدهید خودمان. گرفتند و خرج کردند. بعد گفتند فتح‌ا...زاده پول جی‌لوید را نداد!