موسیقیدان و نوازنده دوتار است، او را آخرین خنیاگر موسیقی مازندران می‌دانند كه یكی از آگاهان مقامات و ریز مقامات آوازی و سازی مناطق شرقی مازندران است. او همچنین آخرین خنیاگر موسیقی نواحی مازندران است.
محمدرضا اسحاقی 73ساله از آن دسته آدم‌هایی است که واژه استاد برایشان كم است و از شنیدن این‌كه آخرین بازمانده خنیاگری در مازندران است، حس خوبی ندارد. به همین دلیل هم تلاش می‌كند تا از طریق آموزش به نسل جوان مسیری كه می‌گویند قطع‌شده را ادامه دهد. او می‌گوید: این‌كه به عقیده بسیاری نقطه عطف و قوت من این است كه آخرین خنیاگر مازندران هستم از این موضوع اصلا خوشحال نیستم و در‌حال‌حاضر سعی در انتقال معلومات خود به دیگران مخصوصا فرزندانم دارم تا بعد از من خنیاگری باقی بماند و هم‌اكنون پسرم اصغر در خنیاگری بسیار موفق و علاقه‌مند بوده و ان‌شاءا... به‌زودی او هم جزو خنیاگران انگشت‌شمار مازندران خواهد بود.
او در اولین جشنواره موسیقی فجر و جشنواره‌هایی چون جشنواره موسیقی نواحی، ذكرالذاكرین، آیینه آواز، حماسه‌ای و ... شركت داشته‌است. ساز اصلی او دوتار بوده و چامه‌های كهن مازندرانی را از مادر خویش آموخته و روی دوتار پیاده كرده‌‌است.
بیشتر ترانه‌هایش در مورد وقایعی است كه در مازندران اتفاق افتاده، ازجمله بیماری وبا كه در سال‌های دور در شرق مازندران اتفاق‌افتاده و افراد زیادی را به كام مرگ كشاند. از آثار اسحاقی می‌توان به آلبوم محلی مازندرانی آرش كمانگیر و آلبوم شبی به نغمه و نوا كه در زمستان سال ۱۳۹۲ توسط شركت فرهنگی هنری مهرآوا منتشرشده‌، اشاره كرد. از آخرین فعالیت‌های او می‌توان به حضور به‌عنوان نوازنده و خواننده موسیقی متن در سریال پایتخت به همراهی گروه موسیقی محلی مازندرانی «تبری» اشاره كرد. تعزیه‌خوانی، سحرخوانی و اجرای موسیقی مقامی از سوی اسحاقی همیشه اتفاقات خوبی را رقم زده‌است، ازجمله بازخوانی منظومه‌های امام‌حسین(ع) و امام‌رضا(ع) كه در مستندهای ساخته‌شده درباره این خنیاگر به آن اشاره شده‌است.
حالا خبر رسیده نام اسحاقی به‌عنوان خنیاگر موسیقی نواحی در فهرست حاملان و نادره‌كاران میراث فرهنگی ناملموس ایران ثبت ملی شده‌است.