3 روش برای آزمایش سالم بودن چای
چای برای اكثر مردم جهان به‌ویژه ما ایرانی‌ها بهترین انتخاب به عنوان نوشیدنی گرم است، اولین گزینه برای رفع خستگی به شرطی كه به قیمت به خطرانداختن سلامتی‌مان تمام نشود. متاسفانه چای در زمره مواد غذایی پر تقلب محسوب می‌شود. به دلیل تداوم در مصرف این نوشیدنی پر طرفدار، مواد شیمیایی كه در فرآوری چای استفاده می‌شود، می‌تواند در طولانی‌مدت اثرات نامطلوبی بر سلامتی ما داشته باشد.
در بین ویژگی‌های حسی چای، رنگ آن از اهمیت بیشتری برای مصرف‌كننده برخوردار است و این ویژگی در ارزش‌گذاری و تعیین قیمت محصول نیز مهم تلقی می‌شود. بنابراین طبیعی است كه بسیاری از سودجویان این ویژگی را تغییر داده تا بتوانند معایب محصول خود را بپوشانند. یكی از متداول‌ترین تقلبات در چای استفاده از مواد رنگ‌دهنده است. بسیاری از این رنگ‌های غیرمجاز مشكلات گوارشی شدیدی را در افراد مصرف‌كننده به مرور زمان ایجاد می‌كنند. شاید تاكنون احساس نفخ در دستگاه گوارش بعد از خوردن چای را تجربه كرده‌اید. طبق استاندارد ملی ایران به شماره 623، استفاده از هرگونه مواد افزودنی طبیعی یا مصنوعی مانند رنگ و مواد طعم‌دهنده و مواد شیرین‌كننده در تمامی مراحل تولید و بسته‌بندی چای سیاه غیرمجاز است. یكی از این مواد پودر تالك است كه بیشتر در پودرهای آرایشی و بهداشتی استفاده می‌شود. متاسفانه رنگ‌های خوراكی غیرمجاز به وفور در دسترس متقلبان قرار دارد كه برخی از آنها نظیر سه روش ساده برای تشخیص این تقلب در چای وجود دارد:
مقداری چای خشك را در لیوانی پر از آب سرد بریزید. در صورتی که بلافاصله آب تغییر رنگ دهد، حاكی از آن است كه از رنگ‌های محلول در آب استفاده شده است. این تست را به‌ویژه در مورد چای‌های کیسه‌ای انجام دهید.
مقداری چای را بین انگشت شست و اشاره قرار داده و مالش دهید. چای‌های تقلبی سایه رنگی را روی دست شما به جای می‌گذارد.
كاغذی را خیس كنید و مقدار بسیار كمی از چای را روی آن بریزید. پس از گذشت چند دقیقه اگر نقاط قرمز و نارنجی روی سطح كاغذ مشاهده كنید به معنای وجود رنگ‌های خوراكی در چای است.
جالب است بدانید با یك كیلو چای اصل می‌توان 400تا500 فنجان چای تهیه كرد؛ حال آن‌كه با افزودن رنگ این میزان به 800 تا هزار فنجان افزایش می‌یابد. در مورد كاربرد مواد طعم‌دهنده در چای‌های معطر، فهرست مواد مجاز در استاندارد ملی ایران به شماره 10242 موجود است كه اكثر آنها از مواد طبیعی هستند.
در بین ویژگی‌های حسی چای، رنگ آن از اهمیت بیشتری برای مصرف‌كننده برخوردار است و این ویژگی در ارزش‌گذاری و تعیین قیمت محصول نیز مهم تلقی می‌شود. بنابراین طبیعی است كه بسیاری از سودجویان این ویژگی را تغییر داده تا بتوانند معایب محصول خود را بپوشانند. یكی از متداول‌ترین تقلبات در چای استفاده از مواد رنگ‌دهنده است. بسیاری از این رنگ‌های غیرمجاز مشكلات گوارشی شدیدی را در افراد مصرف‌كننده به مرور زمان ایجاد می‌كنند. شاید تاكنون احساس نفخ در دستگاه گوارش بعد از خوردن چای را تجربه كرده‌اید. طبق استاندارد ملی ایران به شماره 623، استفاده از هرگونه مواد افزودنی طبیعی یا مصنوعی مانند رنگ و مواد طعم‌دهنده و مواد شیرین‌كننده در تمامی مراحل تولید و بسته‌بندی چای سیاه غیرمجاز است. یكی از این مواد پودر تالك است كه بیشتر در پودرهای آرایشی و بهداشتی استفاده می‌شود. متاسفانه رنگ‌های خوراكی غیرمجاز به وفور در دسترس متقلبان قرار دارد كه برخی از آنها نظیر سه روش ساده برای تشخیص این تقلب در چای وجود دارد:
مقداری چای خشك را در لیوانی پر از آب سرد بریزید. در صورتی که بلافاصله آب تغییر رنگ دهد، حاكی از آن است كه از رنگ‌های محلول در آب استفاده شده است. این تست را به‌ویژه در مورد چای‌های کیسه‌ای انجام دهید.
مقداری چای را بین انگشت شست و اشاره قرار داده و مالش دهید. چای‌های تقلبی سایه رنگی را روی دست شما به جای می‌گذارد.
كاغذی را خیس كنید و مقدار بسیار كمی از چای را روی آن بریزید. پس از گذشت چند دقیقه اگر نقاط قرمز و نارنجی روی سطح كاغذ مشاهده كنید به معنای وجود رنگ‌های خوراكی در چای است.
جالب است بدانید با یك كیلو چای اصل می‌توان 400تا500 فنجان چای تهیه كرد؛ حال آن‌كه با افزودن رنگ این میزان به 800 تا هزار فنجان افزایش می‌یابد. در مورد كاربرد مواد طعم‌دهنده در چای‌های معطر، فهرست مواد مجاز در استاندارد ملی ایران به شماره 10242 موجود است كه اكثر آنها از مواد طبیعی هستند.
